تعصب: تفاوت میان نسخه‌ها

→ تفاوت با ویرایش قدیمی‌تر

تعصب (نمایش مبدأ)

نسخهٔ ‏۲۸ اکتبر ۲۰۲۴، ساعت ۱۱:۱۷

۱ بایت حذف‌شده ، ۲۸ اکتبر

جز

تمیزکاری

دیداریویکی‌متن

Sarsm

confirmed، templateeditor

۱۱٬۰۹۴

ویرایش

@@ خط ۲۴: / خط ۲۴: @@
 * '''توانگری:''' توانگری و مال و ثروت گاه از زمینه‌های شکل‌گیری تعصب‌ورزی و حَمیَّت در وجود انسان‌ها خواهد بود. <ref>سوره زخرف، آیه ۲۳.</ref> در روایات نیز توانگری مُرَفَّهین امت‌های گذشته را عامل تعصب و لجاجت در برابر [[پیامبران]] معرفی کرده‌اند.<ref>نهج البلاغه، تصحیح صبحی صالح، خطبه ۱۹۲، ص۲۹۵.</ref>
 * '''جهل و نادانی:''' [[مفسران]] با استناد به آیه ۱۱۳ [[سوره بقره]] یکی از ریشه‌های تعصب‌ورزی را جهل و نادانی معرفی کرده‌اند؛ چرا که افراد نادان همواره در محیط زندگی خود محصورند و غیر آن را قبول ندارند و به آئینی که از کودکی با آن آشنا شده‌اند هر چند خرافی و بی‌اساس باشد سخت دل می‌بندند، و غیر آن را منکر می‌شوند.<ref>طبرسی، مجمع البیان، ۱۳۷۲ش، ج۱، ص۳۵۹؛ مکارم شیرازی، تفسیر نمونه، ۱۳۷۱ش، ج۱، ص۴۰۷.</ref> در آیه ۲۶ [[سوره فتح]] نیز حمیت را به جاهلیت اضافه کرده است که نشان دهنده ارتباط بین تعصب و جهل است.(إِذْ جَعَلَ الَّذِينَ كَفَرُوا فِي قُلُوبِهِمُ الْحَمِيَّةَ حَمِيَّةَ الْجَاهِلِيَّةِ)
-* '''شخصیت‌زدگی:''' گاه کسانی مانند پدران، متولیان دینی، اساتید و بزرگان قوم چنان قداستی برای انسان پیدا می‌کنند که بدون اندیشه سخنان آنان مورد قبول واقع می‌شود. در آیات متعددی از قرآن این آسیب به عنوان یکی از زمینه‌های تعصب‌ورزی معرفی شده است.<ref>سوره بقره، آیه۱۷۰؛ سوره مائده، آیه ۱۰۴؛ سوره انبیاء، آیه ۵۳؛ امام خمینی، شرح چهل حدیث، ۱۳۸۰ش، ص۱۵۲.</ref> امام علی (ع) نیز در [[خطبه قاصعه]] از پیروی بدون دلیل و کورکورانه مِهتران پرهیز داده و آنان را پایه‌های تعصب نامیده است.<ref>نهج البلاغه، تصحیح صبحی صالح، خطبه ۱۹۲، ص۲۸۹.</ref>
-* '''افراط و تفریط در دوستی و دشمنی:''' از آیاتی که به [[مؤمنان]] دستور می‌دهد انصاف و عدالت را درباره خویشان و دوستان رعایت کنید<ref>سوره نساء، آیه ۱۳۵، سوره مائده، آیه ۸.</ref> استفاده می‌شود که افراط یا تفریط در دوستی و دشمنی می‌تواند از ریشه‌های تعصب و حمیت قرار گیرد.چنان‌چه در روایتی [[حضرت محمد صلی الله علیه و آله|پیامبر خدا]] می‌گوید: «حُبُّكَ للشَّيْء يُعْمي و يُصِمُّ» عشق و دوستی تو به چيزى، كور و كرت مى‌كند. <ref>ابن ابی جمهور، عوالي اللئالي، ۱۴۰۳ق، ج۱، ص۱۲۴.</ref>
 {{جعبه نقل قول| عنوان =| نقل‌قول = روش [[حضرت محمد صلی الله علیه و آله|پیامبر(ص)]] در پیشگیری از تعصبات قومی:{{سخ}}
 پیغمبر راجع به این مسئله حساسیت نشان مى‌داده است و نمى‌گذاشت کوچکترین بروز تعصب قومى در میان مردم پیدا بشود. در سنن ابى‌داود مى‌نویسد در [[غزوه احد|جنگ احد]] یک غلام ایرانى جزو [[مسلمان|مسلمین]] بود؛ در یک حمله‌اى که کرد حریف را زد و بعد به عنوان حماسه و افتخار گفت «أنا الغلامُ الفارسى» منم یک جوان ایرانى. تا این حرف را گفت، پیغمبر جلو آمد و فرمود: دیگر این حرف را نزن، بگو «أنا الغلامُ الانصارى» منم جوانى که از انصار اسلام هستم، چرا؟ چون پیغمبر مى‌دانست تا او بگوید أنا الغلام الفارسى، آن دیگرى مى‌گوید أنا الغلام العربى.
 | منبع =  *'''منبع''': [[مرتضی مطهری|مطهری]]، اسلام ومسئله ملیت، ص۴۲. | تراز = چپ| عرض = ۲۵۰px|رنگ حاشیه= #۶۶۷۷۸۸|حاشیه= ۵px|اندازه خط = ۱۵px|رنگ پس‌زمینه =#F4FFF4| گیومه نقل‌قول =| تراز منبع = چپ}}
+* '''شخصیت‌زدگی:''' گاه کسانی مانند پدران، متولیان دینی، اساتید و بزرگان قوم چنان قداستی برای انسان پیدا می‌کنند که بدون اندیشه سخنان آنان مورد قبول واقع می‌شود. در آیات متعددی از قرآن این آسیب به عنوان یکی از زمینه‌های تعصب‌ورزی معرفی شده است.<ref>سوره بقره، آیه۱۷۰؛ سوره مائده، آیه ۱۰۴؛ سوره انبیاء، آیه ۵۳؛ امام خمینی، شرح چهل حدیث، ۱۳۸۰ش، ص۱۵۲.</ref> امام علی (ع) نیز در [[خطبه قاصعه]] از پیروی بدون دلیل و کورکورانه مِهتران پرهیز داده و آنان را پایه‌های تعصب نامیده است.<ref>نهج البلاغه، تصحیح صبحی صالح، خطبه ۱۹۲، ص۲۸۹.</ref>
+* '''افراط و تفریط در دوستی و دشمنی:''' از آیاتی که به [[مؤمنان]] دستور می‌دهد انصاف و عدالت را درباره خویشان و دوستان رعایت کنید<ref>سوره نساء، آیه ۱۳۵، سوره مائده، آیه ۸.</ref> استفاده می‌شود که افراط یا تفریط در دوستی و دشمنی می‌تواند از ریشه‌های تعصب و حمیت قرار گیرد.چنان‌چه در روایتی [[حضرت محمد صلی الله علیه و آله|پیامبر خدا]] می‌گوید: «حُبُّكَ للشَّيْء يُعْمي و يُصِمُّ» عشق و دوستی تو به چيزى، كور و كرت مى‌كند. <ref>ابن ابی جمهور، عوالي اللئالي، ۱۴۰۳ق، ج۱، ص۱۲۴.</ref>
 == آثار و پیامدها ==