مشکاة الانوار فی غرر الاخبار (کتاب): تفاوت میان نسخه‌ها

طبرسی که کتابی روایی تألیف کرده، جنبه مواعظ و اخلاقیات کتابش نیز بسیار زیاد است و برای طولانی نشدن روایات و تأثیرگذاری هرچه بیشتر، [[اسناد|سلسله اسناد]] روایات را حذف کرده و تنها نام آخرین راوی را آورده است.

باب اول درباره ایمان و اسلام  اموری مرتبط با آنهاست و دارای ۱۵ فصل است. طبرسی نخستین فصل کتابش را که درباره [[توحید]] است به روایتی از [[امام صادق علیه‌السلام|امام صادق(ع)]] درباره تفسیر آیه ۴۲ [[سوره نجم]] وَأَنَّ إِلَىٰ رَبِّكَ الْمُنْتَهَىٰ اختصاص داده است.امام صادق(ع) در تفسیر آیه فرمود: هر گاه سخن به خدا منتهی شد  از ادامه دادن سخن خودداری کنید.<ref>طبرسی، مشکاة الانوار، نشر دارالحدیث، ص۳۷.</ref>{{یاد|زیرا توان فکری انسان ظرفیت سخن گفتن درباره ذات الهی را ندارد و سرگردان و متحیر می‌شود و ممکن است ادامه سخن نه تنها منتهی به توحید نشود که زمینه ساز [[کفر]] و بی ایمانی شود.}} روایت دوم نیز ار رسول خداست که فرمود: پاداش کسی که از نعمت توحید بهره‌مند گردد جز [[بهشت]] چیزی نیست.<ref>طبرسی، مشکاة الانوار، نشر دارالحدیث، ص۳۷.</ref> {{یاد|ما جزاءُ من أنعم الله عز وجل عليه بالتوحيد إلا الجنة.}}

آخرین مطلب کتاب روایتی از [[حضرت محمد صلی الله علیه و آله|رسول خدا(ص)]] درباره [[وصیت]] و ارتباطش با عقل وجوانمردی است که فرمود: هر کسی هنگام مرگ وصیتی نیکو انجام ندهد، هم از جوانمردی و هم از عقلش کاسته شود.<ref>طبرسی، مشکاة الانوار، نشر دارالحدیث، ص۵۸۶.