باب حطه: تفاوت میان نسخه‌ها
←تشبیه اهل‌بیت به باب حطه
بدون خلاصۀ ویرایش |
|||
| خط ۱۵: | خط ۱۵: | ||
:::مَثَل اهل بیت من در بین شما همچون مَثَل باب حطه در بنی‌اسراییل است هر کس از آن داخل شود بخشیده می‌شود.<ref>هیتمی، الصواعق المحرقة، ۱۳۸۷ق، ج۵، ص ۱۷۹؛ سیوطی و مناوی، جامع الأحادیث، ۱۴۱۴ق، ۱۰ق، ج۸، ح ۸۹۵۶؛ هیثمی، مجمع الزوائد، ۱۴۱۴ق، ج۹، ص۱۶۸؛ طبرانی، المعجم الصغیر، ۱۴۰۵ق، ج۲، ص۸۲.</ref> | :::مَثَل اهل بیت من در بین شما همچون مَثَل باب حطه در بنی‌اسراییل است هر کس از آن داخل شود بخشیده می‌شود.<ref>هیتمی، الصواعق المحرقة، ۱۳۸۷ق، ج۵، ص ۱۷۹؛ سیوطی و مناوی، جامع الأحادیث، ۱۴۱۴ق، ۱۰ق، ج۸، ح ۸۹۵۶؛ هیثمی، مجمع الزوائد، ۱۴۱۴ق، ج۹، ص۱۶۸؛ طبرانی، المعجم الصغیر، ۱۴۰۵ق، ج۲، ص۸۲.</ref> | ||
درباره این تشبیه گفته‌اند: همان‌گونه که باب حطه برای [[بنی‌اسرائیل]] به عنوان میزان سنجش اعتقاد و ایمان بوده است، اهل‌بیت(ع) نیز میزان سنجش ایمان امت پیامبر هستند.<ref>حسینی میلانی، جواهر الکلام فی معرفة الإمامة والإمام، ۱۳۹۲ش، ج۲، ص۱۶۷.</ref> طبق این حدیث، اهل بیت(ع) به منزله آن دری هستند که هر کس از بنی‌اسرائیل، به آن پناه آورد، گناهان او آمرزیده شد، ازاین‌رو، هر کس به اهل‌بیت پیامبر(ع) پناه آورد نیز نجات خواهد یافت.<ref>خوانساری، ش‍رح آقا جمال خوانساری ب‍ر غ‍رر‌ال‍ح‍ک‍م و دررال‍ک‍ل‍م، ۱۳۶۶ش، ج۶، ص ۱۸۶.</ref> همچنین [[ابن‌حجر هیتمی]] از عالمان اهل سنت در قرن | درباره این تشبیه گفته‌اند: همان‌گونه که باب حطه برای [[بنی‌اسرائیل]] به عنوان میزان سنجش اعتقاد و ایمان بوده است، اهل‌بیت(ع) نیز میزان سنجش ایمان امت پیامبر هستند.<ref>حسینی میلانی، جواهر الکلام فی معرفة الإمامة والإمام، ۱۳۹۲ش، ج۲، ص۱۶۷.</ref> طبق این حدیث، اهل بیت(ع) به منزله آن دری هستند که هر کس از بنی‌اسرائیل، به آن پناه آورد، [[گناه|گناهان]] او آمرزیده شد، ازاین‌رو، هر کس به اهل‌بیت پیامبر(ع) پناه آورد نیز نجات خواهد یافت.<ref>خوانساری، ش‍رح آقا جمال خوانساری ب‍ر غ‍رر‌ال‍ح‍ک‍م و دررال‍ک‍ل‍م، ۱۳۶۶ش، ج۶، ص ۱۸۶.</ref> همچنین [[ابن‌حجر هیتمی]] از عالمان اهل سنت در قرن دهم قمری، با نقل [[حدیث باب حِطّة]] معتقد است همانطور که خداوند داخل شدن بنی‌اسرائیل از باب حِطّه را سبب آمرزش آنان قرار داد، در امت اسلامی هم [[مودت اهل‌بیت(ع)]] را سبب آمرزش آنان قرار داده است.<ref>هیتمی، الصواعق المحرقه، ۱۴۱۷ق، ج۲، ص۴۴۷.</ref> | ||
== جستارهای وابسته== | == جستارهای وابسته== | ||