۱۷٬۱۳۹
ویرایش
Shamsoddin (بحث | مشارکتها) جز (removed Category:ابوطالب using HotCat) |
Shamsoddin (بحث | مشارکتها) بدون خلاصۀ ویرایش |
||
خط ۱: | خط ۱: | ||
[[پرونده:شعب ابی طالب.jpg|بندانگشتی|300px|وضعیت کنونی شعب ابیطالب]] | [[پرونده:شعب ابی طالب.jpg|بندانگشتی|300px|وضعیت کنونی شعب ابیطالب]] | ||
'''شِعْب ابیطالب'''، درّهای میان دو [[کوه ابوقبیس]] و [[کوه خندمه|خندمه]] در [[مکه]] است. | '''شِعْب ابیطالب'''، درّهای میان دو [[کوه ابوقبیس]] و [[کوه خندمه|خندمه]] در [[مکه]] است. در سال هفتم [[بعثت]]، [[رسول خدا(ص)]]، [[بنیهاشم]] و مسلمانان به سبب آزارهای [[شرک|مشرکان]] مکه به شعب پناه جستند و سه سال در [[محاصره بنیهاشم در شعب ابیطالب|محاصره اقتصادی و اجتماعی]] در این مکان به سر بردند. [[امام علی(ع)]] در نامهای به [[معاویه]] به دشمنی [[قریش]] و محاصرۀ سهساله شعب ابیطالب اشاره کرده است. | ||
در سال هفتم [[بعثت]]، [[رسول خدا(ص)]]، [[بنیهاشم]] و مسلمانان به سبب آزارهای [[شرک|مشرکان]] مکه به شعب پناه جستند و سه سال در محاصره اقتصادی و اجتماعی در این مکان به سر بردند. [[امام علی(ع)]] در نامهای به [[معاویه]] به دشمنی [[قریش]] و محاصرۀ | |||
این منطقه ملک [[عبدالمطلب]] بوده است. خانه متعلق به [[خدیجه]] که | این منطقه ملک [[عبدالمطلب|عبدالمُطّلِب]] بوده است. خانه متعلق به [[خدیجه]] که پیامبر(ص) با او در آن زندگی میکرده و همه فرزندانشان در آنجا به دنیا آمد، در این محله واقع بوده است. این شعب که در قسمت شرق [[کعبه]]، و پس از [[مسعی|مَسعیٰ]] قرار گرفته، به دلیل نزدیکی به کعبه بهترین نقطه مکه بوده است. به علت تولد پیامبر(ص) در این منطقه آن را "شعب مولد" نیز نامیدهاند. [[حضرت فاطمه زهرا سلام الله علیها|فاطمه زهرا(س)]] نیز در این شعب به دنیا آمده است. امروزه (۲۰۲۴م) تنها بخشی از محلۀ شعب ابیطالب به نام [[سوق اللیل]] باقی مانده و سایر قسمتهای آن در داخل [[مسجد الحرام]] قرار گرفته است. | ||
این شعب که در قسمت شرق [[کعبه]]، و پس از [[مسعی|مَسعیٰ]] قرار گرفته، به دلیل نزدیکی به | |||
== | ==موقعیت جغرافیایی== | ||
شعب | شعب ابیطالب درهای بود که در نزدیکی [[مسجد الحرام]] پشت [[کوه صفا]] و [[کوه مروه|مروه]] و در دهانه و فاصله [[کوه ابوقبیس]] و [[کوه خندمه]] قرار داشت.<ref>ابن هشام، السیرة النبویة، دار المعرفة، ج۱، ص۳۵۲.</ref> فضای بازی که در پایین کوه ابوقبیس قرار دارد، جایی است که شعب ابیطالب در آن قرار داشته است. امروزه فقط بخشی از محلۀ شعب ابیطالب باقی مانده که نام آن [[سوق اللیل]] و بر فراز کوه است و بیشتر خانهها و اماکن تاریخی شعب در توسعه مسجد الحرام، در مسجد قرار گرفته و سنگفرش شده و استراحتگاه حجاج در زمان [[حج]] است.<ref>جعفریان، آثار اسلامی مکه و مدینه، ۱۳۸۷ش، ص۱۵۱</ref> | ||
