نبرد قرقیسیا: تفاوت میان نسخه‌ها

::«فتنه‌ای به پا می‌شود و به دنبال آن فتنه‌ای دیگر برمی‌خیزد. فتنه اول در مقایسه با دوم همانند تازیانه خوردن است در مقایسه با ضربات لبه تیز شمشیر! سپس فتنه‌ای پدید می‌آید که همه محرمات در آن [[حلال]] شمرده شود! آنگاه [[خلافت]] به بهترین مردم روی زمین می‌رسد در حالی که او در خانه‌اش نشسته باشد.»<ref>روزگار رهایی، سلیمان کامل، ترجمه:علی اکبر مهدی پور، ص۸۹۴.</ref>

[[امام باقر]](ع) در روایتی خطاب به میسر ضمن پرسش از فاصله محل اقامت او تا قرقیسیا به بزرگی و بی‌سابقه بودن نبردی که در این منطقه رخ خواهد داد، اشاره کرده و می‌فرماید:

::«ای میسر! از اینجا تا قرقیسیا چقدر راه است؟ عرض کردم: همین نزدیکی‌ها است، در ساحل [[فرات]] قرار دارد. پس فرمودند: اما در این ناحیه واقعه‌ای رخ خواهد داد که مانند آن از زمانی که خداوند تبارک و تعالی، آسمانها و زمین را آفریده اتفاق نیفتاده و تا زمانی هم که آسمان‌ها و زمین برپا هستند مانند آن اتفاق نخواهد افتاد. سفره‌ای است که درندگان زمین و پرندگان آسمان از آن سیر می‌شوند.»<ref>روضه کافی، ثقه الاسلام شیخ کلینی، ص ۴۵۱.</ref>

*روایتی منسوب به [[امام باقر]](ع):

::«واقعه‌ای برای فرزندان عباس و مروان در قرقیسیا روی خواهد داد که پسر نوجوان در آن پیشامد پیر گردد و خداوند هر گونه یاری را از ایشان برگیرد و به پرندگان آسمان و درندگان زمین الهام کند که از گوشت تن ستمگران، خود را سیر کنید، سپس [[سفیانی]] خروج خواهد کرد.»<ref>الغیبه، محمد بن الحسن الطوسی، ص ۴۲۲.</ref>

*روایتی منسوب به [[امام باقر]](ع) درباره ارتباط نبرد قرقیسیا و [[خروج سفیانی]]:

::«سپاهیان [[سفیانی]] از قرقیسیا عبور خواهند کرد و در آنجا به نبرد خواهند پرداخت، پس صد هزار نفر از ستمگران در آنجا به قتل خواهند رسید. آنگاه [[سفیانی]] سپاهی را به سوی [[کوفه]] روانه می‌سازد که تعداد آنها به هفتاد هزار نفر می‌رسد.»<ref>بحار الانوار، محمدباقر مجلسی، ج۵۲، ص۲۳۷.</ref>

::«همانا برای خداوند در قرقیسیا سفره‌ای است که سروش آسمانی از آن خبر می‌دهد، پس ندا می‌کند‌ ای پرندگان آسمان و‌ای درندگان زمین! برای سیر گشتن از گوشت ستمکاران شتاب کنید.»<ref>السفیانی و علامات الظهور، محمد فقیه، ص ۱۲۷.</ref>

::«[[سفیانی]] با سپاهیان خود بر آنها غالب می‌شود و ترک و روم را در قرقیسیا به قتل می‌رساند تا اینکه درندگان زمین از گوشت آنها سیر می‌شوند.»<ref>الفتن، ابن حماد،ح۷۹۷، ص۱۹۵.</ref>

::«[[سفیانی]] بر [[شام]] غالب می‌شود، آنگاه در قرقیسیا نبردی بین آنها رخ می‌دهد، تا اینکه پرندگان آسمان و درندگان زمین از کشته‌های آنها سیر می‌شوند.»<ref>الفتن، ابن حماد، ح۸۳۸، ص۲۰۸.</ref>