confirmed، protected، templateeditor
۱٬۷۹۳
ویرایش
خط ۶۲: | خط ۶۲: | ||
==واکنشها== | ==واکنشها== | ||
هجوم به [[مدرسه فیضیه]] به دست عوامل شاهنشاهی نقش مهمی در شکلگیری نهضت اسلامی به رهبری [[امام خمینی]] داشت. در پی هتک حرمت مراسم سوگواری [[امام صادق(ع)]] و مدرسه فیضیه، مراجع شیعه در داخل و خارج ایران پیامهای تسلیت فرستاده و دستاندرکاران آن واقعه را محکوم کردند.<ref>نگاه کنید به: حاضری، اسناد ماندگار، ۱۳۹۳ش، ج۱، ص۴۶- | هجوم به [[مدرسه فیضیه]] به دست عوامل شاهنشاهی نقش مهمی در شکلگیری نهضت اسلامی به رهبری [[امام خمینی]] داشت. در پی هتک حرمت مراسم سوگواری [[امام صادق(ع)]] و مدرسه فیضیه، مراجع شیعه در داخل و خارج ایران پیامهای تسلیت فرستاده و دستاندرکاران آن واقعه را محکوم کردند.<ref>نگاه کنید به: حاضری، اسناد ماندگار، ۱۳۹۳ش، ج۱، ص۴۶-۷۱.</ref> در منبرها و مجالس نیز تا نام فیضیه برده میشد صدای شیون و گریه مستمعین بلند میشد. مردم عزادار فیضیه شدند. بازارها را بستند و به سوگ و عزا نشستند. امام خمینی در همین زمینه پیامی خطاب به علمای تهران، صادر کرد و از پیامدهای این فاجعه خبر داد.<ref group="یادداشت"> إِنَّا للَّهِ و إِنَّا إِلَیهِ راجِعُونَ...حمله کماندوها و مأمورین انتظامی دولت با لباس مبدل و به معیت و پشتیبانی پاسبانها به مرکز روحانیت خاطرات مغول را تجدید کرد. با این تفاوت که آنها به مملکت اجنبی حمله کردند، و اینها به ملت مسلمان خود و روحانیون و طلاب بیپناه. در روز وفات امام صادق- علیهالسلام- با شعار «جاوید شاه» به مرکز امام صادق و به اولاد جسمانی و روحانی آن بزرگوار حمله ناگهانی کردند؛ و در ظرف یکی دو ساعت تمام مدرسه فیضیه، دانشگاه امام زمان صلوات اللَّه و سلامه علیه را با وضع فجیعی، در محضر قریب بیست هزار مسلمان، غارت نمودند؛ و دربهای تمام حجرات و شیشهها را شکستند. طلاب از ترس جان، خود را از پشت بامها به زمین افکندند. دستها و سرها شکسته شد. عمامه طلاب و ساداتِ ذریه پیغمبر را جمع نموده آتش زدند؛ بچههای شانزده- هفده ساله را از پشت بام پرت کردند؛ کتابها و قرآنها را- چنانکه گفته شده- پاره کردند. اکنون روحانیون و طلاب در این شهر مذهبی تأمین جانی ندارند. اطراف منازل علما و مراجع محصور کارآگاه و گاهی کماندو و مأمورین شهربانی است. مأمورین تهدید میکنند که سایر مدارس را نیز به صورت فیضیه درمیآوریم. طلاب محترم از ترس مأمورین لباسهای روحانیت را تبدیل نمودهاند. دستور دادهاند که طلاب را به اتوبوس و تاکسی سوار نکنند. در مجامع عمومی مأمورین به روحانیون- عموماً- و به بعضی افراد- به اسم- ناسزا میگویند و فحشهای بسیار رکیک میدهند </ref> | ||
در پی این ماجرا، دولت وقت، [[یکشنبه]] [[۱ اردیبهشت]] [[۱۳۴۲ش]] فرمان اعزام اجباری روحانیان به [[سربازی]] را اعلام کرد و جمعی از طلاب را نیز به سربازی بردند. | در پی این ماجرا، دولت وقت، [[یکشنبه]] [[۱ اردیبهشت]] [[۱۳۴۲ش]] فرمان اعزام اجباری روحانیان به [[سربازی]] را اعلام کرد و جمعی از طلاب را نیز به سربازی بردند. |