افترا: تفاوت میان نسخه‌ها
←تفاوت معنایی افترا با دروغ و اشتراک معنایی آن با بهتان و توهین
| خط ۱۸: | خط ۱۸: | ||
در کتاب‌های لغوی از واژه [[بهتان|بُهتان]] به دروغ و افترا تعبیر شده است.<ref>ابن‌منظور، لسان العرب، ۱۴۱۴ق، ذیل واژه «بهت»؛ حمیری، شمس العلوم، ۱۴۲۰ق، ذیل واژه «بهتان».</ref> در کتاب «المؤسوعة الفقهیه» در بیان تفاوت معنایی بهتان و افترا آمده است که افترا اعم از بهتان است چراکه اگر بهتان در حضور شخص شنونده‌اش گفته شود با هدف چیره شدن بر وی است بخلاف افترا که فرقی نمی‌کند که آن هدف در حضور شخص دنبال شود و یا در غیابش.<ref>مؤسسه دائرةالمعارف فقه اسلامی، المؤسوعة الفقهیه، ۱۳۲۳ق، ج۱۵، ص۲۶۱.</ref> | در کتاب‌های لغوی از واژه [[بهتان|بُهتان]] به دروغ و افترا تعبیر شده است.<ref>ابن‌منظور، لسان العرب، ۱۴۱۴ق، ذیل واژه «بهت»؛ حمیری، شمس العلوم، ۱۴۲۰ق، ذیل واژه «بهتان».</ref> در کتاب «المؤسوعة الفقهیه» در بیان تفاوت معنایی بهتان و افترا آمده است که افترا اعم از بهتان است چراکه اگر بهتان در حضور شخص شنونده‌اش گفته شود با هدف چیره شدن بر وی است بخلاف افترا که فرقی نمی‌کند که آن هدف در حضور شخص دنبال شود و یا در غیابش.<ref>مؤسسه دائرةالمعارف فقه اسلامی، المؤسوعة الفقهیه، ۱۳۲۳ق، ج۱۵، ص۲۶۱.</ref> | ||
به عقیده [[سید محمدحسین طباطبائی|علامه طباطبایی]]، ([[سال ۱۲۸۱ هجری شمسی|۱۲۸۱]]- [[سال ۱۳۶۰ هجری شمسی|۱۳۶۰ش]])، در کتاب [[المیزان فی تفسیر القرآن (کتاب)|المیزان]]، بهتان همان افتراست و اگر آن را بهتان می‌نامند به‌این‌دلیل است شخصی که مورد افترا واقع شده است را مبهوت و حیران می‌کند.<ref>طباطبایی، المیزان، ۱۴۱۷ق، ج۹، ص۹۲.</ref> [[سید عبدالحسین دستغیب]]، [[شهید محراب]]، در تقسیم‌بندی انواع بهتان، افترا را یکی از انواع بهتان قرار داده است و آن را از بدترین نوع بهتان | به عقیده [[سید محمدحسین طباطبائی|علامه طباطبایی]]، ([[سال ۱۲۸۱ هجری شمسی|۱۲۸۱]]- [[سال ۱۳۶۰ هجری شمسی|۱۳۶۰ش]])، در کتاب [[المیزان فی تفسیر القرآن (کتاب)|المیزان]]، بهتان همان افتراست و اگر آن را بهتان می‌نامند به‌این‌دلیل است شخصی که مورد افترا واقع شده است را مبهوت و حیران می‌کند.<ref>طباطبایی، المیزان، ۱۴۱۷ق، ج۹، ص۹۲.</ref> [[سید عبدالحسین دستغیب]]، [[شهید محراب]]، در تقسیم‌بندی انواع بهتان، افترا را یکی از انواع بهتان قرار داده است و آن را از بدترین نوع بهتان در حق اشخاص می‌داند.<ref>دستغیب، گناهان کبیره، ۱۳۸۸ش، ج۲، ص۳۷۰.</ref> | ||
وجه اشتراک معنایی افترا با [[توهین]] در از بین رفتن آبرو دانسته شده است.<ref>ولیدی، حقوق جزای اختصاصی، ۱۳۸۵ش، ج۲، ص۳۵۵.</ref> | وجه اشتراک معنایی افترا با [[توهین]] در از بین رفتن آبرو دانسته شده است.<ref>ولیدی، حقوق جزای اختصاصی، ۱۳۸۵ش، ج۲، ص۳۵۵.</ref> | ||