پرش به محتوا

آل خرسان: تفاوت میان نسخه‌ها

۵۹ بایت اضافه‌شده ،  ‏۹ اوت ۲۰۱۴
فارسی سازی اعداد
imported>Jalalyaghmoori
(+جعبه اطلاعات خاندان)
imported>Jalalyaghmoori
(فارسی سازی اعداد)
خط ۱: خط ۱:
{{Infobox
{{Infobox
|name   =
|name =
|title   ={{{نام خاندان|آلِ خرسان}}}
|title ={{{نام خاندان|آلِ خرسان}}}
|image   ={{{تصویر|}}}
|image ={{{تصویر|}}}


|caption ={{{توضیح تصویر|{{{شرح تصویر|}}}}}}
|caption ={{{توضیح تصویر|{{{شرح تصویر|}}}}}}


|headerstyle = background:#ccf;
|headerstyle = background:#ccf;


|header1 =شناسنامه خاندان
|header1 =شناسنامه خاندان
|label2 =زمانه
|label2 =زمانه
|data2   ={{{زمانه|قرن پنجم تا چهاردهم هجری قمری}}}
|data2 ={{{زمانه|قرن پنجم تا چهاردهم هجری قمری}}}
|label3 =دیگر نام‌ها
|label3 =دیگر نام ها
|data3   ={{{دیگر نام‌ها|آل معصوم (قرن پنجم تا اوایل هفتم قمری)}}}
|data3 ={{{دیگر نام ها|آل معصوم (قرن پنجم تا اوایل هفتم قمری)}}}
|label4 =خاستگاه
|label4 =خاستگاه
|data4   ={{{خاستگاه|[[حله]]}}}
|data4 ={{{خاستگاه|[[حله]]}}}
|label5 =وجه نام‌گذاری
|label5 =وجه نام گذاری
|data5   ={{{وجه نام‌گذاری|آل معصوم، به خاطر انتسابشان به سید ابوالحسن معصوم/ آل خرسان، به خاطر انتسابشان به ابوالفتح ابن ابی محمدبن ابراهیم‌ که به أخرَس شهرت داشته}}}
|data5 ={{{وجه نام گذاری|آل معصوم، به خاطر انتسابشان به سید ابوالحسن معصوم/ آل خرسان، به خاطر انتسابشان به ابوالفتح ابن ابی محمدبن ابراهیم که به أخرَس شهرت داشته}}}


|header6 =مکان استقرار
|header6 =مکان استقرار
|label7 =مکان استقرار
|label7 =مکان استقرار
|data7   ={{{مکان استقرار|[[عراق]]}}}
|data7 ={{{مکان استقرار|[[عراق]]}}}


|header8 =حکومت
|header8 =حکومت
|label9 =شروع حکومت
|label9 =شروع حکومت
|data9   ={{{شروع حکومت|}}}
|data9 ={{{شروع حکومت|}}}
|label10 =پایان حکومت
|label10 =پایان حکومت
|data10   ={{{پایان حکومت|}}}
|data10 ={{{پایان حکومت|}}}
|label11 =حاکمان
|label11 =حاکمان
|data11   ={{{حاکمان|}}}
|data11 ={{{حاکمان|}}}


|header12 =افراد سرشناس
|header12 =افراد سرشناس
|label13 = عالمان دینی
|label13 = عالمان دینی
|data13   ={{{عالمان دینی|محمدبن احمدبن على، احمدبن درويش‌بن محسن، حسن‌بن على‌بن شكر، جعفربن احمد بن درويش، محمدحسين‌بن حسن‌بن على، حسن‌بن عبدالهادى‌بن موسى}}}
|data13 ={{{عالمان دینی|محمدبن احمدبن علی، احمدبن درویش بن محسن، حسن بن علی بن شکر، جعفربن احمد بن درویش، محمدحسین بن حسن بن علی، حسن بن عبدالهادی بن موسی}}}
|label14 = ادیبان
|label14 = ادیبان
|data14   = {{{ادیبان|احمدبن درويش‌بن محسن، جعفربن احمد بن درويش، محمدحسين‌بن حسن‌بن على}}}
|data14 = {{{ادیبان|احمدبن درویش بن محسن، جعفربن احمد بن درویش، محمدحسین بن حسن بن علی}}}
|label15 = عالمان مبارز با انگلیس
|label15 = عالمان مبارز با انگلیس
|data15   = {{{عالمان مبارز با انگلیس|عبدالرسول‌بن محمدحسين‌بن حسن، عبدالمرتضى‌ بن موسى}}}
|data15 = {{{عالمان مبارز با انگلیس|عبدالرسول بن محمدحسین بن حسن، عبدالمرتضی بن موسی}}}
|label16 = سایر
|label16 = سایر
|data16   = {{{سایر|معصوم‌بن احمدبن حسن حائرى (عهده دار امور حرم در نجف)، محمدمهدى‌بن سيدحسن (محقق و نویسنده)}}}
|data16 = {{{سایر|معصوم بن احمدبن حسن حائری (عهده دار امور حرم در نجف)، محمدمهدی بن سیدحسن (محقق و نویسنده)}}}


|belowstyle = background:#ddf;
|belowstyle = background:#ddf;
خط ۴۵: خط ۴۵:
}}
}}


'''خاندان آل خِرسان''' خاندانی از عالمان و اديبان‌ [[شیعه|شيعى]] [[نجف]]، علاوه بر شهرت در علم و ادب، عهده‌دار نظارت بر حرم مطهر [[امام علی(ع)|امام‌على عليه‌السلام]] و اداره امور زائران در نجف اشرف بوده‌اند. عالمان بزرگی به این خاندان متعلق هستند.
'''خاندان آل خِرسان''' خاندانی از عالمان و ادیبان [[شیعه|شیعی]] [[نجف]]، علاوه بر شهرت در علم و ادب، عهده دار نظارت بر حرم مطهر [[امام علی(ع)|امام علی علیه‌السلام]] و اداره امور زائران در نجف اشرف بوده‌اند. عالمان بزرگی به این خاندان متعلق هستند.




