النظافة من الایمان: تفاوت میان نسخهها
جز
اصلاح برخی ارجاعات
بدون خلاصۀ ویرایش |
جز (اصلاح برخی ارجاعات) |
||
خط ۱۷: | خط ۱۷: | ||
'''النَّظَافَةُ مِنَ الْإِيمَانِ''' این حدیث، منسوب به [[حضرت محمد صلی الله علیه و آله|پیامبر اکرم(ص) ]]و بدین معناست: نظافت از نشانههای ایمان است. این حدیث در [[طب النبی (کتاب)|کتاب طب النبی(ص)،]] منسوب به [[ابوالعباس مستغفری]] (درگذشت ۴۲۲ق) و با حذف سند نقل شده است. این کتاب از مآخذ [[بحار الانوار (کتاب)|بحار الانوار]] بوده به صورت کامل در آنجا نقل شده است. این [[حدیث]] پس از آن به [[مستدرک الوسائل]] راه یافته است. | '''النَّظَافَةُ مِنَ الْإِيمَانِ''' این حدیث، منسوب به [[حضرت محمد صلی الله علیه و آله|پیامبر اکرم(ص) ]]و بدین معناست: نظافت از نشانههای ایمان است. این حدیث در [[طب النبی (کتاب)|کتاب طب النبی(ص)،]] منسوب به [[ابوالعباس مستغفری]] (درگذشت ۴۲۲ق) و با حذف سند نقل شده است. این کتاب از مآخذ [[بحار الانوار (کتاب)|بحار الانوار]] بوده به صورت کامل در آنجا نقل شده است. این [[حدیث]] پس از آن به [[مستدرک الوسائل]] راه یافته است. | ||
حدیث «النَّظَافَةُ مِنَ الْإِيمَانِ» منسوب به پیامبر اکرم(ص) و بخشی از حدیثی طولانیتر بدین مضمون است: «تَخَلَّلُوا فَإِنَّهُ مِنَ النَّظَافَةِ وَ النَّظَافَةُ مِنَ الْإِيمَانِ وَ الْإِيمَانُ مَعَ صَاحِبِهِ فِي الْجَنَّة<ref>مستغفری، طب النبی(ص)، ۱۳۶۲، ص۲۱.</ref>؛ خلال کنید که از نظافت است و نظافت از نشانههای ایمان است و ایمان همراه صاحبش در بهشت است». این حدیث از جمله احادیثی است که ابوالعباس مستغفری (۳۵۰–۴۲۲ق) در کتاب [[طب النبی (کتاب)|طب النبی(ص)]] خود آورده است. هر چند که تمامی این احادیث که در حوزه بهداشت و درمان و منقول از پیامبر اکرم(ص) هستند، بدون سند ذکر شده<ref>محمودی، عباس، «بررسی تحلیلی اعتبار و جایگاه کتاب طب النبی ص»، ص۱۱۱-۱۴۲.</ref> و مباحثاتی را میان متخصصان برانگیخته است<ref>حسینی کارنامی، سید حسین، «اعتبار سنجی محتوایی و سندی احادیث طبی کتاب طب النبی (ص) مستغفری»، ص۲۷-۴۰؛ محمودی، عباس، «بررسی تحلیلی اعتبار و جایگاه کتاب طب النبی ص»، ص۱۱۱-۱۴۲.</ref> ولی با توجه به تاکیدهای قرآن بر مسئله پاکی از آلودگیها از جمله [[آیه تطهیر|آیه ۳۳ سوره احزاب]] و [[آیه ۱۲۵ سوره بقره]]<ref>حسینی شیرازی، الفقه النظافه، ج۱، قم، | حدیث «النَّظَافَةُ مِنَ الْإِيمَانِ» منسوب به پیامبر اکرم(ص) و بخشی از حدیثی طولانیتر بدین مضمون است: «تَخَلَّلُوا فَإِنَّهُ مِنَ النَّظَافَةِ وَ النَّظَافَةُ مِنَ الْإِيمَانِ وَ الْإِيمَانُ مَعَ صَاحِبِهِ فِي الْجَنَّة<ref>مستغفری، طب النبی(ص)، ۱۳۶۲، ص۲۱.