پرش به محتوا

آیه ۳۲ سوره مائده: تفاوت میان نسخه‌ها

جز
بدون خلاصۀ ویرایش
جزبدون خلاصۀ ویرایش
جزبدون خلاصۀ ویرایش
خط ۲۱: خط ۲۱:


===آیه مختص بنی‌اسرائیل نیست===
===آیه مختص بنی‌اسرائیل نیست===
مفسران از جمله [[مکارم شیرازی]] و جوادی آملی تصریح کرده‌اند که این حکم مخصوص بنی‌‌اسرائیل نیست.<ref>مکارم شیرازی، تفسير نمونه، ۱۳۷۱ش، ج‏۴، ص۳۵۷؛ جوادی آملی، تسنیم، ۱۳۹۱ش، ج۲۲، ص۳۵۸.</ref> ذكر نام بنى‌اسرائيل را به خاطر آن دانسته ‌اند كه قتل و خونريزى مخصوصا قتل‌هايى كه از حسادت سرچشمه می‌گيرد در ميان آنها فراوان بوده است.<ref>مکارم شیرازی، تفسير نمونه، ۱۳۷۱ش، ج‏۴، ص۳۵۷؛ جوادی آملی،‌ تسنیم، ۱۳۹۱ش،‌ ج۲۲، ص۳۵۹.</ref> [[محمدجواد مغنیه]] نیز عبارات [[تورات]] که در آن کشتن زنان و کودکان را بر آنها مباح کرده، کشتار پیامبران در گذشته بوسیله قوم بنی‌اسرائیل و رفتار آنان با مردم فلسطین در قرن ۲۰ میلادی را گواهانی بر اين مدّعا دانسته است.<ref>دانش، ترجمه تفسير كاشف، محمدجواد مغنیه، ج‏۳، ص۸۱.</ref>
مفسران از جمله [[مکارم شیرازی]] و جوادی آملی تصریح کرده‌اند که این حکم مخصوص بنی‌‌اسرائیل نیست.<ref>مکارم شیرازی، تفسير نمونه، ۱۳۷۱ش، ج‏۴، ص۳۵۷؛ جوادی آملی، تسنیم، ۱۳۹۱ش، ج۲۲، ص۳۵۸.</ref> ذكر نام بنى‌اسرائيل را به خاطر آن دانسته ‌اند كه قتل و خونريزى مخصوصا قتل‌هايى كه از حسادت سرچشمه می‌گيرد در ميان آنها فراوان بوده است.<ref>مکارم شیرازی، تفسير نمونه، ۱۳۷۱ش، ج‏۴، ص۳۵۷؛ جوادی آملی،‌ تسنیم، ۱۳۹۱ش،‌ ج۲۲، ص۳۵۹.</ref> [[محمدجواد مغنیه]] نیز عبارات [[تورات]] که در آن کشتن زنان و کودکان را بر آنها مباح کرده، کشتار پیامبران در گذشته بوسیله قوم بنی‌اسرائیل و رفتار آنان با مردم فلسطین در قرن ۲۰ میلادی را گواهانی بر اين مدّعا دانسته است.<ref>مغنیه، تفسير كاشف، ۱۳۷۸ش، ج‏۳، ص۸۱.</ref>


به گفته [[سید محمدحسین طباطبائی|علامه طباطبایی]] برخی آمدن اسم بنی‌اسرائیل در این آیه را دلیل بر این مطلب گرفته اند که [[آیه ۲۷ سوره مائده|آیه ۲۷]] تا [[آیه ۳۱ سوره مائده|۳۱ سوره مائده]] در مورد فرزندان فردی از میان بنی اسرائیل بنام آدم بوده است نه [[آدم (پیامبر)|آدم ابوالبشر]]. او در ادامه به سه دلیل این آیات را مربوط به پسران حضرت آدم می‌داند و نظریه مقابل را مردود دانسته است.<ref>موسوی، ترجمه تفسير الميزان، نوشته محمدحسین طباطبایی، ۱۳۷۴ش، ج‏۵، ص۴۸۶.</ref>
به گفته [[سید محمدحسین طباطبائی|علامه طباطبایی]] برخی آمدن اسم بنی‌اسرائیل در این آیه را دلیل بر این مطلب گرفته اند که [[آیه ۲۷ سوره مائده|آیه ۲۷]] تا [[آیه ۳۱ سوره مائده|۳۱ سوره مائده]] در مورد فرزندان فردی از میان بنی اسرائیل بنام آدم بوده است نه [[آدم (پیامبر)|آدم ابوالبشر]]. او در ادامه به سه دلیل این آیات را مربوط به پسران حضرت آدم می‌داند و نظریه مقابل را مردود دانسته است.<ref>طباطبائی، الميزان، ۱۳۷۴ش، ج‏۵، ص۴۸۶.</ref>