==نسب==
==نسب==


نسب خاندان آل خِرسان از طريق محمد عابد به فرزند [[امام کاظم(ع)|امام موسى كاظم(ع)]] مى‌رسد<ref>ابن‌عنبه، عمدة‌الطالب، ص245ـ247، ابن‌عنبه، الفصول‌الفخرية، ص138؛ ضامن‌بن‌شدقم، ج2،قسم2، ص302</ref> اين خاندان علاوه بر شهرت در علم و ادب، عهده‌دار نظارت بر حرم مطهر [[امام علی(ع)|امام‌على عليه‌السلام]] و اداره امور زائران در [[نجف]] اشرف بوده‌اند.<ref>امين، ج4، ص81، 118؛ آل‌محبوبه، ج1، ص270</ref>
نسب خاندان آل خِرسان از طریق محمد عابد به فرزند [[امام کاظم(ع)|امام موسی کاظم(ع)]] می‌رسد<ref>ابن عنبه، عمدة الطالب، ص۲۴۵ـ۲۴۷، ابن عنبه، الفصول الفخریة، ص۱۳۸؛ ضامن بن شدقم، ج۲،قسم۲، ص۳۰۲</ref> این خاندان علاوه بر شهرت در علم و ادب، عهده دار نظارت بر حرم مطهر [[امام علی(ع)|امام علی علیه‌السلام]] و اداره امور زائران در [[نجف]] اشرف بوده‌اند.<ref>امین، ج۴، ص۸۱، ۱۱۸؛ آل محبوبه، ج۱، ص۲۷۰</ref>




==خاستگاه==
==خاستگاه==


خاندان خرسان در آغاز ساكن شهر [[حلّه]] بودند، سپس برخى از آنان به [[کربلا|كربلا]] مهاجرت كردند تا اينكه [[سیدابوالحسن معصوم]] در [[قرن ششم]] در [[نجف]] اشرف اقامت گزيد،<ref>تميمى، ج 4، ص 61</ref> ازاين‌رو در [[قرن پنجم]]، ششم و اوايل [[قرن هفتم]] اين خاندان به آل‌معصوم مشهور بودند،<ref>تميمى، ج 4، ص 61،ر.ک:ضامن‌بن شدقم، ج قسم 2، ص 297</ref>اما شهرت اين خاندان به اخرس، از زمان ابوالفتح ابن ابی محمدبن ابراهیم‌بن ابی فتیان غنائم‌بن عبداللّه‌بن حسن برکه است كه به اخرس شهرت داشته و به فرزندان او بنواخرس گفته شده است.<ref>ابن‌عنبه، ص 247؛ ضامن‌بن‌شدقم، ج قسم 2، ص 303</ref>
خاندان خرسان در آغاز ساکن شهر [[حلّه]] بودند، سپس برخی از آنان به [[کربلا|کربلا]] مهاجرت کردند تا اینکه [[سیدابوالحسن معصوم]] در [[قرن ششم]] در [[نجف]] اشرف اقامت گزید،<ref>تمیمی، ج ۴، ص۶۱</ref> ازاین رو در [[قرن پنجم]]، ششم و اوایل [[قرن هفتم]] این خاندان به آل معصوم مشهور بودند،<ref>تمیمی، ج ۴، ص۶۱،ر.ک:ضامن بن شدقم، ج ۲، قسم ۲، ص۲۹۷</ref>اما شهرت این خاندان به اخرس، از زمان ابوالفتح ابن ابی محمدبن ابراهیم بن ابی فتیان غنائم بن عبداللّه بن حسن برکه است که به اخرس شهرت داشته و به فرزندان او بنواخرس گفته شده است.<ref>ابن عنبه، ص۲۴۷؛ ضامن بن شدقم، ج ۲، قسم ۲، ص۳۰۳</ref>




==مشهورترين افراد==
==مشهورترین افراد==


برخى از مشهورترين افراد اين خاندان عبارت‌اند از:
برخی از مشهورترین افراد این خاندان عبارت‌اند از:


