confirmed، templateeditor
۱۱٬۴۲۴
ویرایش
جز (ویکی سازی) |
جز (ویکی سازی) |
||
خط ۳۰: | خط ۳۰: | ||
| مشخصات نشر = | | مشخصات نشر = | ||
}} | }} | ||
'''فَرائدُ السِّمْطَیْن فی فَضائل المُرْتَضی و البَتول و السِّبْطَیْن و الأئمّة مِن ذُرّیتهم علیهم السلام'''، کتابی به زبان عربی اثر [[ابراهیم بن محمد جوینی]] (۶۴۴-۷۳۰) عالم [[اهل سنت]] درباره [[فضائل امام علی(ع)]]، [[فاطمه زهرا(س)]]، [[حسنین]] | '''فَرائدُ السِّمْطَیْن فی فَضائل المُرْتَضی و البَتول و السِّبْطَیْن و الأئمّة مِن ذُرّیتهم علیهم السلام'''، کتابی به زبان عربی اثر [[ابراهیم بن محمد جوینی]] (۶۴۴-۷۳۰) عالم [[اهل سنت]] درباره [[فضائل امام علی(ع)]]، [[فاطمه زهرا(س)]]، [[حسنین]] و دیگر [[ائمه اطهار]] است؛ رویکرد نویسنده را به همین دلیل [[تسنن دوازدهامامی]] قلمداد شده است. | ||
در جلد اول کتاب، به فضائل امام علی(ع) و در جلد دوم به فضائل [[اهل بیت|عترت پیامبر]] پرداخته شده که علاوه بر امیر المومنین(ع) شامل فاطمه زهرا(س)، حسنین(ع) و [[ائمه]] دیگر تا [[حضرت مهدی(عج)]] است. کتاب از امام سوم به بعد، تنها درباره [[امام رضا(ع)]] و [[امام زمان(عج)]] مطالبی دارد و نویسنده درباره دیگر ائمه به ذکر احادیثی کلی، بسنده کرده است. | در جلد اول کتاب، به فضائل امام علی(ع) و در جلد دوم به فضائل [[اهل بیت|عترت پیامبر]] پرداخته شده که علاوه بر امیر المومنین(ع) شامل فاطمه زهرا(س)، حسنین(ع) و [[ائمه]] دیگر تا [[حضرت مهدی(عج)]] است. کتاب از امام سوم به بعد، تنها درباره [[امام رضا(ع)]] و [[امام زمان(عج)]] مطالبی دارد و نویسنده درباره دیگر ائمه به ذکر احادیثی کلی، بسنده کرده است. | ||
== درباره مؤلف == | == درباره مؤلف == | ||
{{اصلی|ابراهیم بن محمد جوینی شافعی}} | {{اصلی|ابراهیم بن محمد جوینی شافعی}} | ||
صدرالدین ابراهیم بن محمد بن مؤید جُوینی شافعی نویسنده فرائد السمطین از علمای اهل سنت است که در سال ۶۴۴ق در [[آمل]] در خانوادهای اهل علم و [[تصوف]] به دنیا آمد.{{مدرک}} بنا بر قرائن تاریخی، او [[شافعی]] بوده، اما برخی نویسندگان شیعی با توجه به مطالب کتاب وی او را [[شیعه]] دانستهاند.{{مدرک}} | صدرالدین ابراهیم بن محمد بن مؤید جُوینی شافعی نویسنده فرائد السمطین از علمای [[اهل سنت و جماعت|اهل سنت]] است که در سال ۶۴۴ق در [[آمل]] در خانوادهای اهل علم و [[تصوف]] به دنیا آمد.{{مدرک}} بنا بر قرائن تاریخی، او [[شافعی]] بوده، اما برخی نویسندگان شیعی با توجه به مطالب کتاب وی او را [[شیعه]] دانستهاند.{{مدرک}} | ||
