پرش به محتوا

معجزه: تفاوت میان نسخه‌ها

۱٬۱۴۷ بایت اضافه‌شده ،  ۵ نوامبر
خط ۸۰: خط ۸۰:
بنا به روایتی از امام صادق(ع) به‌نقل از کتاب [[علل الشرایع]]، خداوند معجزه را  به انبیاء و حُجج خود اعطا کرد تا به‌وسیله آن، صدق ادعای منصب الهی که ادعا کرده‌اند، ثابت شود.<ref>شیخ صدوق، علل الشرایع، مکتبة داوری، ج۱، ص۱۲۲.</ref> همچنین در متون روایی شیعه کارهای خارق العاده‌ای به امامان معصوم(ع) در موقعیت‌های مختلف نسبت داده‌اند. برخی عالمان این روایات را متواتر دانسته‌اند.<ref>برای نمونه نگاه کنید به حر عاملی، اثبات الهداة بالنصوص و المعجزات، ۱۴۲۵ق، ج۱، ص۱۸؛ بحرانی، مدینة معاجز الأئمة الإثنی عشر، ج۱، ص۲۸ و ۴۱.</ref> [[شیخ حر عاملی]] در کتابی با عنوان [[اثبات الهداة بالنصوص و المعجزات]]، برخی از این معجزات را جمع‌آوری کرده و آن‌ها را دلیل بر اثبات امامت ائمه معصومین(ع) به شمار آورده‌ است.<ref>حر عاملی، اثبات الهداة بالنصوص و المعجزات، ۱۴۲۵ق، ج۱، ص۲-۳.</ref> [[سید هاشم بحرانی]] نیز در کتابی با عنوان [[مدینة معاجز الائمة الاثنی عشر (کتاب)|مدینة معاجز الائمة الإثنی عشر]]، حدود ۲۰۶۶ معجزه را در ۱۲ باب برای امامان معصوم گردآوری کرده است.<ref>فارس حصون و دیگران، «مقدمه»، در کتاب مدینة معاجز الأئمة الإثنی عشر، تألیف سید هاشم بحرانی، ۱۴۱۳ق، ج۱، ص۲۰.</ref>
بنا به روایتی از امام صادق(ع) به‌نقل از کتاب [[علل الشرایع]]، خداوند معجزه را  به انبیاء و حُجج خود اعطا کرد تا به‌وسیله آن، صدق ادعای منصب الهی که ادعا کرده‌اند، ثابت شود.<ref>شیخ صدوق، علل الشرایع، مکتبة داوری، ج۱، ص۱۲۲.</ref> همچنین در متون روایی شیعه کارهای خارق العاده‌ای به امامان معصوم(ع) در موقعیت‌های مختلف نسبت داده‌اند. برخی عالمان این روایات را متواتر دانسته‌اند.<ref>برای نمونه نگاه کنید به حر عاملی، اثبات الهداة بالنصوص و المعجزات، ۱۴۲۵ق، ج۱، ص۱۸؛ بحرانی، مدینة معاجز الأئمة الإثنی عشر، ج۱، ص۲۸ و ۴۱.</ref> [[شیخ حر عاملی]] در کتابی با عنوان [[اثبات الهداة بالنصوص و المعجزات]]، برخی از این معجزات را جمع‌آوری کرده و آن‌ها را دلیل بر اثبات امامت ائمه معصومین(ع) به شمار آورده‌ است.<ref>حر عاملی، اثبات الهداة بالنصوص و المعجزات، ۱۴۲۵ق، ج۱، ص۲-۳.</ref> [[سید هاشم بحرانی]] نیز در کتابی با عنوان [[مدینة معاجز الائمة الاثنی عشر (کتاب)|مدینة معاجز الائمة الإثنی عشر]]، حدود ۲۰۶۶ معجزه را در ۱۲ باب برای امامان معصوم گردآوری کرده است.<ref>فارس حصون و دیگران، «مقدمه»، در کتاب مدینة معاجز الأئمة الإثنی عشر، تألیف سید هاشم بحرانی، ۱۴۱۳ق، ج۱، ص۲۰.</ref>