===معصوم‌بن احمدبن حسن حائرى===
===معصوم بن احمدبن حسن حائری===


ابوالحسن [[معصوم‌بن احمدبن حسن حائری]]، جد اعلاى آل‌خرسان كه در قرن پنجم و ششم مى‌زيسته و او را بسيار ستوده‌اند.<ref>ضامن‌بن شدقم، ج قسم 2، ص 303؛ عبدالحسين امينى، ص 57</ref> وى عهده‌دار امور حرم امام على عليه‌السلام بود و بدين‌سبب مَقريزى<ref>مقریزی،ج قسم 1، ص 168ـ172</ref> از وى با عنوان «امام مشهد على» ياد كرده است. در زمان توليت او [[طلائِع‌بن رُزِّیک]]، وزير مقتدر [[فاطمیان]] به زيارت مرقد مطهر [[امام على(ع)]] رفت و ظاهرآ ميان اين دو مناسبات خوبى برقرار شد، چنان‌كه ابن‌رُزِّيك ساليانه مبلغى را نزد ابوالحسن معصوم مى‌فرستاد.<ref>ضامن‌بن شدقم، ج قسم 2، ص 298</ref>
ابوالحسن [[معصوم بن احمدبن حسن حائری]]، جد اعلای آل خرسان که در قرن پنجم و ششم می‌زیسته و او را بسیار ستوده‌اند.<ref>ضامن بن شدقم، ج ۲، قسم ۲، ص۳۰۳؛ عبدالحسین امینی، ص۵۷</ref> وی عهده دار امور حرم امام علی علیه‌السلام بود و بدین سبب مَقریزی<ref>مقریزی،ج ۴، قسم ۱، ص۱۶۸ـ۱۷۲</ref> از وی با عنوان «امام مشهد علی» یاد کرده است. در زمان تولیت او [[طلائِع بن رُزِّیک]]، وزیر مقتدر [[فاطمیان]] به زیارت مرقد مطهر [[امام علی(ع)]] رفت و ظاهرآ میان این دو مناسبات خوبی برقرار شد، چنان که ابن رُزِّیک سالیانه مبلغی را نزد ابوالحسن معصوم می‌فرستاد.<ref>ضامن بن شدقم، ج ۲، قسم ۲، ص۲۹۸</ref>


===محمدبن احمدبن على===
===محمدبن احمدبن علی===


شمس‌الدين [[محمدبن احمدبن علی]]، از عالمان و فقيهان كه كتابهاى [[زادالسبیل]] در فقه و [[المشجَّرالکشّاف لاصول‌السادة‌الاشراف]] در نسب‌از جمله تأليفات اوست.<ref>ابن‌عنبه، عمدة‌الطالب، ص 247؛ آقابزرگ طهرانى، طبقات: الحقائق، ص 177؛ آقابزرگ طهرانى: الضياء، ص 115، آقابزرگ طهرانى، الذريعة، ج 12، ص4</ref>
شمس الدین [[محمدبن احمدبن علی]]، از عالمان و فقیهان که کتابهای [[زادالسبیل]] در فقه و [[المشجَّرالکشّاف لاصول السادة الاشراف]] در نسب از جمله تألیفات اوست.<ref>ابن عنبه، عمدة الطالب، ص۲۴۷؛ آقابزرگ طهرانی، طبقات: الحقائق، ص۱۷۷؛ آقابزرگ طهرانی: الضیاء، ص۱۱۵، آقابزرگ طهرانی، الذریعة، ج ۱۲، ص۴</ref>


===احمدبن درويش‌بن محسن===
===احمدبن درویش بن محسن===


[[احمدبن درویش‌ بن محسن]]، فقيه و اديب بود در [[نجف]] به دنيا آمد و نزد فقيهان و بزرگان آن شهر دانش آموخت و از خواص و ملازمان [[شیخ موسی کاشف‌الغطا]] (متوفى 1243)، [[فقیه]] بزرگ [[عراق]]، و كاتب شخصى او شد و به همراه او به بسيارى از شهرهاى [[ايران]] سفر كرد. او خطى خوش و در ادبيات مهارت داشت و به دو زبان عربى و فارسى شعر مى‌سرود.<ref>تميمى، ج 4، ص 76</ref> وى در [[ربیع‌الآخر]] 1246 در [[نجف]] از دنيا رفت.<ref>حرزالدين، ج 1، ص 169؛ امين، ج 4، ص 81؛ آقابزرگ طهرانى، طبقات: الكرام، قسم 1، ص 87؛ خاقانى، ج 2، ص 4؛ حبيب‌آبادى، ج 2، ص 600</ref> از جمله آثار وى مى‌توان به مجموعه ادبى در دو جلد اشاره كرد.<ref>محمدهادى امينى، معجم رجال الفكر و الادب فى‌النجف، ج 2، ص 486</ref>
[[احمدبن درویش بن محسن]]، فقیه و ادیب بود در [[نجف]] به دنیا آمد و نزد فقیهان و بزرگان آن شهر دانش آموخت و از خواص و ملازمان [[شیخ موسی کاشف الغطا]] (متوفی ۱۲۴۳)، [[فقیه]] بزرگ [[عراق]]، و کاتب شخصی او شد و به همراه او به بسیاری از شهرهای [[ایران]] سفر کرد. او خطی خوش و در ادبیات مهارت داشت و به دو زبان عربی و فارسی شعر می‌سرود.<ref>تمیمی، ج ۴، ص۷۶</ref> وی در [[ربیع الآخر]] ۱۲۴۶ در [[نجف]] از دنیا رفت.<ref>حرزالدین، ج ۱، ص۱۶۹؛ امین، ج ۴، ص۸۱؛ آقابزرگ طهرانی، طبقات: الکرام، قسم ۱، ص۸۷؛ خاقانی، ج ۲، ص۴؛ حبیب آبادی، ج ۲، ص۶۰۰</ref> از جمله آثار وی می‌توان به مجموعه ادبی در دو جلد اشاره کرد.<ref>محمدهادی امینی، معجم رجال الفکر و الادب فی النجف، ج ۲، ص۴۸۶</ref>


