پرش به محتوا

نبرد طالوت و جالوت: تفاوت میان نسخه‌ها

خط ۲۰: خط ۲۰:


===ویژگی‌های پیشوایان و حاکمان===
===ویژگی‌های پیشوایان و حاکمان===
آیات ۲۴۶ تا ۲۵۱ سورۀ بقره، «دانش» و «توانایی» را دو صفت اصلی پیشوای مردم بر می‌شمارد و ملاکهای دیگری همچون ثروت یا شرافت خانوادگی را شاخصۀ مهی در انتخاب رهبر برنمی‌شمارد.<ref>حسینی کوهساری، «فلسفۀ جهاد در داستان طالوت و جالوت...» ص۳۵۹؛ کدکنی و میبدی، «بررسی تطبیقی انتخاب طالوت...»، ص۱۷۰.</ref> [[فضل بن حسن طبرسی|طبرسی]] با تکیه بر داستان طالوت استدلال کرده است که «[[امامت|امام]]» بایستی داناترین و شجاع‌ترین فرد در امت خود باشد.<ref name=":2">طبرسی، فضل بن حسن، إعلام الوری بأعلام الهدی، تهران، ص۴۱۱.</ref> در روایتی از [[امام رضا علیه‌السلام|امام رضا(ع)]] به این مسئله تصریح شده است.<ref name=":3">قمی مشهدی، تفسیر کنز الدقائق، ۱۳۶۷ش، ج۲،  صفحه۳۸۱. </ref>  
آیات ۲۴۶ تا ۲۵۱ سورۀ بقره، «دانش» و «توانایی» را دو صفت اصلی پیشوای مردم بر می‌شمارد و ملاکهای دیگری همچون ثروت یا شرافت خانوادگی را شاخصۀ مهمی در انتخاب رهبر برنمی‌شمارد.<ref>حسینی کوهساری، «فلسفۀ جهاد در داستان طالوت و جالوت...» ص۳۵۹؛ کدکنی و میبدی، «بررسی تطبیقی انتخاب طالوت...»، ص۱۷۰.</ref> [[فضل بن حسن طبرسی|طبرسی]] با تکیه بر داستان طالوت استدلال کرده است که «[[امامت|امام]]» بایستی داناترین و شجاع‌ترین فرد در امت خود باشد.<ref name=":2">طبرسی، فضل بن حسن، إعلام الوری بأعلام الهدی، تهران، ص۴۱۱.</ref> در روایتی از [[امام رضا علیه‌السلام|امام رضا(ع)]] به این مسئله تصریح شده است.<ref name=":3">قمی مشهدی، تفسیر کنز الدقائق، ۱۳۶۷ش، ج۲،  صفحه۳۸۱. </ref>  


در روایتی دیگر حکمرانی طالوت نمونه‌ای از حکومتی دانسته شده که از سوی خدا إعطا شده است نه با زور و غلبه بر مردم.<ref>قمی مشهدی، تفسیر کنز الدقائق، ج۱۱، ص۲۴۳</ref> به گفتۀ [[سید محمدحسین طباطبائی|علامه طباطبایی]]، طبق این آیات، حاکم باید امور جامعه را به نحوی تدبیر کند که هر فردِ جامعه به کمالِ لایقِ خود برسد. برای چنین حکومتی، حاکم باید هم علم به تمامی مصالح حیات اجتماعی و هم قدرت اجرای آن مصلحت‌ها را داشته باشد که هر دو در طالوت جمع بود.<ref>طباطبایی، المیزان فی تفسیر القرآن،۱۳۵۲ ش،  ج۲، ص۲۸۶. </ref>
در روایتی دیگر حکمرانی طالوت نمونه‌ای از حکومتی دانسته شده که از سوی خدا إعطا شده است نه با زور و غلبه بر مردم.<ref>قمی مشهدی، تفسیر کنز الدقائق، ج۱۱، ص۲۴۳</ref> به گفتۀ [[سید محمدحسین طباطبائی|علامه طباطبایی]]، طبق این آیات، حاکم باید امور جامعه را به نحوی تدبیر کند که هر فردِ جامعه به کمالِ لایقِ خود برسد. برای چنین حکومتی، حاکم باید هم علم به تمامی مصالح حیات اجتماعی و هم قدرت اجرای آن مصلحت‌ها را داشته باشد که هر دو در طالوت جمع بود.<ref>طباطبایی، المیزان فی تفسیر القرآن،۱۳۵۲ ش،  ج۲، ص۲۸۶. </ref>
۱۶٬۹۳۰

ویرایش