آیه ۱۰۲ سوره توبه: تفاوت میان نسخه‌ها
←تقویت امید در معترفان به گناه
| خط ۳۶: | خط ۳۶: | ||
*ذکر عمل صالح پیش از بیان عمل بد آنان: «خَلَطُوا عَمَلًا صَالِحًا وَآخَرَ سَيِّئًا» | *ذکر عمل صالح پیش از بیان عمل بد آنان: «خَلَطُوا عَمَلًا صَالِحًا وَآخَرَ سَيِّئًا» | ||
*بشارت به بخشیده شدن با به‌کارگیری فعل «عَسَى»، با توجه به کاربرد این فعل در امید. منظور اين است كه اميد را در دل آنها زنده کند تا از [[رحمت الهی|رحمت خدا]] مأيوس نگردند، بلكه در ميان [[خوف و رجاء]] باشند.<ref>طباطبایی، المیزان، ۱۳۹۰ق، ج۹، ص۳۷۷.</ref> | *بشارت به بخشیده شدن با به‌کارگیری فعل «عَسَى»، با توجه به کاربرد این فعل در امید. منظور اين است كه اميد را در دل آنها زنده کند تا از [[رحمت الهی|رحمت خدا]] مأيوس نگردند، بلكه در ميان [[خوف و رجاء]] باشند.<ref>طباطبایی، المیزان، ۱۳۹۰ق، ج۹، ص۳۷۷.</ref> | ||
*استفاده از حرف | *استفاده از حرف تأکید«إِنَّ» و دو وصف غفور و رحیم: «إِنَّ اللَّهَ غَفُورٌ رَحِيمٌ». جانب رجاء را تقویت می‌کند.<ref>طباطبایی، المیزان، ۱۳۹۰ق، ج۹، ص۳۷۷.</ref> | ||
==تفاوت اعتراف با عذرخواهی و توبه== | ==تفاوت اعتراف با عذرخواهی و توبه== | ||