برخی محققان، رویکرد مذهبی جوینی را بهدلیل سنیبودن و پرداختن به تاریخ اهلبیت(ع) [[تسنن دوازدهامامی]] دانستهاند.<ref>دانشپژوه، «انتقاد کتاب: کشف الحقائق»، ص۳۰۷.</ref> [[افندی اصفهانی|صاحب ریاض]] و [[سید محسن امین]] از جمله کسانی هستند که وی را شیعه دانستهاند.{{مدرک}} او در سال ۷۲۲ در [[عراق]] درگذشت.<ref>داداشنژاد، سیمای دوازده امام در میراث مکتوب اهلسنت، ۱۳۹۵ش، ج۱، ص۲۲۴و۲۲۵.</ref> | برخی محققان، رویکرد مذهبی جوینی را بهدلیل سنیبودن و پرداختن به تاریخ اهلبیت(ع) [[تسنن دوازدهامامی]] دانستهاند.<ref>دانشپژوه، «انتقاد کتاب: کشف الحقائق»، ص۳۰۷.</ref> [[افندی اصفهانی|صاحب ریاض]] و [[سید محسن امین]] از جمله کسانی هستند که وی را شیعه دانستهاند.{{مدرک}} او در سال ۷۲۲ در [[عراق]] درگذشت.<ref>داداشنژاد، سیمای دوازده امام در میراث مکتوب اهلسنت، ۱۳۹۵ش، ج۱، ص۲۲۴و۲۲۵.</ref> | ||
خط ۴۱: | خط ۴۱: | ||
== روش تألیف == | == روش تألیف == | ||
مجموع روایتهای نقل شده در این کتاب ۵۹۴ مورد است. نویسنده تنها احادیث را نقل میکند اما هیچ نقدی بر آنها وارد نمیکند. شیوه مؤلف مسندگونه ونقل با سلسله اسناد و بیان جزئیات ریز روایات است، حتی زمان و مکان استماع و یا قرائت [[حدیث]] را نیز باز گفته است.{{سخ}} | مجموع روایتهای نقل شده در این کتاب ۵۹۴ مورد است. نویسنده تنها احادیث را نقل میکند اما هیچ نقدی بر آنها وارد نمیکند. شیوه مؤلف مسندگونه ونقل با سلسله اسناد و بیان جزئیات ریز روایات است، حتی زمان و مکان استماع و یا قرائت [[حدیث]] را نیز باز گفته است.{{سخ}} | ||
نویسنده کتاب سنی است اما بیشتر احادیثی که نقل کرده با عقاید شیعیان سازگار و همخوان است و تفاوتی با عقاید شیعیان در زمینه امامان ندارد؛ چنانکه در مقدمه کتاب از امام علی(ع) با واژههایی مانند «وصی» و «اسدالله غالب» یاد میکند و ختم [[ولایت]] را با نواده صالح آن حضرت، حجت قائم میداند.<ref>جوینی، فرائد السمطین، ۱۴۰۰ق، ج ۱، ص۱۱ (مقدمه مؤلف)</ref> به همین دلیل، رویکرد غالب در این کتاب را [[تسنن دوازدهامامی]] قلمداد کردهاند.<ref>دانشپژوه، «انتقاد کتاب: کشف الحقائق»، ص۳۰۷.</ref> {{سخ}}در میان مشایخ و اسانید این کتاب، هم دانشمندان سنی و هم عالمان شیعی وجود دارد. از این جمله «[[شاذان بن جبرئیل قمی]]» (متوفای ۶۰۰) عالم شیعه است که نام او حدود ۶۰ مورد تکرار شده و نام [[شیخ صدوق]] (متوفای ۳۸۱) در ۳۳ مورد به چشم میخورد.<ref>داداشنژاد، سیمای دوازده امام در میراث مکتوب اهلسنت، ۱۳۹۵ش، ج۱، ص۲۳۰و۲۳۱.