پرش به محتوا

غزوه بنی‌قینقاع: تفاوت میان نسخه‌ها

بدون خلاصۀ ویرایش
خط ۳۰: خط ۳۰:


==نقش هم‌پیمانان بنی‌قینقاع==
==نقش هم‌پیمانان بنی‌قینقاع==
به گفته طَبَری،‌ تاریخ‌نویس قرن چهارم، پیامبر(ص) تصمیم داشت بنی‌قینقاع را گردن بزند؛ اما [[عبدالله بن ابی|عبدالله بن اُبَی]] (از هم‌پیمانان بنی‌قینقاع و از [[منافق|منافقان]] مدینه) وی را از این کار بازداشت.<ref>طبری، تاریخ الطبری، ۱۳۸۷ق، ج۲، ص۴۸۰.</ref> پیامبر در ابتدا از درخواست عبدالله بن ابی سر باز زد؛ اما هنگامی که با اصرار فراوان او مواجه شد، درخواستش را پذیرفت؛ اما او و یهودیان را [[لعن|لعنت]] کرد و دستور داد یهودیان بنی‌قینقاع تبعید شوند.<ref>طبری، تاریخ الطبری، ۱۳۸۷ق، ج۲، ص۴۸۱.</ref> سید جعفر مرتضی بر این باور است که پذیرفتن این درخواست عبدالله بن ابی از سوی پیامبر، به این دلیل بود که از سویی قلب پیروان عبدالله بن ابی به پیامبر نزدیک شود و زمینه همراهی آنان با جامعه اسلامی فراهم آید و از سوی دیگر توان جامعه اسلامی، تنها صرف دشمنان اصلی شود.<ref>عاملی، الصحیح من سیرة النبی الاعظم(ص)، ۱۴۲۶ق، ج۷، ص۴۲.</ref> پس از دستور پیامبر به تبعید بنی‌قینقاع از مدینه، عبدالله بن ابیّ بار دیگر می‌خواست پیامبر را وادار کند که از این حکم نیز درگذرد؛ ولی این بار مسلمانان اجازه ندادند او نزد پیامبر برود.<ref>حسنی، سیرة المصطفی، ۱۴۱۶ق، ص۳۷۶.</ref>
به گفته طَبَری،‌ تاریخ‌نویس قرن چهارم، پیامبر(ص) تصمیم داشت بنی‌قینقاع را گردن بزند؛ اما [[عبدالله بن ابی|عبدالله بن اُبَی]] (از هم‌پیمانان بنی‌قینقاع و از [[منافق|منافقان]] مدینه) وی را از این کار بازداشت.<ref>طبری، تاریخ الطبری، ۱۳۸۷ق، ج۲، ص۴۸۰.</ref> پیامبر(ص) در ابتدا از درخواست عبدالله بن ابی سر باز زد؛ اما هنگامی که با اصرار فراوان او مواجه شد، درخواستش را پذیرفت؛ اما او و یهودیان را [[لعن|لعنت]] کرد و دستور داد یهودیان بنی‌قینقاع تبعید شوند.<ref>طبری، تاریخ الطبری، ۱۳۸۷ق، ج۲، ص۴۸۱.</ref> سید جعفر مرتضی بر این باور است که پذیرفتن این درخواست عبدالله بن ابی از سوی پیامبر(ص)، به این دلیل بود که از سویی قلب پیروان عبدالله بن ابی به پیامبر(ص) نزدیک شود و زمینه همراهی آنان با جامعه اسلامی فراهم آید و از سوی دیگر توان جامعه اسلامی، تنها صرف دشمنان اصلی شود.<ref>عاملی، الصحیح من سیرة النبی الاعظم(ص)، ۱۴۲۶ق، ج۷، ص۴۲.</ref> پس از دستور پیامبر(ص) به تبعید بنی‌قینقاع از مدینه، عبدالله بن ابیّ بار دیگر می‌خواست پیامبر(ص) را وادار کند که از این حکم نیز درگذرد؛ ولی این بار مسلمانان اجازه ندادند او نزد پیامبر(ص) برود.<ref>حسنی، سیرة المصطفی، ۱۴۱۶ق، ص۳۷۶.</ref>


[[عبادة بن صامت|عُبادَة بن صامِت]] نیز که از هم‌پیمانان بنی‌قینقاع بود، بر خلاف عبدالله بن ابی، از آنان بیزاری جست و به نبرد با آنان پرداخت.<ref>واقدی، المغازی، ۱۴۰۹ق، ج۱، ص۱۷۹.</ref> او از طرف پیامبر مأمور شد تا آنان را از شهر بیرون کند.<ref>واقدی، المغازی، ۱۴۰۹ق، ج۱، ص۱۷۹.</ref>
[[عبادة بن صامت|عُبادَة بن صامِت]] نیز که از هم‌پیمانان بنی‌قینقاع بود، بر خلاف عبدالله بن ابی، از آنان بیزاری جست و به نبرد با آنان پرداخت.<ref>واقدی، المغازی، ۱۴۰۹ق، ج۱، ص۱۷۹.</ref> او از طرف پیامبر(ص) مأمور شد تا آنان را از شهر بیرون کند.<ref>واقدی، المغازی، ۱۴۰۹ق، ج۱، ص۱۷۹.</ref>


==غنایم به دست آمده و تشریع حکم خمس==
==غنایم به دست آمده و تشریع حکم خمس==
confirmed، templateeditor
۱٬۶۷۱

ویرایش