اسیران کربلا: تفاوت میان نسخه‌ها
←آغاز اسارت: یادداشت
(←آغاز اسارت: یادداشت) |
|||
| خط ۱۲: | خط ۱۲: | ||
«یا محمداه، یا محمداه! صلی علیک ملائکة السماء، هذا الحسین بالعراء، مرمل بالدماء، مقطع الأعضاء، یا محمداه! و بناتک سبایا، و ذریتک مقتله، تسفی علیها الصبا قال: فابکت والله کل عدو و صدیق»{{سخ}} یامحمد، یامحمد، فرشتگان آسمان بر تو صلوات گویند، این حسین است در دشت افتاده، آغشته به خون،اعضاء بریده! یا محمد، دخترانت اسیرند، ذریه‌ات کشته شده‌اند که باد بر آنها می‌وزد. راوی می‌گوید والله دوست و دشمن را به گریه واداشت.<ref>ابو مخنف، وقعة الطف، ۱۴۱۷ق، ص۲۵۹؛ طبری، تاریخ الامم و الملوک، ۱۳۸۷ق، ج۵، ص۴۵۶.</ref> | «یا محمداه، یا محمداه! صلی علیک ملائکة السماء، هذا الحسین بالعراء، مرمل بالدماء، مقطع الأعضاء، یا محمداه! و بناتک سبایا، و ذریتک مقتله، تسفی علیها الصبا قال: فابکت والله کل عدو و صدیق»{{سخ}} یامحمد، یامحمد، فرشتگان آسمان بر تو صلوات گویند، این حسین است در دشت افتاده، آغشته به خون،اعضاء بریده! یا محمد، دخترانت اسیرند، ذریه‌ات کشته شده‌اند که باد بر آنها می‌وزد. راوی می‌گوید والله دوست و دشمن را به گریه واداشت.<ref>ابو مخنف، وقعة الطف، ۱۴۱۷ق، ص۲۵۹؛ طبری، تاریخ الامم و الملوک، ۱۳۸۷ق، ج۵، ص۴۵۶.</ref> | ||
::::::::::: |تاریخ بایگانی|| منبع =| تراز = راست| عرض = 280px| رنگ پس‌زمینه =#ffeebb| اندازه خط = ۱۲px| گیومه نقل‌قول =| تراز منبع = راست}} | ::::::::::: |تاریخ بایگانی|| منبع =| تراز = راست| عرض = 280px| رنگ پس‌زمینه =#ffeebb| اندازه خط = ۱۲px| گیومه نقل‌قول =| تراز منبع = راست}} | ||
مأموران [[عمر بن سعد]]، زنان اهل بیت را از کنار اجساد شهدا عبور دادند. {{یاد| بنابر گزارش [[سید ابن طاووس|سید بن طاووس]] در [[اللهوف علی قتلی الطفوف (کتاب)|ملهوف]] خاندان امام حسین دشمنان را [[سوگند]] دادندکه آنها را از کنار محل شهادت امام عبورشان بدهند(بحق الله إلا ما مررتم بنا على مصرع الحسين) و ظاهراً این درخواست مربوط به عصر روز عاشورا هنگام آتش زدن خیمه‌هاست. <ref>سید بن طاووس، الملهوف، ۱۴۱۷ق،ص۱۷۱.</ref> }}زنان خانواده امام حسین(ع) در آن حال ناله کرده و بر صورت‌هایشان می‌زدند. چنانکه از [[قرة بن قیس تمیمی|قرة بن قیس]] نقل شده، [[حضرت زینب(س)]]، وقتی از کنار بدن برادرش امام حسین(ع) می‌گذشت، از شدت غم سخنانی گفت که دوست و دشمن را به گریه انداخت.<ref>ابو مخنف، وقعة الطف، ۱۴۱۷ق، ص۲۵۹؛طبری، تاریخ الامم و الملوک، ۱۳۸۷ق، ج۵، ص۴۵۶.</ref> | مأموران [[عمر بن سعد]]، زنان اهل بیت را از کنار اجساد شهدا عبور دادند. {{یاد| بنابر گزارش [[سید ابن طاووس|سید بن طاووس]] در [[اللهوف علی قتلی الطفوف (کتاب)|ملهوف]] خاندان امام حسین دشمنان را [[سوگند]] دادندکه آنها را از کنار محل شهادت امام عبورشان بدهند(بحق الله إلا ما مررتم بنا على مصرع الحسين) و ظاهراً این درخواست مربوط به عصر [[روز عاشورا]] هنگام آتش زدن خیمه‌هاست. <ref>سید بن طاووس، الملهوف، ۱۴۱۷ق،ص۱۷۱.</ref>}}زنان خانواده امام حسین(ع) در آن حال ناله کرده و بر صورت‌هایشان می‌زدند. چنانکه از [[قرة بن قیس تمیمی|قرة بن قیس]] نقل شده، [[حضرت زینب(س)]]، وقتی از کنار بدن برادرش امام حسین(ع) می‌گذشت، از شدت غم سخنانی گفت که دوست و دشمن را به گریه انداخت.<ref>ابو مخنف، وقعة الطف، ۱۴۱۷ق، ص۲۵۹؛طبری، تاریخ الامم و الملوک، ۱۳۸۷ق، ج۵، ص۴۵۶.</ref> | ||
==تعداد و نام اسیران== | ==تعداد و نام اسیران== | ||