===حسن‌بن على‌بن شكر===
===حسن بن علی بن شکر===


[[حسن‌بن على‌بن شکر]]، فقيه امامى [[قرن سيزدهم]] در حدود 1200 در [[نجف]] به دنيا آمد. [[فقه]] را در محضر [[محمد حسن نجفی|شیخ‌محمدحسن]] صاحب جواهر (متوفى 1266) آموخت و در همان زمان مجلس درسى برپا كرد كه عالمان بسيارى از دانش وى بهره بردند.<ref>تميمى، ج 4، ص 68</ref> به درخواست برخى از تجار و اعيان [[بغداد]] به آن شهر رفت و تا پايان عمر مرجعيت مردم را برعهده گرفت و در 1265 در همين شهر درگذشت و در نجف اشرف به خاك سپرده شد.<ref>امين، ج 5، ص 189؛ آقابزرگ طهرانى، طبقات: الكرام، قسم 1، ص 338؛ ر.ک: به روضاتى، ص 155؛ محمدهادى امينى، معجم رجال الفكر و الادب فى‌النجف، ج 2، ص 486؛ تميمى، ج 4، ص 69</ref> او علاوه بر تأليف رساله‌هاى فقهى، كتابخانه نفيسى داشت كه پس از مرگش در آتش سوخت.<ref>آقابزرگ طهرانی، الذريعة، ج 8، ص 297؛ روضاتى، ص 157</ref>
[[حسن بن علی بن شکر]]، فقیه امامی [[قرن سیزدهم]] در حدود ۱۲۰۰ در [[نجف]] به دنیا آمد. [[فقه]] را در محضر [[محمد حسن نجفی|شیخ محمدحسن]] صاحب جواهر (متوفی ۱۲۶۶) آموخت و در همان زمان مجلس درسی برپا کرد که عالمان بسیاری از دانش وی بهره بردند.<ref>تمیمی، ج ۴، ص۶۸</ref> به درخواست برخی از تجار و اعیان [[بغداد]] به آن شهر رفت و تا پایان عمر مرجعیت مردم را برعهده گرفت و در ۱۲۶۵ در همین شهر درگذشت و در نجف اشرف به خاک سپرده شد.<ref>امین، ج ۵، ص۱۸۹؛ آقابزرگ طهرانی، طبقات: الکرام، قسم ۱، ص۳۳۸؛ ر.ک: به روضاتی، ص۱۵۵؛ محمدهادی امینی، معجم رجال الفکر و الادب فی النجف، ج ۲، ص۴۸۶؛ تمیمی، ج ۴، ص۶۹</ref> او علاوه بر تألیف رساله‌های فقهی، کتابخانه نفیسی داشت که پس از مرگش در آتش سوخت.<ref>آقابزرگ طهرانی، الذریعة، ج ۸، ص۲۹۷؛ روضاتی، ص۱۵۷</ref>


===جعفربن احمد بن درويش===
===جعفربن احمد بن درویش===


[[جعفربن احمد بن درویش]]، عالم، اديب و شاعر، در 17 [[ذیحجه]] 1216 به دنيا آمد<ref>تميمى، ج 4، ص 78</ref> و پس از فراگيرى مقدمات علمى در مجلس درس [[مرتضی انصاری|شیخ‌مرتضى انصارى]] حاضر شد. جعفربن احمد شعر كم مى‌سرود،<ref>ر.ک:آقابزرگ طهرانى، طبقات: نقباء، قسم 1، ص 278</ref> اما مكاتبات بسيارى با شاعران و اديبان معاصر خود داشت. امين<ref>امینی،ج 4، ص 81</ref> و خاقانی<ref>خاقانی،ج 2، ص 6ـ26</ref> بخشى از اين مراسلات را ذكر كرده‌اند. او در دوم [[رجب]] 1303 در نجف درگذشت.<ref>حرزالدين، ج 1، ص 168؛ محمدهادى امينى، معجم رجال الفكر و الادب فى‌النجف، ج 2، ص 487</ref> از وى دو مجموعه ادبى برجاى مانده است.<ref>ر.ک:آقابزرگ طهرانى، الذريعة، ج قسم 1، ص 195</ref>
[[جعفربن احمد بن درویش]]، عالم، ادیب و شاعر، در ۱۷ [[ذیحجه]] ۱۲۱۶ به دنیا آمد<ref>تمیمی، ج ۴، ص۷۸</ref> و پس از فراگیری مقدمات علمی در مجلس درس [[مرتضی انصاری|شیخ مرتضی انصاری]] حاضر شد. جعفربن احمد شعر کم می‌سرود،<ref>ر.ک:آقابزرگ طهرانی، طبقات: نقباء، قسم ۱، ص۲۷۸</ref> اما مکاتبات بسیاری با شاعران و ادیبان معاصر خود داشت. امین<ref>امینی،ج ۴، ص۸۱</ref> و خاقانی<ref>خاقانی،ج ۲، ص۶ـ۲۶</ref> بخشی از این مراسلات را ذکر کرده‌اند. او در دوم [[رجب]] ۱۳۰۳ در نجف درگذشت.<ref>حرزالدین، ج ۱، ص۱۶۸؛ محمدهادی امینی، معجم رجال الفکر و الادب فی النجف، ج ۲، ص۴۸۷</ref> از وی دو مجموعه ادبی برجای مانده است.<ref>ر.ک:آقابزرگ طهرانی، الذریعة، ج ۹، قسم ۱، ص۱۹۵</ref>


