پرش به محتوا

امام حسن مجتبی علیه‌السلام: تفاوت میان نسخه‌ها

جز
خط ۷۱: خط ۷۱:
گزارش‌های مربوط به دوره جوانی امام حسن(ع) محدود است، از جمله در [[الامامة و السیاسة (کتاب)|الامامة و السیاسة]] آمده است که به دستور [[عمر بن خطاب]]، حسن بن علی در [[شورای شش‌نفره|شورای شش‌نفره تعیین خلیفه]] به عنوان شاهد حضور داشت.<ref>ابن‌قتیبه، الامامة و السیاسة، ۱۴۱۰ق، ج۱، ص۴۲.</ref>
گزارش‌های مربوط به دوره جوانی امام حسن(ع) محدود است، از جمله در [[الامامة و السیاسة (کتاب)|الامامة و السیاسة]] آمده است که به دستور [[عمر بن خطاب]]، حسن بن علی در [[شورای شش‌نفره|شورای شش‌نفره تعیین خلیفه]] به عنوان شاهد حضور داشت.<ref>ابن‌قتیبه، الامامة و السیاسة، ۱۴۱۰ق، ج۱، ص۴۲.</ref>


در برخی منابع [[اهل سنت و جماعت|اهل‌سنت]] آمده است که [[حسنین]] در جنگ افریقیه در [[سال ۲۶ هجری قمری|سال ۲۶ق]]<ref>ابن‌خلدون، العبر، ۱۴۰۱ق، ج۲، ص۵۷۳-۵۷۴.</ref> و جنگ [[طبرستان]] در [[سال ۲۹ هجری قمری|سال ۲۹ق]] یا ۳۰ق<ref>طبری، تاریخ طبری، ۱۳۸۷ق، ج۴، ص۲۶۹.</ref> حضور داشته‌اند. این گونه روایات، موافقان و مخالفانی داشته است. [[سید جعفر مرتضی عاملی|جعفر مرتضی عاملی]] با توجه به اشکالات سندی آنها و نیز مخالفت [[امامان شیعه|امامان(ع)]] با شیوه فتوحات، آنها را ساختگی دانسته و اجازه ندادنِ امام علی(ع) به حسنین برای ورود به میدان جنگ در [[جنگ صفین|صفین]] را تاییدی بر آن شمرده است.<ref>جعفر مرتضی، الحیاة السیاسیة للامام الحسن، دارالسیرة، ص۱۵۸.</ref> [[ویلفرد مادلونگ]] بر این باور است که امام علی(ع) احتمالاً می‌خواسته فرزندش حسن را در سن جوانی با امور جنگی آشنا کند و به تجربیات جنگی‌اش بیفزاید.<ref>[http://www.iranicaonline.org/articles/hasan-b-ali «ḤASAN B. ʿALI B. ABI ṬĀLEB»]، iranicaonline.</ref> از دیگر گزارش‌های مربوط به این دوره آن است که هر گاه مردم از [[عثمان بن عفان|عثمان]] نزد علی(ع) شکایت می‌بردند، او فرزندش حسن را نزد عثمان می‌فرستاد.<ref>ابن‌عبد ربه، العقد الفرید، دارالکتب العلمیه، ج۵، ص۵۸-۵۹.</ref>  
در برخی منابع [[اهل سنت و جماعت|اهل‌سنت]] آمده است که [[حسنین]] در جنگ افریقیه در [[سال ۲۶ هجری قمری|سال ۲۶ق]]<ref>ابن‌خلدون، العبر، ۱۴۰۱ق، ج۲، ص۵۷۳-۵۷۴.</ref> و جنگ [[طبرستان]] در [[سال ۲۹ هجری قمری|سال ۲۹ق]] یا ۳۰ق<ref>طبری، تاریخ طبری، ۱۳۸۷ق، ج۴، ص۲۶۹.</ref> حضور داشته‌اند. این گونه روایات، موافقان و مخالفانی داشته است. [[سید جعفر مرتضی عاملی|جعفر مرتضی عاملی]] با توجه به اشکالات سندی آنها و نیز مخالفت [[امامان شیعه|امامان(ع)]] با شیوه [[فتوحات مسلمانان|فتوحات]]، آنها را ساختگی دانسته و اجازه ندادنِ امام علی(ع) به حسنین برای ورود به میدان جنگ در [[جنگ صفین|صفین]] را تاییدی بر آن شمرده است.<ref>جعفر مرتضی، الحیاة السیاسیة للامام الحسن، دارالسیرة، ص۱۵۸.</ref> [[ویلفرد مادلونگ]] بر این باور است که امام علی(ع) احتمالاً می‌خواسته فرزندش حسن را در سن جوانی با امور جنگی آشنا کند و به تجربیات جنگی‌اش بیفزاید.<ref>[http://www.iranicaonline.org/articles/hasan-b-ali «ḤASAN B. ʿALI B. ABI ṬĀLEB»]، iranicaonline.</ref> از دیگر گزارش‌های مربوط به این دوره آن است که هر گاه مردم از [[عثمان بن عفان|عثمان]] نزد علی(ع) شکایت می‌بردند، او فرزندش حسن را نزد عثمان می‌فرستاد.<ref>ابن‌عبد ربه، العقد الفرید، دارالکتب العلمیه، ج۵، ص۵۸-۵۹.</ref>  