برخی [[قبرستان معلاة|قبرستان حُجون]] را که [[ابوطالب]] در آنجا [[دفن|مدفون]] است، شعب ابوطالب پنداشتهاند؛ با اینکه آنجا از پیش قبرستان [[مکه]] و جدای از شهر بوده است.<ref>قائدان، تاریخ و آثار اسلامی مکه و مدینه، ۱۳۸۱ش، ص۱۱۵</ref> | |||
==محل زندگی بنیهاشم== | |||
وقتی [[قصی بن کلاب|قُصَی بن کِلاب]] بر [[مکه]] حاکم شد، هر خاندانی از [[قریش]] را در جایی از مکه سکونت داد. او وَجه [[کعبه]] (قسمت روبهروی درب کعبه) را که دربردارندۀ شعب ابیطالب و به سمت [[قبرستان معلاة|معلاة]] مکه بود، برای خاندان خود و فرزندانش [[عبدمناف بن قصی|عبدمناف]] و عبدالدار برگزید. این شِعب به لحاظ نزدیکی به کعبه، بهترین نقطۀ مکه بود. زمین شعب متعلق به [[عبدالمطلب]] بود و او نیز در اواخر عمر، آن را میان فرزندان قسمت کرد و [[حضرت محمد صلی الله علیه و آله|پیامبر(ص)]] سهم پدرش [[عبدالله بن عبدالمطلب|عبدالله]] را سهیم گشت.<ref>حموی، معجم البلدان، ۱۹۹۵م، ج۳، ص۳۴۷</ref> | |||
شِعب همچنین محل تولد [[حضرت محمد صلی الله علیه و آله|رسول خدا(ص)]] بوده<ref>کلینی، الکافی، ۱۳۶۵ش، ج۱، ص۴۳۹</ref> و به همین جهت به "شعب مولد" نیز معروف است.<ref>قائدان، تاریخ و آثار اسلامی مکه و مدینه، ۱۳۸۱ش، ص۱۱۴</ref> {{یاد|با اصرار شيخ عباس قطان شهردار وقت مکه و درخواست وی از ملك عبد العزيز قرار شد تا در آنجا کتابخانه ای بنا کنند که امروزه به نام «مكتبة مكة المكرمه» شناخته میشود. در حال حاضر بر سر در اين مکان تابلوئی با عنوان «مكتبة مكة المكرمه» نصب است. https://hajj.ir/fa/50508سایت حوزه نمایندگی ولی فقیه در امور حج و زیارت}} خانۀ [[خدیجه]] و محل زندگی وی با پیامبر(ص) نیز در این منطقه بوده و [[فاطمه زهرا|فاطمه زهرا(س)]] در آنجا زاده شده است.<ref>قائدان، تاریخ و آثار اسلامی مکه و مدینه، ۱۳۸۱ش، ص۱۱۴</ref> همچنین [[عبدالله بن عباس]] نیز در این شعب متولد شده است.<ref>نک: اخبار الدولة العباسیة، ۱۳۹۱ق، ص۲۵</ref> | |||
این شعب در اختیار خاندان بنیهاشم بوده و در دورههای مختلف به نامهای متفاوتی چون شعب بنیهاشم، شعب ابیطالب، شعب علی بن ابیطالب و شعب ابییوسف<ref>حموی، معجم البلدان، ۱۹۹۵م، ج۳، ص۳۴۷</ref> نامیده شده است.<ref>قائدان، تاریخ و آثار اسلامی مکه و مدینه، ۱۳۸۱ش، ص۱۱۴؛ جعفریان، آثار اسلامی مکه و مدینه، ۱۳۸۷ش، ص۱۴۹</ref> | |||
