پرش به محتوا

فاطمه دختر امام حسین(ع): تفاوت میان نسخه‌ها

بدون خلاصۀ ویرایش
خط ۵۷: خط ۵۷:
فاطمه پس از درگذشت [[حسن مثنی]]، با [[عبدالله بن عمرو بن عثمان بن عفان]] ازدواج کرد.<ref>مزی، تهذیب الکمال، ۱۴۰۵ق، ج۳۵، ص۲۵۶؛ اصفهانی، مقاتل الطالبین، ۱۳۸۵ق، ص۱۶۷.</ref> پس از مرگ عبدالله، [[عبدالرحمان بن ضحاک]]، والی [[مدینه]]، از فاطمه خواستگاری کرد که او نپذیرفت.<ref>ابن‌سعد، الطبقات الکبری، ۱۴۰۵ق، ج۸، ص ۴۷۴.</ref> عبدالرحمان فاطمه را تهدید کرد که آبروی او را با شلاق زدن فرزندش عبدالله به جرم شرابخواری خواهد برد.<ref name=":0">طبری، تاریخ طبری،‌ ۱۳۸۷ق، ج۷، ص۱۲-۱۴.</ref> فاطمه شکایت به خلیفه وقت برد و خلیفه، عبدالرحمان را عزل، زندان، شکنجه و جریمه کرد.<ref name=":0" />  
فاطمه پس از درگذشت [[حسن مثنی]]، با [[عبدالله بن عمرو بن عثمان بن عفان]] ازدواج کرد.<ref>مزی، تهذیب الکمال، ۱۴۰۵ق، ج۳۵، ص۲۵۶؛ اصفهانی، مقاتل الطالبین، ۱۳۸۵ق، ص۱۶۷.</ref> پس از مرگ عبدالله، [[عبدالرحمان بن ضحاک]]، والی [[مدینه]]، از فاطمه خواستگاری کرد که او نپذیرفت.<ref>ابن‌سعد، الطبقات الکبری، ۱۴۰۵ق، ج۸، ص ۴۷۴.</ref> عبدالرحمان فاطمه را تهدید کرد که آبروی او را با شلاق زدن فرزندش عبدالله به جرم شرابخواری خواهد برد.<ref name=":0">طبری، تاریخ طبری،‌ ۱۳۸۷ق، ج۷، ص۱۲-۱۴.</ref> فاطمه شکایت به خلیفه وقت برد و خلیفه، عبدالرحمان را عزل، زندان، شکنجه و جریمه کرد.<ref name=":0" />  


فاطمه از حسن مثنی، چهار فرزند به نام‌های [[عبدالله محض|عبدالله]]، ابراهیم، حسن و زینب داشت<ref>مزی، تهذیب الکمال، ۱۴۰۵ق، ج۳۵، ص۲۵۶؛ بیهقی، لباب الانساب،۱۴۱۰ق، ج۱، ص۳۸۵؛</ref> و از همسر دومش [[عبدالله بن عمرو بن عثمان]]، دارای سه فرزند به نام‌های محمد دیباج، قاسم و رقیه شد.<ref> مزی، تهذیب الکمال، ۱۴۰۵ق، ج۳۵، ص۲۵۶؛ ابن قتیبه، المعارف ،۱۳۹۰ق، ص ۱۹۹</ref> بیشتر فرزندان و نوادگان وی، در مبارزه با خلفای [[بنی عباس]] به [[شهادت]] رسیدند یا زندانی شدند.<ref>طبری، تاریخ الامم و الملوک، ۱۹۶۷م، ج۷، ص۵۳۶.</ref>
فاطمه از حسن مثنی، چهار فرزند به نام‌های [[عبدالله محض|عبدالله]]، ابراهیم، حسن و زینب داشت<ref>مزی، تهذیب الکمال، ۱۴۰۵ق، ج۳۵، ص۲۵۶؛ بیهقی، لباب الانساب،۱۴۱۰ق، ج۱، ص۳۸۵؛</ref> و چون سادات طباطبایی از نسل ابراهیم فرزند فاطمه و حسن مثنی هستند به آنها سید حسنی و حسینی می‌گویند. از همسر دومش [[عبدالله بن عمرو بن عثمان]]، دارای سه فرزند به نام‌های محمد دیباج، قاسم و رقیه شد.<ref> مزی، تهذیب الکمال، ۱۴۰۵ق، ج۳۵، ص۲۵۶؛ ابن قتیبه، المعارف ،۱۳۹۰ق، ص ۱۹۹</ref> بیشتر فرزندان و نوادگان وی، در مبارزه با خلفای [[بنی عباس]] به [[شهادت]] رسیدند یا زندانی شدند.<ref>طبری، تاریخ الامم و الملوک، ۱۹۶۷م، ج۷، ص۵۳۶.</ref>


==وفات==
==وفات==
templateeditor
۱٬۵۵۹

ویرایش