عذاب ابدی: تفاوت میان نسخه‌ها

گروهی از عالمان [[اشاعره]] نیز بر این باور بودند که گناهکارِ توبه‌نکرده از عذاب نجات می‌یابد.<ref>اشعری، مقالات الاسلامیین، ۱۴۲۰ق، ص۱۶۲-۱۶۳؛ شهرستانی، الملل و النحل، بی‌تا، ج۱، ص۱۳۹؛ فخررازی، المحصل، ۱۴۱۱ق، ص۶۵۲.</ref> به گفتهٔ سعدالدین تفتازانی،  مرتکبان کبیره به‌دلیل رحمت خداوند و وعده‌اش در آتش نخواهند ماند.<ref>نقتازانی، شرح المقاصد،۱۴۰۹ق، ج۵، ص۱۳۵.</ref> [[میرسید شریف جرجانی]] نیز چنین استدلال کرده که بر اساس [[آیه ۷ سوره زلزال]] «هر کس ذره‌ای نیکی کند آن را خواهد دید»، و افزوده که مرتکب گناه کبیره بی‌تردید واجد عمل نیک است که همان ایمان اوست، پس او باید ثواب عملش را بچشد؛ اگر ثواب عملش را قبل از ورود به آتش ببیند و سپس در آتش باقی بماند، عقلاً نادرست است، اما اگر بعد از خروج از آتش ثواب عملش را ببیند، مطلوب است و خروج از آتش و عدم خلود در آن یعنی همین.<ref>میر سیدشریف جرجانی، ج۸، ص۳۰۹</ref>