==محاصره | ==محاصره بنیهاشم== | ||
{{اصلی|محاصره بنیهاشم در شعب ابیطالب}} | {{اصلی|محاصره بنیهاشم در شعب ابیطالب}} | ||
در [[اول محرم|۱ محرم]] [[سال هفتم بعثت]]<ref>مقریزی، إمتاع الأسماع، ۱۴۲۰ق، ج۱، ص۴۴.</ref> [[رسول خدا(ص)]] به همراه [[بنیهاشم]] و [[بنیعبدالمطلب]] به جز[[ابولهب]] و فرزندانش<ref>مقریزی، إمتاع الأسماع، ۱۴۲۰ق، ج۱، ص۴۴.</ref>در محاصره اقتصادی سایر خاندانهای [[قریش|قُرَیش]] در شعب ابیطالب قرار گرفتند.<ref>ابن سعد، الطبقات الکبری، ۱۴۱۰ق، ج۱،ص۱۶۳.</ref> این محاصره با هدف جلوگیری از نفوذ و گسترش اسلام انجام شد. [[اسلام]]آوردنِ افرادی مانند [[حمزه]] و تمایل جوانان قریش و آزادی عملی که در کشور [[هجرت به حبشه|حبشه]] نصیب [[مسلمانان]] شده بود، سبب این تصمیم شده بود.<ref>ابن سعد، الطبقات الکبری، ۱۴۱۰ق، ج۱، ص۱۶۳؛ شهیدی، تاریخ تحلیلی اسلام، ۱۳۹۰ش، ص۵۳.</ref> مشرکان در [[دارالندوه]] جلسهای تشکیل دادند و عهدنامهای نوشتند و در داخل [[کعبه]] آویزان کردند مبنی بر اینکه هرگونه خریدوفروش و معاشرت با بنیهاشم ممنوع است و [[سوگند]] یاد کردند که قریش، تا دم مرگ طبق موازین ذیل عمل کند مگر اینکه بنیهاشم محمد(ص) را برای کشتن به آنان تسلیم کنند.<ref>ابن کثیر، البدایه و النهایه، ۱۴۰۷ق، ج۳، ص۸۴-۸۶؛ ابن سعد، الطبقات الکبری، ۱۴۱۰ق، ج۱، ص۱۶۳.</ref> [[ابوطالب]] بنیهاشم را دعوت کرد و حمایت از پیامبر را بر عهده آنان گذاشت. وی دستور داد بنیهاشم از محیط [[مکه]] به شعب ابیطالب معروف بود که دارای خانههای کوچک و سایبانهای مختصری بود منتقل شوند و در آنجا سکنا گزینند.<ref>ابن هشام، السیرةالنبویه، ج۱، ص۳۵۰ به نقل از سبحانی، فروغ ابدیت، ۱۳۸۵ش، ص۳۴۲.</ref> | |||
محاصره شعب سه سال طول کشید فشار و سختگیریها به حدی رسید که نالۀ فرزندان بنیهاشم به گوش مشرکان مکه میرسید<ref>قائدان، تاریخ و آثار اسلامی مکه و مدینه، ۱۳۸۱ش، ص۱۱۴</ref> و در سال دهم بعثت با خوردهشدن پیماننامه توسط موریانه پایان یافت.<ref>بلاذری، انساب الاشراف، ۱۴۱۷ق، ج۱، ص۲۳۴</ref> | محاصره شعب سه سال طول کشید فشار و سختگیریها به حدی رسید که نالۀ فرزندان بنیهاشم به گوش مشرکان مکه میرسید<ref>قائدان، تاریخ و آثار اسلامی مکه و مدینه، ۱۳۸۱ش، ص۱۱۴</ref> و در سال دهم بعثت با خوردهشدن پیماننامه توسط موریانه پایان یافت.<ref>بلاذری، انساب الاشراف، ۱۴۱۷ق، ج۱، ص۲۳۴</ref> | ||
ویرایش