سید محمدحسین طباطبائی: تفاوت میان نسخه‌ها

=== تفسیر روایی البیان ===

علامه طباطبایی قبل از نوشتن [[المیزان فی تفسیر القرآن (کتاب)|تفسیر المیزان]]، در تبریز اقدام به نوشتن تفسیری با محوریت احادیث کردند. نام این تفسیر نیمه تمام [[تفسیر البیان فی الموافقة بین الحدیث و القرآن]] است و چنان‌که از یادداشت‌های مؤلف به دست می‌آید، ایشان در فاصله سال‌های ۱۳۶۴ ق تا ۱۳۶۹ق مشغول نوشتن این تفسیر بوده است. و احتمالا به علت ورود ارتش [[روسیه]] به تبریز و بحران‌های بعد ازآن این کتاب ناتمام مانده است.<ref>رک: طباطبائی، تفسیر البیان فی الموافقة بین الحدیث و القرآن، ۱۴۲۷ق، ج۱، ص۲۴-۲۷.</ref> این تفسیر چند سال بعد از درگذشت علامه منتشر شده و از اول [[قرآن]] تا پایان [[سوره یوسف]] را دربرمی گیرد.<ref>طباطبائی، تفسیر البیان فی الموافقة بین الحدیث و القرآن، ۱۴۲۷ق، ج۱، ص۳۱؛ ج۶، ص۱۳.</ref>

=== تعلیقه بر بحار الانوار ===

علامه طباطبایی معتقد بود که [[بحار الانوار (کتاب)|بحار الانوار]] بهترین دائرة‌المعارف [[شیعه]] در زمینه احادیث و دارای یک فصل‌بندی مطلوب و توضیحات مناسب در ذیل احادیث است. ولی از آنجا که [[محمدباقر مجلسی|علامه مجلسی]] در مسائل فلسفی مسلط نبوده، گاه در توضیحاتی که درباره احادیث نوشته دچار اشتباه شده است. به همین دلیل بنا شد علامه طباطبایی در چاپ جدید بحارالانوار نکاتی را در حاشیه بیافزاید. این کار تا اوایل جلد هفتم بحار انجام شد و کتاب با توضیحات او منتشر شد. ولی به دلیل این که نقدهای علامه بر نظریات علامه مجلسی خوشایند عده‌ای نبود و از طرفی علامه طباطبایی حاضر نشد از مواضع خود صرف‌نظر کند، این حاشیه‌نویسی ناتمام ماند.<ref>حسینی طهرانی، مهرتابان، ۱۴۲۶ق، ص۵۵-۵۷.</ref>{{یاد| حسینی طهرانی پاسخ علامه به منتقدین را چنین نقل کرده: در مکتب‌ شیعه‌ ارزش‌ جعفر بن‌ محمّد الصّادق‌ از علاّمۀ مجلسی بیشتر است‌؛ و زمانی که‌ قرار شود به‌ جهت‌ بیانات‌ و شروح‌ علاّمۀ مجلسی، ایراد عقلی و علمی بر حضرات‌ معصومين‌ علیهم‌ السّلام‌ وارد گردد، ما حاضر نیستيم‌ آن‌ حضرات‌ را به‌ مجلسی بفروشیم‌.