ام‌فروه دختر امام صادق(ع): تفاوت میان نسخه‌ها

در کتاب [[الکافی| روضه کافی]]<ref>کلینی، کافی، ج۱۵، ص۴۹۶.</ref> از سفیان بن مصعب عبدی. متوفای حدود ۱۲۰ق. (شاعر اهل بیت) {{یاد| از شاعران کوفی ومورد اعتماد اهلبیت(ع) واز اصحاب امام صادق(ع) که امام به شیعیانش سفارش کرده اشعار عبدی را به فرزندانشان بیاموزند.امینی، الغدیر، ج۲، ص۲۹۵ }}نقل شده که روزی [[امام صادق(ع)]] از من درخواست کرد شعری در عزای [[امام حسین(ع)]] بخوانم. قبل از آنکه شروع کنم، امام فرمود: به‌ام فروه بگوئید بیاید و مصائبی را که بر جدش رفته است بشنود.‌ ام فروه آمد و در پشت پرده نشست. آن گاه امام فرمود: برایمان شعر بخوان.<ref>امینی، الغدیر، ۱۴۱۶ق، ج‌۲، ص۴۱۴</ref>{{یاد| علت دعوت امام صادق(ع) از ام فروه برای نشستن در پشت پرده و شنیدن مصیبت جدش امام حسین(ع) شاید این باشد که مطلع شعر سفیان خطاب به ام فروه بوده: فَرْوُ جُودِي بِدَمْعِكِ اَلْمَسْكُوبِ گفتم:«اى ام فروة! نثار كن اشك ريزانت را»اُمّ فروة كه اين بيت را شنيد شيون كرد و زنان ديگر هم كه در خانه بودند صداى شيونشان بلند شد، امام صادق عليه السّلام فرمود: در خانه را! در خانه را! ( منظور امام این بود كه در را ببنديد كه دشمنان نفهمند در اينجا مجلس سوگوارى حسين عليه السّلام برپا شده) پس مردم مدينه بر در خانه جمع شدند كه ببينند چه خبر است امام صادق (ع)شخصى را به نزد آنان فرستاد و او به مردم گفت : بچه ‏اى از ما غش كرده بود و زنها بدان خاطر شيون كردند. <ref>کلینی، روضه کافی، ۱۳۶۲ش، ج۸، ص۲۱۶.</ref>}}