زرتشت: تفاوت میان نسخه‌ها

کتاب مقدس زرتشت، [[اوستا|اَوِسْتا]] نام دارد. برخی مورخان بر این عقیده‌اند که [[توحید|توحیدی]] بودن یا [[ثنویت|ثنوی]] بودن زرتشت روشن نیست. پیروان زرتشت به نام‌هایی مانند [[مجوس|مَجوسی]]، گَبر و پارسی خوانده می‌شوند. [[قرآن]]، تنها یکبار در [[آیه ۱۷ سوره حج]] پس از چند دین توحیدی و پیش از ذکر [[مشرک|مشرکان]] واژه مجوس را به کار برده است.

مورخان بر این عقیده‌اند که [[توحید|توحیدی]] بودن یا ثنوی بودن زرتشت روشن نیست<ref>توفیقی، آشنایی با ادیان بزرگ، ۱۳۸۶ش، ص۵۹.</ref>و اوستای موجود، این ابهام را رفع نمی‌کند؛ زیرا بخشی از آن در دوخدایی صراحت دارد و از بخشی دیگر توحید استنباط می‌شود. گفته‌اند اکثر علمای مسلمان، دین زرتشت را در اصل شریعتی توحیدی و زرتشتیان را از [[اهل کتاب]] می‌دانند.<ref>قرشی، قاموس قرآن، ۱۴۱۲ش، ج۶، ص۲۳۹</ref>[[مرتضی مطهری|مطهری]] متفکر و الاهی دان معاصر در کتاب [[خدمات متقابل اسلام و ایران (کتاب)|خدمات متقابل اسلام]] و ایران بر این عقیده است که زردشتیان مقارن ظهور اسلام و همچنین مانویان و مزدکیان [[ثنویت|ثنوی]] بوده‌اند و این ثنویت را در دوره‌های بعد از طلوع [[اسلام]] نیز حفظ کردند و در دوره اسلام با علمای مسلمین در این زمینه مباحثه می‌کردند و از آن دفاع می‌نمودند و تنها در نیم قرن اخیر است {{یاد| چاپ اول کتاب خدمات متقابل اسلام و ایران ۱۳۴۷هجری شمسی است.مطهری، خدمات متقابل اسلام و ایران، صدرا، مقدمه چاپ اول، ص۱۳.}} که زردشتیان ادعای توحید دارند و گذشته خود را یکباره انکار می‌کنند. مطهری تصریح کرده که کنار گذاشتن خرافات از سوی زردشتیان و پرستش خدای یکتا مایه خوشوقتی است ولی تأکید کرده که لازمه خداپرستی، التزام به راستی و درستی و دور افکندن تعصبات است به همین جهت شایسته نیست مردمی که دعوی خداپرستی دارند، تاریخ گذشته خود را بر خلاف آنچه بوده است جلوه دهند. <ref>مطهری، خدمات متقابل اسلام و ایران، ص۱۷۶.https://lms.motahari.ir/book-page/67/خدمات%20متقابل%20اسلام%20و%20ایران?page=176

برخی زندیق را کسی می‌دانند که به [[ثنویت|دوگانگی]] اعتقاد داشته باشد؛ یعنی به نور و ظلمت و یزدان (خالق خیر) و اهریمن (خالق شر) باور داشته باشد.<ref>سجادی، فرهنگ معارف اسلامی، ۱۳۷۳ش، ج۲، ص۹۶۵.</ref>