</ref>؛ خلال کنید که از نظافت است و نظافت از نشانههای ایمان است و ایمان همراه صاحبش در بهشت است». این حدیث از جمله احادیثی است که ابوالعباس مستغفری (۳۵۰–۴۲۲ق) در کتاب [[طب النبی (کتاب)|طب النبی(ص)]] خود آورده است. هر چند که تمامی این احادیث که در حوزه بهداشت و درمان و منقول از پیامبر اکرم(ص) هستند، بدون سند ذکر شده<ref>محمودی، عباس، «بررسی تحلیلی اعتبار و جایگاه کتاب طب النبی ص»، ص۱۱۱-۱۴۲.</ref> و مباحثاتی را میان متخصصان برانگیخته است<ref>حسینی کارنامی، سید حسین، «اعتبار سنجی محتوایی و سندی احادیث طبی کتاب طب النبی (ص) مستغفری»، ص۲۷-۴۰؛ محمودی، عباس، «بررسی تحلیلی اعتبار و جایگاه کتاب طب النبی ص»، ص۱۱۱-۱۴۲.</ref> ولی با توجه به تاکیدهای قرآن بر مسئله پاکی از آلودگیها از جمله [[آیه تطهیر|آیه ۳۳ سوره احزاب]] و [[آیه ۱۲۵ سوره بقره]]<ref>حسینی شیرازی، الفقه النظافه، ج۱، قم، ص۱۲.</ref> و تاکیدهای فراوان احادیث بر نظافت و بهداشت از جمله نیمی از ایمان بودن طهارت،<ref>تمیمی مغربی، نعمان بن محمد، دعائم الاسلام، ج۱، ۱۳۸۵، ص۱۰۰.</ref> تاکید بر نظافت پیراهن،<ref>کلینی، الکافی، ۱۳۶۵، ج۶، ص۴۴۱.</ref> نظافت منزل<ref>کلینی، الکافی، ۱۳۶۵، ج۶، ص۵۳۱.</ref> و پرهیز از امور غیربهداشتی مثل نشستن ظروف و جارونکردن خانه<ref>شعیری، جامع الاخبار، ۱۳۶۳، ص۱۲۴.</ref> و صدها حدیث دیگر، مضمون این روایت قابل پذیرش است.<ref>حسینی کارنامی، «اعتبار سنجی محتوایی و سندی احادیث طبی کتاب طب النبی (ص) مستغفری»، ص۲۷-۴۰</ref> | ||
[[علامه مجلسی]] [[طب النبی (کتاب)|کتاب طب النبی(ص)]] را منسوب به مستغفری دانسته<ref>مجلسی، بحار الانوار، ۱۴۰۴، ج۵۹، ص۲۹۰.</ref> ولی به این حدیث و کتاب آن اعتماد کرده و همه کتاب را در [[بحار الانوار (کتاب)|بحار الانوار]] نقل کرده است.<ref>مجلسی، بحار الانوار، ۱۴۰۴، ج۵۹، ص۲۹۰-۳۰۱.</ref> این حدیث پس از مجلسی و بحار الانوار، مورد اعتماد [[محدث نوری]] نیز قرار گرفته و به [[مستدرک الوسائل (کتاب)|مستدرک الوسایل]] نیز راه پیدا کرده است.<ref>نوری، مستدرک الوسایل، ۱۴۰۸، ج۱۶، ص۳۱۹.</ref> | [[علامه مجلسی]] [[طب النبی (کتاب)|کتاب طب النبی(ص)]] را منسوب به مستغفری دانسته<ref>مجلسی، بحار الانوار، ۱۴۰۴، ج۵۹، ص۲۹۰.</ref> ولی به این حدیث و کتاب آن اعتماد کرده و همه کتاب را در [[بحار الانوار (کتاب)|بحار الانوار]] نقل کرده است.<ref>مجلسی، بحار الانوار، ۱۴۰۴، ج۵۹، ص۲۹۰-۳۰۱.</ref> این حدیث پس از مجلسی و بحار الانوار، مورد اعتماد [[محدث نوری]] نیز قرار گرفته و به [[مستدرک الوسائل (کتاب)|مستدرک الوسایل]] نیز راه پیدا کرده است.<ref>نوری، مستدرک الوسایل، ۱۴۰۸، ج۱۶، ص۳۱۹.</ref> |