===محمدحسين‌بن حسن‌بن على===
===محمدحسین بن حسن بن علی===


[[محمدحسین‌بن حسن‌بن علی]]، فقيه و اديب و زاهد امامى، در [[نجف]] به دنيا آمد، دوره مقدماتى را نزد پدرش و سپس [[فقه]] و [[اصول]] را نزد فقيهانى چون [[محمدحسین کاظمی]]، [[میرزاحسین خليلی]] و [[شیخ‌محمد طه نجف]] آموخت. وى مجلس درسى نيز برپا كرد. در سالهاى آخر عمرش نابينا شد و در 1322 چشم از جهان فروبست.<ref>آقا بزرگ تهرانی، طبقات: نقباء، قسم 2، ص 566؛ تميمى، ج 4، ص 74ـ75؛ محمدهادى امينى، معجم رجال الفكر و الادب فى‌النجف، ج 2، ص 486</ref> از وى تقريرات درسهاى فقه و اصول و ديوان شعر كوچكى باقى مانده است.<ref>محمدهادى امينى، معجم رجال الفكر و الادب فى‌النجف، ج 2، ص 486</ref>
[[محمدحسین بن حسن بن علی]]، فقیه و ادیب و زاهد امامی، در [[نجف]] به دنیا آمد، دوره مقدماتی را نزد پدرش و سپس [[فقه]] و [[اصول]] را نزد فقیهانی چون [[محمدحسین کاظمی]]، [[میرزاحسین خلیلی]] و [[شیخ محمد طه نجف]] آموخت. وی مجلس درسی نیز برپا کرد. در سالهای آخر عمرش نابینا شد و در ۱۳۲۲ چشم از جهان فروبست.<ref>آقا بزرگ تهرانی، طبقات: نقباء، قسم ۲، ص۵۶۶؛ تمیمی، ج ۴، ص۷۴ـ۷۵؛ محمدهادی امینی، معجم رجال الفکر و الادب فی النجف، ج ۲، ص۴۸۶</ref> از وی تقریرات درسهای فقه و اصول و دیوان شعر کوچکی باقی مانده است.<ref>محمدهادی امینی، معجم رجال الفکر و الادب فی النجف، ج ۲، ص۴۸۶</ref>


===عبدالرسول‌بن محمدحسين‌بن حسن===
===عبدالرسول بن محمدحسین بن حسن===


[[عبدالرسول‌بن محمدحسین‌بن حسن]]، فقيه زاهد و مجاهد امامى، پس از خواندن دروس مقدمات، مباحث [[فقه]] و [[اصول]] را نزد [[محمد طه نجف]] و ديگران آموخت. وى از جمله كسانى است كه در ركاب فقيه مجاهد [[سیدمحمدسعید حبوبی]] به [[جنگ]] با قواى [[انگلیس]] پرداخت.<ref>تميمى، ج 4، ص 83</ref> او در 21 [[محرم|محرّم]] 1361 درگذشت و در مقبره خانوادگى آل‌خرسان به خاك سپرده شد.<ref>تميمى، ج 4، ص 83</ref>
[[عبدالرسول بن محمدحسین بن حسن]]، فقیه زاهد و مجاهد امامی، پس از خواندن دروس مقدمات، مباحث [[فقه]] و [[اصول]] را نزد [[محمد طه نجف]] و دیگران آموخت. وی از جمله کسانی است که در رکاب فقیه مجاهد [[سیدمحمدسعید حبوبی]] به [[جنگ]] با قوای [[انگلیس]] پرداخت.<ref>تمیمی، ج ۴، ص۸۳</ref> او در ۲۱ [[محرم|محرّم]] ۱۳۶۱ درگذشت و در مقبره خانوادگی آل خرسان به خاک سپرده شد.<ref>تمیمی، ج ۴، ص۸۳</ref>


===عبدالمرتضى‌ بن موسى===
===عبدالمرتضی بن موسی===


[[عبدالمرتضی بن موسی]]، [[فقیه]] و [[زاهد]] امامى، پس از تكميل دوره مقدماتى، [[فقه]] و [[اصول]] را نزد فقيهانى چون [[علی بن ياسین رفیش نجفى]] (متوفى 1334) و [[شیخ الشریعه اصفهانی|شیخ‌الشريعه اصفهانی]] و [[علم رجال]] را از [[ابوتراب خوانساری]] و حكمت را نزد [[شیخ‌نعمت‌اللّه دامغانی]] آموخت.<ref>تميمى، ج 4، ص 84</ref> وى نيز از مجاهدان و مبارزان با استعمار [[انگلیس]] بود. او در 27 [[ربیع‌الاول]] 1361 وفات كرد.<ref>تميمى، ج 4، ص 84ـ85</ref>
[[عبدالمرتضی بن موسی]]، [[فقیه]] و [[زاهد]] امامی، پس از تکمیل دوره مقدماتی، [[فقه]] و [[اصول]] را نزد فقیهانی چون [[علی بن یاسین رفیش نجفی]] (متوفی ۱۳۳۴) و [[شیخ الشریعه اصفهانی|شیخ الشریعه اصفهانی]] و [[علم رجال]] را از [[ابوتراب خوانساری]] و حکمت را نزد [[شیخ نعمت اللّه دامغانی]] آموخت.<ref>تمیمی، ج ۴، ص۸۴</ref> وی نیز از مجاهدان و مبارزان با استعمار [[انگلیس]] بود. او در ۲۷ [[ربیع الاول]] ۱۳۶۱ وفات کرد.<ref>تمیمی، ج ۴، ص۸۴ـ۸۵</ref>


