انحصارگرایی دینی: تفاوت میان نسخه‌ها
←انحصارگرایی در مسیحیت
| خط ۴۰: | خط ۴۰: | ||
===انحصارگرایی در مسیحیت=== | ===انحصارگرایی در مسیحیت=== | ||
در مسیحیت نیز با استناد به متون مقدس خود، بر دو ویژگی حقانیت و نجات‌بخشی به‌واسطه پیروی از دین مسیحیت تأکید شده و سایر سنت‌های دینی را از این دو موهبت محروم دانسته‌اند.<ref>قربانی، «مؤلفه‌های انحصارگرایی در سنت مسیحی»، ص۳۲.</ref> برای نمونه در رساله اعمال رسولان گفته شده «در هیچ‌کس غیر از او نجات نیست، زیرا اسم دیگری زیر آسمان به مردم عطا نشده که بدان نجات یابند.»<ref>اعمال رسولان، ۵:۱۲.</ref> و یا در انجیل یوحنا آمده است: «راه منم و زندگی منم. هیچ‌کس نمی‌تواند به خدا برسد، مگر به‌وسیله من.»<ref>یوحنا، ۶:۱۴.</ref> انحصارگرایی مسیحی همچنین با استناد به آموزه تجسد و فدیه بر این باورند که عیسی مسیح برای نجات بشریت به صلیب آویخته شد و نجات تنها در پیروی از وی، امکان‌پذیر است.<ref>یوسفیان، کلام جدید، ۱۴۰۱ش، ص۲۸۱.</ref> و یا مسیحیت کاتولیک همه کسانی را که بیرون از کلیسا باقی بمانند را از رستگاری محروم دانسته و آنان را وارد در آتش و عذاب ابدی می‌دانند؛ مگر آن که پیش از به پایان رسیدن زندگی‌شان به کلیسا بپیوندند.<ref>یاندل و دیگران، فلسفه دین، ۱۳۹۲ش، ص۳۳۵.</ref> | در مسیحیت نیز با استناد به متون مقدس خود، بر دو ویژگی حقانیت و نجات‌بخشی به‌واسطه پیروی از دین مسیحیت تأکید شده و سایر سنت‌های دینی را از این دو موهبت محروم دانسته‌اند.<ref>قربانی، «مؤلفه‌های انحصارگرایی در سنت مسیحی»، ص۳۲.</ref> برای نمونه در رساله اعمال رسولان گفته شده «در هیچ‌کس غیر از او نجات نیست، زیرا اسم دیگری زیر آسمان به مردم عطا نشده که بدان نجات یابند.»<ref>اعمال رسولان، ۵:۱۲.</ref> و یا در انجیل یوحنا آمده است: «راه منم و زندگی منم. هیچ‌کس نمی‌تواند به خدا برسد، مگر به‌وسیله من.»<ref>یوحنا، ۶:۱۴.</ref> انحصارگرایی مسیحی همچنین با استناد به آموزه تجسد{{یاد|خداا نگاری مسخ و باور به سرشت الهی او}} و فدیه{{یاد| به صلیب کشیده شدن عیسی برای کفاره گناهان ورها شدن مردم از گناه}} بر این باورند که عیسی مسیح برای نجات بشریت به صلیب آویخته شد و نجات تنها در پیروی از وی، امکان‌پذیر است.<ref>یوسفیان، کلام جدید، ۱۴۰۱ش، ص۲۸۱.</ref> و یا مسیحیت کاتولیک همه کسانی را که بیرون از کلیسا باقی بمانند را از رستگاری محروم دانسته و آنان را وارد در آتش و عذاب ابدی می‌دانند؛ مگر آن که پیش از به پایان رسیدن زندگی‌شان به کلیسا بپیوندند.<ref>یاندل و دیگران، فلسفه دین، ۱۳۹۲ش، ص۳۳۵.</ref> | ||
بنا به گزارش قرآن در آیه «وَ قَالُوا لَنْ يَدْخُلَ الْجَنَّةَ إِلَّا مَنْ كَانَ هُودًا أَوْ نَصَارَىٰ؛ و می‌گفتند: هرگز کسی جز یهود و نصاری، داخل در بهشت نمی‌شود.»<ref>سوره بقره، آیه ۱۱۱.</ref> و همچنین آیاتی مانند [[آیه ۱۸ سوره مائده]] و آیات [[آیه ۸۰ سوره بقره|۸۰ سوره بقره]] و [[آیه ۱۳۵ سوره بقره|۱۳۵ سوره بقره]]، یهودی‌ها و نصرانی‌های عصر [[حضرت محمد صلی الله علیه و آله|پیامبر اسلام(ص)]]، رستگاری و نجات را به دین خودشان منحصر می‌دانستند که البته قرآن مدعای آنان را رد کرده است.<ref>طباطبایی، المیزان، ۱۳۶۳ش، ج۹، ص۲۳۸.</ref> | بنا به گزارش قرآن در آیه «وَ قَالُوا لَنْ يَدْخُلَ الْجَنَّةَ إِلَّا مَنْ كَانَ هُودًا أَوْ نَصَارَىٰ؛ و می‌گفتند: هرگز کسی جز یهود و نصاری، داخل در بهشت نمی‌شود.»<ref>سوره بقره، آیه ۱۱۱.</ref> و همچنین آیاتی مانند [[آیه ۱۸ سوره مائده]] و آیات [[آیه ۸۰ سوره بقره|۸۰ سوره بقره]] و [[آیه ۱۳۵ سوره بقره|۱۳۵ سوره بقره]]، یهودی‌ها و نصرانی‌های عصر [[حضرت محمد صلی الله علیه و آله|پیامبر اسلام(ص)]]، رستگاری و نجات را به دین خودشان منحصر می‌دانستند که البته قرآن مدعای آنان را رد کرده است.<ref>طباطبایی، المیزان، ۱۳۶۳ش، ج۹، ص۲۳۸.</ref> | ||