حر عاملی علاوه بر کارهای خارق العاده از سوی امامان معصوم(ع)، آگاهی و اخبار آنان از غیب را از معجزات و کرامات آنان به حساب آورده است.<ref>حر عاملی، اثبات الهداة بالنصوص و المعجزات، ۱۴۲۵ق، ج۱، ص۱۲ و ۱۶.</ref> برخی عالمان شیعه در تعریف معجزه گفته‌اند: امر خارق‌العاده‌ای است که به عنایت و اذن خاص الهی صورت می‌گیرد و هدف از آن اثبات منصب و مقامی الهی همچون [[نبوت]] و [[امامت]] است<ref>مفید، النکت الاعتقادیه، ۱۴۱۳ق، ص۴۴؛ سید مرتضی، الذخیره فی علم الکلام، ۱۴۱۱ق، ص۳۳۲؛ خویی، البیان فی تفسیر القرآن، دار الزهراء، ص۳۵.</ref> و بر همین اساس کارهای خارق العاده‌ای که از سوی [[امامان شیعه|امامان معصوم(ع)]] در جهت اثبات امامت‌شان صادر شده را معجزه به شمار آورده‌اند.<ref>برای نمونه نگاه کنید به بحرانی، مدینة المعاجز، مؤسسة المعارف الإسلامیة، ج۱، ص۴۱ و ۴۳.</ref> به‌عنوان نمونه، گواهی دادن [[حجرالاسود|حجر الاسود]] به امامت [[امام سجاد علیه‌السلام|حضرت سجاد(ع)]] را یکی از معجزات او و دلیل بر اثبات امامت وی دانسته‌اند. برپایه روایتی به نقل از کتاب [[دلائل الامامة (کتاب)|دلائل الامامة]] طبری،  
حر عاملی علاوه بر کارهای خارق العاده از سوی امامان معصوم(ع)، آگاهی و اخبار آنان از غیب را از معجزات و کرامات آنان به حساب آورده است.<ref>حر عاملی، اثبات الهداة بالنصوص و المعجزات، ۱۴۲۵ق، ج۱، ص۱۲ و ۱۶.</ref> برخی عالمان شیعه در تعریف معجزه گفته‌اند: امر خارق‌العاده‌ای است که به عنایت و اذن خاص الهی صورت می‌گیرد و هدف از آن اثبات منصب و مقامی الهی همچون [[نبوت]] و [[امامت]] است<ref>مفید، النکت الاعتقادیه، ۱۴۱۳ق، ص۴۴؛ سید مرتضی، الذخیره فی علم الکلام، ۱۴۱۱ق، ص۳۳۲؛ خویی، البیان فی تفسیر القرآن، دار الزهراء، ص۳۵.</ref> و بر همین اساس کارهای خارق العاده‌ای که از سوی [[امامان شیعه|امامان معصوم(ع)]] در جهت اثبات امامت‌شان صادر شده را معجزه به شمار آورده‌اند.<ref>برای نمونه نگاه کنید به بحرانی، مدینة المعاجز، مؤسسة المعارف الإسلامیة، ج۱، ص۴۱ و ۴۳.</ref>  
 
به‌عنوان نمونه، گواهی دادن [[حجرالاسود|حجر الاسود]] به امامت [[امام سجاد علیه‌السلام|حضرت سجاد(ع)]] را یکی از معجزات او و دلیل بر اثبات امامت وی دانسته‌اند.<ref>برای نمونه نگاه کنید به حرانی، مدینة المعاجز، ۱۴۱۳ق، ج۴، ص۲۸۰-۲۸۱.</ref> برپایه روایتی به نقل از کتاب [[دلائل الامامة (کتاب)|دلائل الامامة]] طبری، [[محمد بن حنفیه]] با [[امام سجاد علیه‌السلام|امام سجاد(ع)]] بر سر امام بودن به نزاع برخاست. امام سجاد(ع) با او سخن گفت ولی او نپذیرفت. در نهایت امام، حجرالاسود را حَکَم قرار داد. به اذن خداوند، حجرالاسود به امامت امام سجاد(ع) شهادت داد. به گفته [[قطب‌الدین راوندی|قطب راوندی]] در [[الخرائج و الجرائح (کتاب)|الخرائج]] محمد بن حنفیه پس از این حادثه پای امام سجاد(ع) را بوسید و اعتراف کرد که امامت از آنِ اوست. راوندی همچنین نقل کرده که گفته شده این ماجرا میان امام و محمد بن حنیفه برای از بین بردن شک و شبهه میان مردمان بوده است.<ref>راوندی، الخرائج و الجرائح، ۱۴۰۹ق، ج۱، ص۲۵۸.</ref>


==کتاب‌شناسی==
==کتاب‌شناسی==
Automoderated users، confirmed، protected، templateeditor
۵٬۹۳۹

ویرایش