۵٬۲۷۸
ویرایش
Ali.jafari (بحث | مشارکتها) بدون خلاصۀ ویرایش |
جز (جایگزینی متن - '{{شعر جدید' به '{{شعر') |
||
خط ۵۴: | خط ۵۴: | ||
نخستین مطلب کتاب در مجلس اول درباره ماهیت [[عقل]] و فضیلت آن است. این فصل با سه آیه از [[قرآن|قرآن کریم]] آغاز شده که عبارتند از: ۱۹۰ [[سوره آلعمران|سوره آل عمران]] إِنَّ فِي خَلْقِ السَّمَاوَاتِ وَالْأَرْضِ وَاخْتِلَافِ اللَّيْلِ وَالنَّهَارِ لَآيَاتٍ لِأُولِي الْأَلْبَابِ مسلماً در آفرينش آسمانها و زمين، و در پى يكديگر آمدن شب و روز، براى '''خردمندان''' نشانههايى [قانع كننده] است.آیه ۵۴ [[سوره طه]] كُلُوا وَارْعَوْا أَنْعَامَكُمْ ۗ إِنَّ فِي ذَٰلِكَ لَآيَاتٍ لِأُولِي النُّهَىٰ «بخوريد و دامهايتان را بچرانيد كه قطعاً در اينها براى '''خردمندان''' نشانههايى است» وآیه ۵ [[سوره فجر]] هَلْ فِي ذَٰلِكَ قَسَمٌ لِذِي حِجْرٍآيا در اين، براى '''خردمند''' [نياز به] سوگندى [ديگر] است؟ <ref>فتّال نیشابوری، روضة الواعظين و بصيرة المتعظين، ۱۳۷۵ش، ج۱، ص۲.</ref> | نخستین مطلب کتاب در مجلس اول درباره ماهیت [[عقل]] و فضیلت آن است. این فصل با سه آیه از [[قرآن|قرآن کریم]] آغاز شده که عبارتند از: ۱۹۰ [[سوره آلعمران|سوره آل عمران]] إِنَّ فِي خَلْقِ السَّمَاوَاتِ وَالْأَرْضِ وَاخْتِلَافِ اللَّيْلِ وَالنَّهَارِ لَآيَاتٍ لِأُولِي الْأَلْبَابِ مسلماً در آفرينش آسمانها و زمين، و در پى يكديگر آمدن شب و روز، براى '''خردمندان''' نشانههايى [قانع كننده] است.آیه ۵۴ [[سوره طه]] كُلُوا وَارْعَوْا أَنْعَامَكُمْ ۗ إِنَّ فِي ذَٰلِكَ لَآيَاتٍ لِأُولِي النُّهَىٰ «بخوريد و دامهايتان را بچرانيد كه قطعاً در اينها براى '''خردمندان''' نشانههايى است» وآیه ۵ [[سوره فجر]] هَلْ فِي ذَٰلِكَ قَسَمٌ لِذِي حِجْرٍآيا در اين، براى '''خردمند''' [نياز به] سوگندى [ديگر] است؟ <ref>فتّال نیشابوری، روضة الواعظين و بصيرة المتعظين، ۱۳۷۵ش، ج۱، ص۲.</ref> | ||
آخرین فصل کتاب درباره [[جهنم]] و کیفیت آن است که با آیاتی از قرآن شروع شده است و آخرین روایتش از [[عبدالله بن عباس|ابن عباس]] درباره درهای جهنم و عذابهای موجود در جهنم است. پایان بخش کتاب نیز اشعاری درباره روز قیامت و وضعیت انسان گناهکار در پیشگاه پروردگار است.برخی ازابیات این سروده این است:{{شعر | آخرین فصل کتاب درباره [[جهنم]] و کیفیت آن است که با آیاتی از قرآن شروع شده است و آخرین روایتش از [[عبدالله بن عباس|ابن عباس]] درباره درهای جهنم و عذابهای موجود در جهنم است. پایان بخش کتاب نیز اشعاری درباره روز قیامت و وضعیت انسان گناهکار در پیشگاه پروردگار است.برخی ازابیات این سروده این است:{{شعر| جداکننده = \\ | متن = إلهي كأنّی في القيامة واقف\\و قد فاض دمعي حين أقرأ كتابيا | ||
يقول لي الجبّار اقرأ فإنني\\أثيبك يا عبدي بما كنت ساعيا | يقول لي الجبّار اقرأ فإنني\\أثيبك يا عبدي بما كنت ساعيا | ||
فيا سوأتي من موقفي و صحيفتي\\تخبره تحصي عليَّ الدواهي}}<ref>فتّال نیشابوری، روضة الواعظين و بصيرة المتعظين، ۱۳۷۵ش، ج۲، ص۵۰۹.</ref> | فيا سوأتي من موقفي و صحيفتي\\تخبره تحصي عليَّ الدواهي}}<ref>فتّال نیشابوری، روضة الواعظين و بصيرة المتعظين، ۱۳۷۵ش، ج۲، ص۵۰۹.</ref> |