===حسن‌بن عبدالهادى‌بن موسى===
===حسن بن عبدالهادی بن موسی===


[[حسن‌بن عبدالهادی بن موسی]]، فقيه و محقق آثار علماى بزرگ [[شیعه]]، تولد وى را به اختلاف 1321<ref>تميمى، ج 4، ص 85</ref> و 1326<ref>آقابزرگ طهرانى، الذريعة، ج 14، ص 67</ref> ذكر كرده‌اند. پس از تكميل دروس مقدمات، [[فقه]] و [[اصول]] را نزد فقيهانى چون [[سید ابوالحسن اصفهانی|سيدابوالحسن اصفهانی]]، [[میرزای نائینی|میرزاى نائینی]]، [[آقا ضیاء عراقی|آقاضیاء عراقى]] و [[رجال]] را نزد [[سیدابوتراب خوانساری]] و [[اخلاق]] را نزد [[شیخ‌علی قمی]] و حكمت را از محضر [[نعمت‌اللّه دامغانی]] كسب كرد.<ref>تميمى، ج 4، ص 85</ref>
[[حسن بن عبدالهادی بن موسی]]، فقیه و محقق آثار علمای بزرگ [[شیعه]]، تولد وی را به اختلاف ۱۳۲۱<ref>تمیمی، ج ۴، ص۸۵</ref> و ۱۳۲۶<ref>آقابزرگ طهرانی، الذریعة، ج ۱۴، ص۶۷</ref> ذکر کرده‌اند. پس از تکمیل دروس مقدمات، [[فقه]] و [[اصول]] را نزد فقیهانی چون [[سید ابوالحسن اصفهانی|سیدابوالحسن اصفهانی]]، [[میرزای نائینی|میرزای نائینی]]، [[آقا ضیاء عراقی|آقاضیاء عراقی]] و [[رجال]] را نزد [[سیدابوتراب خوانساری]] و [[اخلاق]] را نزد [[شیخ علی قمی]] و حکمت را از محضر [[نعمت اللّه دامغانی]] کسب کرد.<ref>تمیمی، ج ۴، ص۸۵</ref>


====تالیفات====
====تالیفات====


# وى در تحقيق و احياى شمارى از آثار علمى [[شیعه]] سهمى اساسى داشت، از جمله تحقيق و چاپ [[تهذیب الاحکام|تهذيب‌الاحكام]] [[شیخ طوسی|شیخ‌طوسی]] همراه با شرح مشيخه آن در نجف‌اشرف در 1382<ref>آقا بزرگ طهرانى، الذريعة، ج 14، ص 67؛ محمدهادى امينى، معجم رجال الفكر و الادب فى‌النجف، ج 2، ص 488</ref> و تحقيق و چاپ [[الاستبصار]] شيخ‌طوسى همراه با مقدمه و شرح مشيخه آن.<ref>آقابزرگ طهرانی، الذريعة، ج 14، ص 67؛ محمدهادى امينی، معجم‌المطبوعات النجفية، ص 74ـ75</ref>
# وی در تحقیق و احیای شماری از آثار علمی [[شیعه]] سهمی اساسی داشت، از جمله تحقیق و چاپ [[تهذیب الاحکام|تهذیب الاحکام]] [[شیخ طوسی|شیخ طوسی]] همراه با شرح مشیخه آن در نجف اشرف در ۱۳۸۲<ref>آقا بزرگ طهرانی، الذریعة، ج ۱۴، ص۶۷؛ محمدهادی امینی، معجم رجال الفکر و الادب فی النجف، ج ۲، ص۴۸۸</ref> و تحقیق و چاپ [[الاستبصار]] شیخ طوسی همراه با مقدمه و شرح مشیخه آن.<ref>آقابزرگ طهرانی، الذریعة، ج ۱۴، ص۶۷؛ محمدهادی امینی، معجم المطبوعات النجفیة، ص۷۴ـ۷۵</ref>
# اثر ديگر او تحقيق و چاپ كتاب [[من لا یحضره الفقیه|من لايحضُرُه الفقيه]] همراه با مقدمه مبسوطى به نام حياة‌الشيخ الصدوق به پيوست شرح مشيخه صدوق است كه در 1379 در نجف‌اشرف به چاپ رسيده است.<ref>آقابزرگ طهرانی، الذريعة، ج 14، ص 67؛ عواد، ج 1، ص 332ـ333؛ محمدهادى امينى، معجم‌المطبوعات النجفية، ص 337</ref>
# اثر دیگر او تحقیق و چاپ کتاب [[من لا یحضره الفقیه|من لایحضُرُه الفقیه]] همراه با مقدمه مبسوطی به نام حیاة الشیخ الصدوق به پیوست شرح مشیخه صدوق است که در ۱۳۷۹ در نجف اشرف به چاپ رسیده است.<ref>آقابزرگ طهرانی، الذریعة، ج ۱۴، ص۶۷؛ عواد، ج ۱، ص۳۳۲ـ۳۳۳؛ محمدهادی امینی، معجم المطبوعات النجفیة، ص۳۳۷</ref>
# وى علاوه بر اين، كتابی در شرح‌حال خاندانش با عنوان يتيمة‌الزمان فى ما قيل فى آل خرسان تأليف كرده است.<ref>محمدهادى امينى، معجم رجال الفكر و الادب فى‌النجف، ج 2، ص 488</ref>
# وی علاوه بر این، کتابی در شرح حال خاندانش با عنوان یتیمة الزمان فی ما قیل فی آل خرسان تألیف کرده است.<ref>محمدهادی امینی، معجم رجال الفکر و الادب فی النجف، ج ۲، ص۴۸۸</ref>


