عمان سامانی: تفاوت میان نسخه‌ها
←گنجینة الاسرار: اصلاح فاصلهٔ مجازی
Ms.sadeghi (بحث | مشارکتها) (←منابع: اصلاح فاصلهٔ مجازی، اصلاح ارقام) |
Ms.sadeghi (بحث | مشارکتها) (←گنجینة الاسرار: اصلاح فاصلهٔ مجازی) |
||
| خط ۵۰: | خط ۵۰: | ||
از نگاه عمان سامانی در این مثنوی، [[امام حسین (ع)]]، انگیزه خداوند از آفرینش است، [[توبه]] [[آدم (ع)]] با [[شفاعت]] او پذیرفته شده، [[نوح]] با او از [[طوفان نوح|طوفان]] گذشت و آتش به واسطه [[حسین (ع)]] بر [[ابراهیم (ع)]] سرد شد. عمان در گنجینة الاسرار، [[امام حسین (ع)]] را آن راز سر به مهری می‌داند که خداوند در روز آفرینش [[آدم]]، برای ملائک نگشود و با تعبیر «إنی اعلم ما لاتعلمون» از آن یاد کرد.<ref>عبدالرضا نادری‌فر، ص ۴۲.</ref> | از نگاه عمان سامانی در این مثنوی، [[امام حسین (ع)]]، انگیزه خداوند از آفرینش است، [[توبه]] [[آدم (ع)]] با [[شفاعت]] او پذیرفته شده، [[نوح]] با او از [[طوفان نوح|طوفان]] گذشت و آتش به واسطه [[حسین (ع)]] بر [[ابراهیم (ع)]] سرد شد. عمان در گنجینة الاسرار، [[امام حسین (ع)]] را آن راز سر به مهری می‌داند که خداوند در روز آفرینش [[آدم]]، برای ملائک نگشود و با تعبیر «إنی اعلم ما لاتعلمون» از آن یاد کرد.<ref>عبدالرضا نادری‌فر، ص ۴۲.</ref> | ||
مثنوی [[گنجینة الاسرار]] در بحر رمل مسدس محذوف ساخته شده و به روش [[زبدة الاسرار]] میرزا حسن صفی علی شاه سروده شده است.<ref>احمد رحیم‌خانی، ص ۷.</ref> | مثنوی [[گنجینة الاسرار]] در بحر رمل مسدس محذوف ساخته شده و به روش [[زبدة الاسرار]] میرزا حسن صفی علی شاه سروده شده است.<ref>احمد رحیم‌خانی، ص ۷.</ref>نقدهایی همچون استفاده زیاد از واژه‌گان عربی، بیان وقایع تحریف شده مانند [[عروسی قاسم|عروسی حضرت قاسم(ع)]]<ref>عمان سامانی، گنجینة الاسرار، ۱۳۹۳ش، ص۱۸۷.</ref> و نکات غلو آمیز به گنجینة الاسرار وارد است.<ref>محمدی و قربانپور، تحلیل سبک‌شناسی و آسیب‌شناسی دو اثر عرفانی-عاشورایی (آتشکده نیّر تبریزی و گنجینة الاسرار عمان سامانی)، ص۱۹۴-۱۹۵.</ref>{{یاد|وزن شعر در بحر رمل مسدس محذوف(مقصور) این است: فاعلاتن فاعلاتن فاعلن. مثلاً در این بیت از شعر سامان: «خواهرش بر سینه و بر سرزنان\\رفت تا گیرد برادر را عنان» وزنش این گونه می‌شود: خواهرش برفاعلاتن، سینه و بر فاعلاتن، سرزنان فاعلن. رفت تا گی فاعلاتن، رد برادر فاعلاتن، را عنان فاعلن. در این بیت از شعر حافظ «ساغرِ مِی بر کَفَم نِه تا ز بَر// | ||
بَرکِشَم این دلقِ اَزرَق‌فام را» وزن بحر رمل مسدس محذوف این گونه است: ساغرِ می فاعلاتن، برکَفَم نِه فاعلاتن، تا ز بَر فاعلن. برکشم این فاعلاتن، دلقِ ازرق فاعلاتن، فام را فاعلن}} | بَرکِشَم این دلقِ اَزرَق‌فام را» وزن بحر رمل مسدس محذوف این گونه است: ساغرِ می فاعلاتن، برکَفَم نِه فاعلاتن، تا ز بَر فاعلن. برکشم این فاعلاتن، دلقِ ازرق فاعلاتن، فام را فاعلن}} | ||