۱۷٬۵۰۷
ویرایش
بدون خلاصۀ ویرایش |
Shamsoddin (بحث | مشارکتها) |
||
خط ۲۳: | خط ۲۳: | ||
بنا به آیه ۱۲۸ هم در صورت نشوز مرد، زن میتواند برای ایجاد صلح و کسب علاقه شوهرش به ادامه زندگی مشترک، از بعضی حقوقش صرفنظر كند. | بنا به آیه ۱۲۸ هم در صورت نشوز مرد، زن میتواند برای ایجاد صلح و کسب علاقه شوهرش به ادامه زندگی مشترک، از بعضی حقوقش صرفنظر كند. | ||
== متن و ترجمه == | ==متن و ترجمه== | ||
در آیات ۳۴ و ۱۲۸ [[سوره نساء]]، از [[نشوز|نُشوز]] سخن آمده است: اولی درباره نشوز زنان است و دومی درباره نشوز مردان: | در آیات ۳۴ و ۱۲۸ [[سوره نساء]]، از [[نشوز|نُشوز]] سخن آمده است: اولی درباره نشوز زنان است و دومی درباره نشوز مردان: | ||
* آیه ۳۴ سوره نساء: | *آیه ۳۴ سوره نساء: | ||
{{گفت و گو | {{گفت و گو | ||
|تراز=وسط | |تراز=وسط | ||
خط ۳۴: | خط ۳۴: | ||
|آدرس=[[سوره نساء آیه ۳۴|سوره نساء، آیه ۳۴]] | |آدرس=[[سوره نساء آیه ۳۴|سوره نساء، آیه ۳۴]] | ||
}} | }} | ||
* آیۀ ۱۲۸ سوره نساء: | *آیۀ ۱۲۸ سوره نساء: | ||
{{گفت و گو | {{گفت و گو | ||
|تراز=وسط | |تراز=وسط | ||
خط ۶۱: | خط ۶۱: | ||
آیه ۱۲۸ مربوط به نشوز مردان است. فقیهان با استناد به این آیه گفتهاند اگر زنی علائم نشوز را در شوهرش دید، میتواند برای صلح میان خود و شوهرش و ایجاد علاقه در او برای ادامه زندگی مشترک، او را نصیحت کند و از بعضی از حقوقش صرفنظر كند تا به این وسیله از [[طلاق]] جلوگیری شود.<ref>برای نمونه، نگاه کنید به نجفی، جواهرالکلام، ۱۳۶۲ش، ج۳۱، ص۲۰۷-۲۰۸؛ شهید ثانی، مسالک الافهام، ۱۴۱۳ق، ج۸، ص۳۶۳.</ref> | آیه ۱۲۸ مربوط به نشوز مردان است. فقیهان با استناد به این آیه گفتهاند اگر زنی علائم نشوز را در شوهرش دید، میتواند برای صلح میان خود و شوهرش و ایجاد علاقه در او برای ادامه زندگی مشترک، او را نصیحت کند و از بعضی از حقوقش صرفنظر كند تا به این وسیله از [[طلاق]] جلوگیری شود.<ref>برای نمونه، نگاه کنید به نجفی، جواهرالکلام، ۱۳۶۲ش، ج۳۱، ص۲۰۷-۲۰۸؛ شهید ثانی، مسالک الافهام، ۱۴۱۳ق، ج۸، ص۳۶۳.</ref> | ||
== معنای واژه ضرب== | ==معنای واژه ضرب== | ||
{{اصلی|تنبیه بدنی زن}} | {{اصلی|تنبیه بدنی زن}} | ||
طبق دیدگاه [[مفسران]] و [[فقیهان]] شیعه و [[اهل سنت]]، «ضرب» در آیه | طبق دیدگاه [[مفسران]] و [[فقیهان]] شیعه و [[اهل سنت|اهلسنت]]، «ضرب» در آیه ۳۴ سوره نساء، بهمعنای کتکزدن است.<ref> برای نمونه، نگاه کنید به طبرسی، مجمعالبیان، ۱۳۷۲ش، ج۲، ص۶۹؛ ابوالفتوح رازی، روضالجنان، ۱۴۰۸ق، ج۵، ص۳۵۰؛ طباطبایی، المیزان، ۱۳۹۰ق، ج۴، ص۳۴۵؛ مکارم شیرازی، تفسیر نمونه، ۱۳۷۱ش، ج۳، ص۳۷۲؛ فخر رازی، تفسیرالکبیر،۱۴۲۰ق، ج۱۰، ص۷۲؛ صدوق، من لا یحضره الفقیه، ۱۴۱۳ق، ج۳، ص۵۲۱؛ شهید ثانی، مسالک، ۱۴۱۳ق، ج۸، ص۳۵۶.</ref> البته برای ضرب، شرایط و حدودی تعیین کردهاند؛ از جمله اینکه زدن تنها بهانگیزۀ اصلاح و خالی از هر نوع انتقامجویی<ref>نجفی، جواهرالکلام، ۱۳۶۲ش، ج۳۱، ص۲۰۷؛ خوانساری، جامعالمدارک، ۱۳۶۴ش، ج۴، ص۴۳۷؛ امام خمینی، تحریرالوسیلة، ۱۳۹۰ق، ج۲، ص۲۷۳.</ref> و خفیف باشد.<ref>مکارم شیرازی، احکام خانواده، ۱۳۸۹ش، ص۲۱۹.</ref> با این حال، [[آیتالله معرفت]] قرآنپژوه معاصر، با استناد به شواهدی همچون تنبیه بدنی زنان با چوب مسواک، نهی از زدن زنان و سفارش به حفظ کرامت آنان، معتقد است این آیه [[نسخ|نَسخ]] شده است.<ref>معرفت، شبهات وردود حول القران الكریم، ۱۳۸۸ش، ص۱۵۸.</ref> از نظر او، در این آیه، از روش نسخ تَمهیدی استفاده شده است.<ref>معرفت، شبهات و ردود حول القرآن الكریم، ۱۳۸۸ش، ص۱۵۸.</ref> در این روش، شارع برای ریشهکنکردن برخی رسوم جاهلی، ابتدا حکمی هماهنگ با جامعه تجویز میکند و سپس طی فرایندی، آن را نسخ مینماید.<ref>احمدینژاد و دیگران، «معناشناسی نسخ تدریجی، مشروط و تمهیدی از منظر آیتالله معرفت»، ص۱۸.</ref> | ||
==جستارهای وابسته== | ==جستارهای وابسته== | ||
* [[آیه الرجال قوامون علی النساء]] | *[[آیه الرجال قوامون علی النساء]] | ||
== پانویس == | ==پانویس== | ||
{{پانوشت}} | {{پانوشت}} | ||
ویرایش