===محمدمهدى‌بن سيدحسن===
===محمدمهدی بن سیدحسن===


[[محمدمهدی بن سیدحسن]]، محقق و مؤلف، در 1347 در [[نجف]] به‌دنيا آمد و پس از اتمام تحصيلات به نگارش و تحقيق روى آورد.
[[محمدمهدی بن سیدحسن]]، محقق و مؤلف، در ۱۳۴۷ در [[نجف]] به دنیا آمد و پس از اتمام تحصیلات به نگارش و تحقیق روی آورد.


====تالیفات====
====تالیفات====


وی آثار فراوانی را تحقيق و تأليف كرده است؛ از جمله:
وی آثار فراوانی را تحقیق و تألیف کرده است؛ از جمله:
# كتابی در شرح‌حال [[عبداللّه‌بن عباس]] در چهار جلد؛<ref>آقابزرگ طهرانى، طبقات : نقباء، قسم 3، ص 1118؛ محمدهادى امينى، معجم رجال الفكر و الادب فى‌النجف، ج 2، ص 488</ref>
# کتابی در شرح حال [[عبداللّه بن عباس]] در چهار جلد؛<ref>آقابزرگ طهرانی، طبقات : نقباء، قسم ۳، ص۱۱۱۸؛ محمدهادی امینی، معجم رجال الفکر و الادب فی النجف، ج ۲، ص۴۸۸</ref>
# المشجَّر المبيَّن فى مَنْ ذُكِرَ فى منتقلة الطالبيين؛<ref>آقا بزرگ تهرانی، الذریعه، ج 21، ص 44</ref>
# المشجَّر المبین فی مَنْ ذُکرَ فی منتقلة الطالبیین؛<ref>آقا بزرگ تهرانی، الذریعه، ج ۲۱، ص۴۴</ref>
# نشوة‌الامانی كه منظومه‌اى در 78 بيت در نسب آل خرسان است؛<ref>آقابزرگ طهرانی، الذريعة، ج 24، ص160؛ محمدهادى امينى، معجم رجال الفكر و الادب فى‌النجف، ج 2، ص 488</ref>
# نشوة الامانی که منظومه‌ای در ۷۸ بیت در نسب آل خرسان است؛<ref>آقابزرگ طهرانی، الذریعة، ج ۲۴، ص۱۶۰؛ محمدهادی امینی، معجم رجال الفکر و الادب فی النجف، ج ۲، ص۴۸۸</ref>
# قَلائد العِقْيان فى ما قيل فى آل‌الخرسان.<ref>آقابزرگ طهرانى، الذريعة، ج 17، ص 163؛ روضاتى، ص 156</ref>
# قَلائد العِقْیان فی ما قیل فی آل الخرسان.<ref>آقابزرگ طهرانی، الذریعة، ج ۱۷، ص۱۶۳؛ روضاتی، ص۱۵۶</ref>
# وى تمام آثار باقى مانده از [[ابن ادریس حلی|ابن‌ادريس حلّى]] را تحت عنوان موسوعة ابن‌ادريس حلّى (قم 1387ش) به چاپ رسانده است.
# وی تمام آثار باقی مانده از [[ابن ادریس حلی|ابن ادریس حلّی]] را تحت عنوان موسوعة ابن ادریس حلّی (قم ۱۳۸۷ش) به چاپ رسانده است.
# وى علاوه بر اين بر بسيارى از كتابها مقدمه نوشته است، كه تمام اين مقدمه‌ها در كتابی با عنوان مقدمات كتب تراثية (قم 1385ش) به چاپ رسيده است. وى همچنين در كتاب اخير، ضمن آوردن شرح حال خود، فهرست كاملى از آثارش (از جمله آثار چاپ نشده) آورده است.
# وی علاوه بر این بر بسیاری از کتابها مقدمه نوشته است، که تمام این مقدمه‌ها در کتابی با عنوان مقدمات کتب تراثیة (قم ۱۳۸۵ش) به چاپ رسیده است. وی همچنین در کتاب اخیر، ضمن آوردن شرح حال خود، فهرست کاملی از آثارش (از جمله آثار چاپ نشده) آورده است.




