پرش به محتوا

نماز: تفاوت میان نسخه‌ها

جز
ویکی سازی
بدون خلاصۀ ویرایش
جز (ویکی سازی)
 
خط ۱۶۷: خط ۱۶۷:


==حکمت وجوب نماز==
==حکمت وجوب نماز==
{{جعبه نقل قول| عنوان = [[قرآن]]:|:«وَأَقِمِ الصَّلَاةَ إِنَّ الصَّلَاةَ تَنْهَىٰ عَنِ الْفَحْشَاءِ وَالْمُنْكَرِ؛ و نماز را به جای آر، که همانا نماز است که از هر کار زشت و منکر بازمی‌دارد.»| منبع =سوره عنکبوت، آیه ۴۵.| تراز = چپ| عرض = ۲۳۰px| رنگ پس‌زمینه =#ffeebb| گیومه نقل‌قول =| تراز منبع = چپ}}
{{جعبه نقل قول| عنوان = [[قرآن]]:|:«وَأَقِمِ الصَّلَاةَ إِنَّ الصَّلَاةَ تَنْهَىٰ عَنِ الْفَحْشَاءِ وَالْمُنْكَرِ؛ و نماز را به جای آر، که همانا نماز است که از هر کار زشت و منکر بازمی‌دارد.»| منبع =[[سوره عنکبوت]]، آیه ۴۵.| تراز = چپ| عرض = ۲۳۰px| رنگ پس‌زمینه =#ffeebb| گیومه نقل‌قول =| تراز منبع = چپ}}


در روایتی که از [[امام رضا علیه‌السلام|امام رضا(ع)]] نقل شده است، فلسفه وجوب نماز اقرار به ربوبیت پروردگار، مبارزه با [[شرک]] و بت‌پرستی، اظهار تَذَلّل بنده در برابر عظمت خدا، غفلت‌زدایی، یاد خدا، جلوگیری از فساد و [[گناه]] و سرکشی و... بیان شده است.<ref>حر عاملی، وسائل الشیعه، ۱۴۰۹ق، ج۳، ص۴.</ref> در [[تفسیر نمونه (کتاب)|تفسیر نمونه]] نیز تقویت روح انضباط، دعوت به پاکسازی، پرورش فضایل اخلاقی، ارزش‌دهی به دیگر اعمال و آمرزش گناهان از حکمت‌های وجوب نماز شمرده شده است.<ref>مکارم شیرازی، تفسیر نمونه، ۱۳۷۴ش، ج۱۶، ص۲۹۰-۲۹۴.</ref>
در روایتی که از [[امام رضا علیه‌السلام|امام رضا(ع)]] نقل شده است، فلسفه وجوب نماز اقرار به [[ربوبیت]] پروردگار، مبارزه با [[شرک]] و [[بت‌پرستی]]، اظهار تَذَلّل بنده در برابر عظمت خدا، غفلت‌زدایی، یاد خدا، جلوگیری از فساد و [[گناه]] و سرکشی و... بیان شده است.<ref>حر عاملی، وسائل الشیعه، ۱۴۰۹ق، ج۳، ص۴.</ref> در [[تفسیر نمونه (کتاب)|تفسیر نمونه]] نیز تقویت روح انضباط، دعوت به پاکسازی، پرورش فضایل اخلاقی، ارزش‌دهی به دیگر اعمال و آمرزش گناهان از حکمت‌های وجوب نماز شمرده شده است.<ref>مکارم شیرازی، تفسیر نمونه، ۱۳۷۴ش، ج۱۶، ص۲۹۰-۲۹۴.</ref>
 
همچنین در آیه «وَأَقِمِ الصَّلَاةَ لِذِكْرِي»<ref>سوره طه، آیه۱۴.</ref> هدف از نماز یاد خدا بیان شده است.<ref>نگاه کنید به مطهری، «فلسفه عبادت»، ص۱۵-۱۷.</ref> از [[حضرت فاطمه زهرا سلام الله علیها|حضرت فاطمه(س)]] نقل شده است که خدا نماز را [[واجب]] کرد تا بندگان از [[تکبر]] دور باشند.<ref>طبرسی، الاحتجاج،‌ ۱۴۰۳ق، ج۱،‌ ص۱۰۷.</ref> در [[نهج البلاغه]] نیز آمده است که نماز، خودبینی و کِبر را در هم می‌شکند.<ref>نهج البلاغه، تصحیح صبحی صالح، کلمات قصار ۲۵۲، ص۵۱۲.</ref>


همچنین در آیه «وَأَقِمِ الصَّلَاةَ لِذِكْرِي»<ref>سوره طه، آیه۱۴.</ref> هدف از نماز یاد خدا بیان شده است.<ref>نگاه کنید به مطهری، «فلسفه عبادت»، ص۱۵-۱۷.</ref> از [[حضرت فاطمه زهرا سلام الله علیها|حضرت فاطمه(س)]] نقل شده است که خدا نماز را واجب کرد تا بندگان از [[تکبر]] دور باشند.<ref>طبرسی، الاحتجاج،‌ ۱۴۰۳ق، ج۱،‌ ص۱۰۷.</ref> در [[نهج البلاغه|نهج‌البلاغه]] نیز آمده است که نماز، خودبینی و کِبر را در هم می‌شکند.<ref>نهج البلاغه، تصحیح صبحی صالح، کلمات قصار ۲۵۲، ص۵۱۲.</ref>
==نماز در ادیان دیگر==
==نماز در ادیان دیگر==
نماز در تمام شریعت‌ها وجود داشته است؛ هرچند که شیوه ادای آن متفاوت بوده است.<ref>راغب اصفهانی، مفردات، ۱۴۱۲ق، ص۴۹۱.</ref> نماز در [[یهودیت]] «تِفیلا» و به صورت جمع، «تفیلیم» یا «تفیلوت» خوانده می‌شود و احکام آن در «سیدور» یا بخش‌های «میشنا» (کتب سنتی دعای دین یهود) آمده است.{{مدرک}} در مقاله «بررسی چگونگی نماز در ادیان الهی» آمده است: در یهودیت معمولاً در هر روز، سه نماز خوانده می‌شود. در روز شَبات (شنبه) و سایر روزهای مقدس، فرقه‌های اُرتُدُکس و محافظه‌کار نماز دیگری به نام موساف می‌خوانند.<ref>باقریان، «بررسی چگونگی نماز در ادیان الهی»، ص۲۱۹.</ref>
نماز در تمام شریعت‌ها وجود داشته است؛ هرچند که شیوه ادای آن متفاوت بوده است.<ref>راغب اصفهانی، مفردات، ۱۴۱۲ق، ص۴۹۱.</ref> نماز در [[یهودیت]] «تِفیلا» و به صورت جمع، «تفیلیم» یا «تفیلوت» خوانده می‌شود و احکام آن در «سیدور» یا بخش‌های «میشنا» (کتب سنتی دعای دین یهود) آمده است.{{مدرک}} در مقاله «بررسی چگونگی نماز در ادیان الهی» آمده است: در یهودیت معمولاً در هر روز، سه نماز خوانده می‌شود. در روز شَبات (شنبه) و سایر روزهای مقدس، فرقه‌های اُرتُدُکس و محافظه‌کار نماز دیگری به نام موساف می‌خوانند.<ref>باقریان، «بررسی چگونگی نماز در ادیان الهی»، ص۲۱۹.</ref>
confirmed، templateeditor
۱۲٬۳۴۴

ویرایش