عذاب ابدی: تفاوت میان نسخه‌ها

خلود و جاودانگی روح آدمی بعد از مرگ، جزو آموزه‌های دین اسلام و بسیاری از ادیان دیگر از جمله [[یهودیت]] و [[مسیحیت]] است.<ref>بلانیان و دهقانی محمودآبادی، «خلود در عذاب»، ص۱۷۷.</ref> به‌طور کلی، این افراد یا گروه‌ها در قرآن به خلود در آتش [[وعید]] داده شده‌اند: [[ کفر|کافران]]،<ref>سوره آل‌عمران، آیه ۱۱۶؛ سوره بینه، آیه ۶، سوره احزاب، آیه ۶۴-۶۵.</ref> [[شرک|مشرکان]]،<ref>سوره بینه،آیه ۶؛ سوره فرقان، آیه ۶۸-۶۹.</ref> و [[منافق|منافقان]].<ref>سوره توبه، آیه۶۸؛ سوره مجادله، آیه ۱۴-۱۷.</ref>

اختلاف در مسئله عذاب ابدی به حدی است که عده‌ای آن را اجماعی و [[ضروری دین]] می‌دانند و برخی دیگر آن را به قدری دور از عقل تلقی می‌کنند که نمی‌توان آن را به دین نسبت داد.<ref>قدردان قراملکی، «تأملی در جاودانگی عذاب کفار ۱»، ص۱۳۰.</ref> موافقان عذاب ابدی در مقام استدلال بیشتر به متون نقلی دینی تکیه کرده‌‌اند.<ref>بلانیان و دهقانی محمودآبادی، «خلود در عذاب»، ص۱۷۸.</ref> گفته شده ۸۵ آیه قرآن به مسئله خلود پرداخته و ۳۴ آیه به خلود در آتش مربوط است.<ref>رضایی هفتادر، «ارزیابی نظریه انقطاع عذاب جهنم»، ص۳۴.</ref> در برخی آیات مانند [[آیه ۱۶۹ سوره نساء]] و [[آیه ۶۵ سوره احزاب|۶۵ احزاب]] و [[آیه ۲۳ سوره جن|۲۳ سوره جن]] که دربارهٔ کافران و ظالمان و عاصیان در برابر خدا و پیامبر اوست، بعد از «خالدین فیها» عبارت «ابداً» آمده است.<ref>محمدفؤاد عبدالباقی، المعجم المفهرس لالفاظ القرآن الکریم</ref>