</ref> | نویسنده کتاب سنی است اما بیشتر احادیثی که نقل کرده با عقاید شیعیان سازگار و همخوان است و تفاوتی با عقاید شیعیان در زمینه امامان ندارد؛ چنانکه در مقدمه کتاب از [[امام علی علیهالسلام|امام علی(ع)]] با واژههایی مانند «وصی» و «اسدالله غالب» یاد میکند و ختم [[ولایت]] را با نواده صالح آن حضرت، حجت قائم میداند.<ref>جوینی، فرائد السمطین، ۱۴۰۰ق، ج ۱، ص۱۱ (مقدمه مؤلف)</ref> به همین دلیل، رویکرد غالب در این کتاب را [[تسنن دوازدهامامی]] قلمداد کردهاند.<ref>دانشپژوه، «انتقاد کتاب: کشف الحقائق»، ص۳۰۷.</ref> {{سخ}}در میان مشایخ و اسانید این کتاب، هم دانشمندان سنی و هم عالمان شیعی وجود دارد. از این جمله «[[شاذان بن جبرئیل قمی]]» (متوفای ۶۰۰) عالم شیعه است که نام او حدود ۶۰ مورد تکرار شده و نام [[شیخ صدوق]] (متوفای ۳۸۱) در ۳۳ مورد به چشم میخورد.<ref>داداشنژاد، سیمای دوازده امام در میراث مکتوب اهلسنت، ۱۳۹۵ش، ج۱، ص۲۳۰و۲۳۱.</ref> | ||
== محتوای کتاب == | == محتوای کتاب == | ||
خط ۴۷: | خط ۴۷: | ||
=== عناوین کتاب === | === عناوین کتاب === | ||
برخی از نکات قابل توجه در این کتاب عبارتند از: | برخی از نکات قابل توجه در این کتاب عبارتند از: | ||
* نقل روایت از راویان اهل سنت و شیعه. | * نقل روایت از راویان [[اهل سنت و جماعت|اهل سنت]] و [[شیعه]]. | ||
* بیان برخی از مصائب حضرت زهرا(س). | * بیان برخی از مصائب حضرت زهرا(س). | ||
* اعتقاد به عید بودن [[روز غدیر]] | * اعتقاد به عید بودن [[روز غدیر]] :«باب سیزدهم:فی فضل صوم عید الغدیر». | ||
* بیان مصائب حضرت زهرا(س).(باب۷). | * بیان مصائب حضرت زهرا(س).(باب۷). | ||
* بیان [[عصمت امامان|عصمت ائمه(ع)]].(باب ۳۱). | * بیان [[عصمت امامان|عصمت ائمه(ع)]].(باب ۳۱). | ||
خط ۶۵: | خط ۶۵: | ||
* نسخهای خطی به تاریخ ۱۳۲۲ق. | * نسخهای خطی به تاریخ ۱۳۲۲ق. | ||
* نسخهای خطی به خط محمّد علی بن عبد الله اصفهانی سدهی، سال ۱۳۲۳ق. | * نسخهای خطی به خط محمّد علی بن عبد الله اصفهانی سدهی، سال ۱۳۲۳ق. | ||
* نسخهای خطی به خط [[محمد | * نسخهای خطی به خط [[محمد سماوی نجفی]].<ref>طباطبایی، اهل البیت فی المکتبة العربیة، ۱۴۱۷ق، ص۳۴۵.</ref> | ||
این کتاب ابتدا در سال ۱۳۸۳ق با کوشش و تحقیق [[محمدمهدی آصفی]] در نجف تا پایان باب ۲۷ از جلد اول به چاپ رسید. بعدها در سال ۱۳۹۸ق بنابر نسخه تحقیق شده توسط [[محمدباقر محمودی]] در مؤسسة المحمودی بیروت در ۶۱باب و ۵۹۴ روایت تدوین یافته است. | این کتاب ابتدا در سال ۱۳۸۳ق با کوشش و تحقیق [[محمدمهدی آصفی]] در نجف تا پایان باب ۲۷ از جلد اول به چاپ رسید. بعدها در سال ۱۳۹۸ق بنابر نسخه تحقیق شده توسط [[محمدباقر محمودی]] در مؤسسة المحمودی بیروت در ۶۱باب و ۵۹۴ روایت تدوین یافته است. |