{{گفت و گو|به همين جهت، بر بنى اسرائيل مقرّر داشتيم كه هر كس، انسانى را بدون ارتكاب قتل يا فساد در روى زمين بكشد، چنان است كه گويى همه انسانها را كشته؛ و هر كس، انسانى را از مرگ رهايى بخشد، چنان است كه گويى همه مردم را زنده كرده است. و رسولان ما، دلايل روشن براى بنى اسرائيل آوردند، اما بسيارى از آنها، پس از آن در روى زمين، تعدّى و اسراف كردند.<ref>مکارم شیرازی، ترجمه قرآن، ۱۳۷۳ش، ص۱۱۳.</ref>
{{گفت و گو|به همين جهت، بر بنى اسرائيل مقرّر داشتيم كه هر كس، انسانى را بدون ارتكاب قتل يا فساد در روى زمين بكشد، چنان است كه گويى همه انسانها را كشته؛ و هر كس، انسانى را از مرگ رهايى بخشد، چنان است كه گويى همه مردم را زنده كرده است. و رسولان ما، دلايل روشن براى بنى اسرائيل آوردند، اما بسيارى از آنها، پس از آن در روى زمين، تعدّى و اسراف كردند.<ref>مکارم شیرازی، ترجمه قرآن، ۱۳۷۳ش، ص۱۱۳.</ref>
خط ۴۸: خط ۴۸:


===آیا مجازات کشتن چند نفر با یک نفر برابر است؟===
===آیا مجازات کشتن چند نفر با یک نفر برابر است؟===
در [[تفسیر اهل بیت(ع) (کتاب)|کتاب تفسیر اهل بیت(ع)]] هجده روایت در مورد این آیه وارد شده است.<ref>برازش، تفسیر اهل بیت(ع)، ۱۳۹۴ش، ج۴، ص۹-۱۸.</ref> طبق برخی از این روایات منظور از تساوی قتل یکی با همه، در [[عذاب الهی|عذاب اخروی]] است.<ref>کلینی، کافی، ۱۴۰۷ق، ج۷، ص۲۷۱-۲۷۲؛ شیخ صدوق، من لایحضره الفقیه، ج۴، ص۹۴.</ref> در روایتی [[امامان شیعه|امام معصوم(ع)]] در جواب پرسشی می‌فرماید عذاب بر قاتلِ بیش از یک نفر، مضاعف می‌شود. محمدحسین طباطبایی، در توضیح کلام امام(ع) می‌گوید قاتلِ یک نفر و قاتلِ چند نفر یا همه، در یک جایگاه هستند اما در همان جایگاه مقدار عذاب متفاوت است. پس تساوی در سنخ عذاب است نه مقدار آن. همچنین روایت [[حنان بن سدیر]] نیز خبر از یکسانی سنخی می‌دهد نه در مقدار.<ref>موسوی، ترجمه تفسير الميزان، ۱۳۷۴ش، ج‏۵، ص۵۲۶.</ref>
در [[تفسیر اهل بیت(ع) (کتاب)|کتاب تفسیر اهل بیت(ع)]] هجده روایت در مورد این آیه وارد شده است.<ref>برازش، تفسیر اهل بیت(ع)، ۱۳۹۴ش، ج۴، ص۹-۱۸.</ref> طبق برخی از این روایات منظور از تساوی قتل یکی با همه، در [[عذاب الهی|عذاب اخروی]] است.<ref>کلینی، کافی، ۱۴۰۷ق، ج۷، ص۲۷۱-۲۷۲؛ شیخ صدوق، من لایحضره الفقیه، ج۴، ص۹۴.</ref> در روایتی [[امامان شیعه|امام معصوم(ع)]] در جواب پرسشی می‌فرماید عذاب بر قاتلِ بیش از یک نفر، مضاعف می‌شود. محمدحسین طباطبایی، در توضیح کلام امام(ع) می‌گوید قاتلِ یک نفر و قاتلِ چند نفر یا همه، در یک جایگاه هستند اما در همان جایگاه مقدار عذاب متفاوت است. پس تساوی در سنخ عذاب است نه مقدار آن. همچنین روایت [[حنان بن سدیر]] نیز خبر از یکسانی سنخی می‌دهد نه در مقدار.<ref>طباطبائی، الميزان، ۱۳۷۴ش، ج‏۵، ص۵۲۶.</ref>


==پانویس==
==پانویس==
Automoderated users، confirmed، مدیران، templateeditor
۴٬۴۷۰

ویرایش