بنابر نقل بلاذری، در ماجرای شورش مردم در اواخر خلافت عثمان، که به محاصره خانه او و بستن آب بر او و در نهایت کشته شدنش انجامید، حسن بن علی و برادرش، به دستور امام علی(ع)، در کنار عده‌ای دیگر به محافظت از خانه عثمان پرداختند.<ref>بلاذری، انساب الاشراف، ۱۴۱۷ق، ج۵، ص۵۵۸-۵۵۹</ref> به گفته [[قاضی نعمان مغربی|قاضی‌نعمان مغربی]] (درگذشته ۳۶۳ق) و نویسنده [[دلائل الامامة (کتاب)|دلائل الامامة]]، پس از آنکه شورشیان آب را بر عثمان بستند، امام مجتبی(ع) به دستور پدر، به خانه عثمان آب رسانده است.<ref>قاضی نعمان، المناقب و المثالب، ۱۴۲۳ق، ص۲۵۱؛ طبری، دلائل الامامة، ۱۴۱۳ق، ص۱۶۸.</ref> گزارش‌هایی از زخمی شدن حسن بن علی در این ماجرا حکایت دارد<ref>دیار بکری، تاریخ الخمیس، دارالصادر، ج۲، ص۲۶۲.</ref> ولی برخی علمای شیعه همچون [[عبدالحسین امینی|علامه امینی]] این گزارش‌ها را ساختگی دانسته‌اند.<ref>امینی، الغدیر، ۱۴۱۶ق، ج۹، ص۳۲۴.</ref> [[سید مرتضی]] پس از تردید در اینکه امام علی(ع)، حسنین(ع) را برای دفاع از عثمان فرستاده باشد، علت این اقدام را جلوگیری از قتل عمدی خلیفه و رساندن آب و غذا به خانواده او می‌داند، نه جلوگیری از برکناری او از خلافت، چرا که او به جهت کارهای ناروایش مستحق خلع شدن از [[خلافت]] بود.<ref>سید مرتضی، الشافی فی الامامة، ۱۴۱۰ق، ج۴، ص۲۴۲.</ref>
بنابر نقل بلاذری، در ماجرای شورش مردم در اواخر خلافت عثمان، که به محاصره خانه او و بستن آب بر او و در نهایت کشته شدنش انجامید، حسن بن علی و برادرش، به دستور امام علی(ع)، در کنار عده‌ای دیگر به محافظت از خانه عثمان پرداختند.<ref>بلاذری، انساب الاشراف، ۱۴۱۷ق، ج۵، ص۵۵۸-۵۵۹</ref> به گفته [[قاضی نعمان مغربی|قاضی‌نعمان مغربی]] (درگذشته ۳۶۳ق) و نویسنده [[دلائل الامامة (کتاب)|دلائل الامامة]]، پس از آنکه شورشیان آب را بر عثمان بستند، امام مجتبی(ع) به دستور پدر، به خانه عثمان آب رسانده است.<ref>قاضی نعمان، المناقب و المثالب، ۱۴۲۳ق، ص۲۵۱؛ طبری، دلائل الامامة، ۱۴۱۳ق، ص۱۶۸.</ref> گزارش‌هایی از زخمی شدن حسن بن علی در این ماجرا حکایت دارد<ref>دیار بکری، تاریخ الخمیس، دارالصادر، ج۲، ص۲۶۲.</ref> ولی برخی علمای شیعه همچون [[عبدالحسین امینی|علامه امینی]] این گزارش‌ها را ساختگی دانسته‌اند.<ref>امینی، الغدیر، ۱۴۱۶ق، ج۹، ص۳۲۴.</ref> [[سید مرتضی]] پس از تردید در اینکه امام علی(ع)، حسنین(ع) را برای دفاع از عثمان فرستاده باشد، علت این اقدام را جلوگیری از قتل عمدی خلیفه و رساندن آب و غذا به خانواده او می‌داند، نه جلوگیری از برکناری او از خلافت، چرا که او به جهت کارهای ناروایش مستحق خلع شدن از [[خلافت]] بود.<ref>سید مرتضی، الشافی فی الامامة، ۱۴۱۰ق، ج۴، ص۲۴۲.</ref>


Automoderated users، confirmed، مدیران، templateeditor
۴٬۴۷۰

ویرایش