== پانویس ==
== پانویس ==
{{پانویس|2}}
{{پانویس|۲}}




== منابع ==
== منابع ==


* محمدمحسن آقابزرگ طهرانى، الذريعة الى تصانيف‌الشيعة، چاپ على‌نقى منزوى و احمد منزوى، بيروت 1403/1983.
* محمدمحسن آقابزرگ طهرانی، الذریعة الی تصانیف الشیعة، چاپ علی نقی منزوی و احمد منزوی، بیروت ۱۴۰۳/۱۹۸۳.
* محمدمحسن آقابزرگ طهرانى، طبقات اعلام‌الشيعة: الحقائق الراهنة فى المائة الثامنة، چاپ على‌نقى منزوى، بيروت 1975.
* محمدمحسن آقابزرگ طهرانی، طبقات اعلام الشیعة: الحقائق الراهنة فی المائة الثامنة، چاپ علی نقی منزوی، بیروت ۱۹۷۵.
* محمدمحسن آقابزرگ طهرانى، الضياءاللامع فى‌القرن التاسع، چاپ على‌نقى منزوى، تهران 1362ش.
* محمدمحسن آقابزرگ طهرانی، الضیاءاللامع فی القرن التاسع، چاپ علی نقی منزوی، تهران ۱۳۶۲ش.
* محمدمحسن آقابزرگ طهرانى، الكرام البررة، قسم 1ـ2، مشهد 1404.
* محمدمحسن آقابزرگ طهرانی، الکرام البررة، قسم ۱ـ۲، مشهد ۱۴۰۴.
* محمدمحسن آقابزرگ طهرانى، نقباءالبشر فى‌القرن‌الرابع عشر، مشهد، قسم 1ـ4، 1404.
* محمدمحسن آقابزرگ طهرانی، نقباءالبشر فی القرن الرابع عشر، مشهد، قسم ۱ـ۴، ۱۴۰۴.
* جعفربن باقر آل‌محبوبه، ماضى‌النجف و حاضرها، بيروت 1406/1986؛
* جعفربن باقر آل محبوبه، ماضی النجف و حاضرها، بیروت ۱۴۰۶/۱۹۸۶؛
* ابن‌عنبه، عمدة‌الطالب فى انساب آل ابى‌طالب، بيروت: دارمكتبة الحياة، بى‌تا.
* ابن عنبه، عمدة الطالب فی انساب آل ابی طالب، بیروت: دارمکتبة الحیاة، بی‌تا.
* ابن‌عنبه، الفصول‌الفخريه، چاپ جلال‌الدين محدث ارموى، تهران 1363ش.
* ابن عنبه، الفصول الفخریه، چاپ جلال الدین محدث ارموی، تهران ۱۳۶۳ش.
* امين.
* امین.
* عبدالحسين امينى، شهداء الفضيلة، قم 1352ش.
* عبدالحسین امینی، شهداء الفضیلة، قم ۱۳۵۲ش.
* محمدهادى امينى، معجم‌المطبوعات النجفية: منذ دخول الطباعة الى‌النجف حتى‌الآن، نجف 1385/1966.
* محمدهادی امینی، معجم المطبوعات النجفیة: منذ دخول الطباعة الی النجف حتی الآن، نجف ۱۳۸۵/۱۹۶۶.
* محمدهادى امينى، معجم رجال الفكر و الادب فى‌النجف خلال الف عام، نجف، 1413/ 1992.
* محمدهادی امینی، معجم رجال الفکر و الادب فی النجف خلال الف عام، نجف، ۱۴۱۳/ ۱۹۹۲.
* محمدعلى جعفر تميمى، مشهد الامام، او، مدينة‌النجف، نجف 1374/1955.
* محمدعلی جعفر تمیمی، مشهد الامام، او، مدینة النجف، نجف ۱۳۷۴/۱۹۵۵.
* محمدعلى حبيب‌آبادى، مكارم‌الآثار، ج اصفهان 1362ش.
* محمدعلی حبیب آبادی، مکارم الآثار، ج ۲، اصفهان ۱۳۶۲ش.
* محمد حرزالدين، معارف‌الرجال فى تراجم العلماء و الادباء، قم 1405.
* محمد حرزالدین، معارف الرجال فی تراجم العلماء و الادباء، قم ۱۴۰۵.
* على خاقانى، شعراءالغرى، او، النجفيات، نجف 1373/1954، چاپ افست قم 1408.
* علی خاقانی، شعراءالغری، او، النجفیات، نجف ۱۳۷۳/۱۹۵۴، چاپ افست قم ۱۴۰۸.
* محمدعلى روضاتى، جامع‌الانساب، اصفهان 1335ش؛ ضامن‌بن شدقم، تحفة الازهار و زلال الانهار فى نسب ابناء الائمة الاطهار، چاپ كامل سلمان جبورى، تهران 1378ش.
* محمدعلی روضاتی، جامع الانساب، اصفهان ۱۳۳۵ش؛ ضامن بن شدقم، تحفة الازهار و زلال الانهار فی نسب ابناء الائمة الاطهار، چاپ کامل سلمان جبوری، تهران ۱۳۷۸ش.
* محمدبن حسن طوسى، الاستبصار، چاپ حسن موسوى خرسان، تهران 1390.
* محمدبن حسن طوسی، الاستبصار، چاپ حسن موسوی خرسان، تهران ۱۳۹۰.
* كوركيس عواد، معجم‌المؤلفين العراقيين فى القرنين التاسع عشر و العشرين، بغداد 1969.
* کورکیس عواد، معجم المؤلفین العراقیین فی القرنین التاسع عشر و العشرین، بغداد ۱۹۶۹.
* احمدبن على مَقريزى، المواعظ و الاعتبار فى ذكر الخطط و الآثار، چاپ ايمن فؤاد سيد، لندن 1422ـ1425/ 2002ـ2004.
* احمدبن علی مَقریزی، المواعظ و الاعتبار فی ذکر الخطط و الآثار، چاپ ایمن فؤاد سید، لندن ۱۴۲۲ـ۱۴۲۵/ ۲۰۰۲ـ۲۰۰۴.




کاربر ناشناس