آبروی مؤمن: تفاوت میان نسخه‌ها
←جایگاه
(←جایگاه) |
Rezai.mosavi (بحث | مشارکتها) (←جایگاه) برچسب‌ها: ویرایش همراه ویرایش از وبگاه همراه |
||
| خط ۸: | خط ۸: | ||
آبروی مؤمن از موضوعاتی است که در منابع اسلامی بر حفظ آن تأکید شده و ریختن آن را [[حرام]] دانسته‌اند<ref>احمدی میانجی، مالکیت خصوصی در اسلام، ۱۴۲۴ق، ص۸۷.</ref> و حتی جنگ و دفاع در راه حفظ آن را [[واجب]] شمرده‌اند.<ref>احمدی میانجی، مالکیت خصوصی در اسلام، ۱۴۲۴ق، ص۸۷.</ref> | آبروی مؤمن از موضوعاتی است که در منابع اسلامی بر حفظ آن تأکید شده و ریختن آن را [[حرام]] دانسته‌اند<ref>احمدی میانجی، مالکیت خصوصی در اسلام، ۱۴۲۴ق، ص۸۷.</ref> و حتی جنگ و دفاع در راه حفظ آن را [[واجب]] شمرده‌اند.<ref>احمدی میانجی، مالکیت خصوصی در اسلام، ۱۴۲۴ق، ص۸۷.</ref> | ||
در روایات [[چهارده معصوم|معصومان(ع)]] احترام و آبروی مؤمن بیش از [[کعبه|خانه کعبه]] دانسته شده است.<ref>قرائتی، تفسیر نور، ۱۳۸۸ش، ج۹، ص۱۶۲.</ref> در [[حدیث|حدیثی]] نقل شده که [[حضرت محمد صلی الله علیه و آله|رسول خدا(ص)]] رو به کعبه فرمود: مرحبا به تو ای خانه! چه قدر با عظمتی و چه قدر احترام داری! به خدا سوگند، حرمت مؤمن نزد خدا از حرمت تو بیشتر است.<ref>فتال نیشابوری، روضة الواعظین، ۱۳۷۵ش، ج۲، ص۲۹۳.</ref> | در روایات [[چهارده معصوم|معصومان(ع)]] احترام و آبروی مؤمن بیش از حرمت [[کعبه|خانه کعبه]] دانسته شده است.<ref>قرائتی، تفسیر نور، ۱۳۸۸ش، ج۹، ص۱۶۲.</ref> در [[حدیث|حدیثی]] نقل شده که [[حضرت محمد صلی الله علیه و آله|رسول خدا(ص)]] رو به کعبه فرمود: مرحبا به تو ای خانه! چه قدر با عظمتی و چه قدر احترام داری! به خدا سوگند، حرمت مؤمن نزد خدا از حرمت تو بیشتر است.<ref>فتال نیشابوری، روضة الواعظین، ۱۳۷۵ش، ج۲، ص۲۹۳.</ref> | ||
در روایتی از [[امام علی علیه‌السلام|امیرالمؤمنین(ع)]] نیز، مصرف مال برای حفظ آبرو نشانه بزرگواری و دادن آبرو برای حفظ مال نشانهٔ پَستی انسان قلمداد شده است.<ref>بروجردی، جامع أحادیث الشیعه، ۱۳۸۶ش، ج۲۲، ص۲۳۲.</ref> | در روایتی از [[امام علی علیه‌السلام|امیرالمؤمنین(ع)]] نیز، مصرف مال برای حفظ آبرو نشانه بزرگواری و دادن آبرو برای حفظ مال نشانهٔ پَستی انسان قلمداد شده است.<ref>بروجردی، جامع أحادیث الشیعه، ۱۳۸۶ش، ج۲۲، ص۲۳۲.</ref> | ||
همچنین در حدیثی دیگر آمده که [[امام محمد باقر علیه‌السلام|امام باقر(ع)]] جهت رعایت آبروی [[فقیر|فقیری]] مؤمن، پرداخت [[زکات]] به او با عنوانی دیگر [مثلا [[هبه|هدیه]]] را جایز شمردند و فرمودند: زکات مالت را بپرداز، ولی مؤمن را خوار نکن.<ref>شیخ صدوق، من لا یحضره الفقیه، ۱۴۱۳ق، ج۲، ص۱۳.</ref> | همچنین در حدیثی دیگر آمده که [[امام محمد باقر علیه‌السلام|امام باقر(ع)]] جهت رعایت آبروی [[فقیر|فقیری]] مؤمن، پرداخت [[زکات]] به او با عنوانی دیگر [مثلا [[هبه|هدیه]]] را جایز شمردند و فرمودند: زکات مالت را بپرداز، ولی مؤمن را خوار نکن.<ref>شیخ صدوق، من لا یحضره الفقیه، ۱۴۱۳ق، ج۲، ص۱۳.</ref> | ||