۵٬۳۴۱
ویرایش
Ali.jafari (بحث | مشارکتها) بدون خلاصۀ ویرایش |
بدون خلاصۀ ویرایش |
||
خط ۳۵: | خط ۳۵: | ||
== نام کتاب و علت نامگذاری == | == نام کتاب و علت نامگذاری == | ||
[[آقابزرگ تهرانی]] در [[الذریعة]] نام کتاب را تفسیر «''منهج الصادقین فی تفسیر القرآن المبین و إلزام المخالفین''» ذکر میکند<ref>تهرانی، الذریعة، ج۲۳، ص۱۹۳.</ref> اما ملا فتح الله در مقدمه کتاب مینویسد: ''چون مقصد اقصی و مطلب اعلی از این منتخب، ایضاح طریق ائمه صادقین است به حجج واضحه و الزام مخالفین به براهین باهره، از این جهت مسمی شد به «'''منهج الصادقین فی الزام المخالفین'''»''.<ref>کاشانی، منهج الصادقین، ۱۳۷۸ش، ج۱، ص۴.</ref> | [[آقابزرگ تهرانی]] در [[الذریعة]] نام کتاب را تفسیر «''منهج الصادقین فی تفسیر القرآن المبین و إلزام المخالفین''» ذکر میکند<ref>تهرانی، الذریعة، ج۲۳، ص۱۹۳.</ref> اما ملا فتح الله در مقدمه کتاب مینویسد: ''چون مقصد اقصی و مطلب اعلی از این منتخب، ایضاح طریق ائمه صادقین است به حجج واضحه و الزام مخالفین به براهین باهره، از این جهت مسمی شد به «'''منهج الصادقین فی الزام المخالفین'''»''.<ref>کاشانی، منهج الصادقین، ۱۳۷۸ش، ج۱، ص۴.</ref> | ||
== انگیزه تألیف == | == انگیزه تألیف == | ||
{{تفسیر}} | |||
انگیزه نویسنده از تالیف کتاب، به گفته خود او، نگارش تفسیری فارسی، با اسلوب زبانی و لغاتی غیر ملال انگیز، نه بیش از اندازه مفصل و نه بسیار مختصر، و نیز موافق باورها و عقاید [[امامیه|امامیه]] و شامل آثار و اخبار اهل بیت(ع) بوده است.<ref>کاشانی، منهج الصادقین، ۱۳۷۸ش، ج۱، ص۴.</ref> | انگیزه نویسنده از تالیف کتاب، به گفته خود او، نگارش تفسیری فارسی، با اسلوب زبانی و لغاتی غیر ملال انگیز، نه بیش از اندازه مفصل و نه بسیار مختصر، و نیز موافق باورها و عقاید [[امامیه|امامیه]] و شامل آثار و اخبار اهل بیت(ع) بوده است.<ref>کاشانی، منهج الصادقین، ۱۳۷۸ش، ج۱، ص۴.</ref> | ||
== روش مفسر == | == روش مفسر == | ||
ملا فتحالله در تفسیر سورهها از نظم خوب و یکسانی پیروی کرده است. به طوری که ابتدا به بحث مکی و مدنی سورهها، بعد عدد [[آیه|آیات]] و بعد از آن نامهای [[سوره]] و بعد ثواب قرائت سوره و سپس تناسب و ارتباط سوره و بعد از آن اسباب النزول و سپس به مباحث تفسیری میپردازد.<ref>خادمپیر، روششناسی تفسیر: منهج الصادقین فی الزام المخالفین، ۱۳۸۳ش.</ref> | ملا فتحالله در تفسیر سورهها از نظم خوب و یکسانی پیروی کرده است. به طوری که ابتدا به بحث مکی و مدنی سورهها، بعد عدد [[آیه|آیات]] و بعد از آن نامهای [[سوره]] و بعد ثواب قرائت سوره و سپس تناسب و ارتباط سوره و بعد از آن اسباب النزول و سپس به مباحث تفسیری میپردازد.<ref>خادمپیر، روششناسی تفسیر: منهج الصادقین فی الزام المخالفین، ۱۳۸۳ش.</ref> | ||
خط ۶۲: | خط ۶۴: | ||
پایان بخش کتاب مطلبی است که به باور نویسنده سرّی عظیم و نکتهای عجیب وغریب است و آن شروع قرآن با (بِسْمِ اللهِ الرَّحْمَٰنِ الرَّحِيمِ) در [[سوره فاتحه|سوره حمد]] با حرف «باء»است و پایان یافتن قرآن با (مِنَ الْجِنَّةِ وَالنَّاسِ) در [[سوره ناس]] با حرف «سین» است؛ و ترکیب این دو حرف می شود «بَسْ» یعنی کافی و تعبیر«بَسْکَ» یعنی «حَسْبکَ» برای تو کافی و بس است. براین اساس حرف آغازین و پایانی قرآن معنایش این است که [حسبك من الكونين ما أعطيناك بين الحرفين] يعنى آنچه (سورهها و آیات و حقایق و معارفی که در آنها نهفته است) در فاصله میان این دو حرف باء و سین به تو ای انسان دادهایم برای تو از هر دو جهان کافی است. یعنی هر مرد و زن با [[ایمان |ایمانی]] با تلاوت و توجه به قرآن و عمل به دستوراتش میتواند به خواستههای دنیایی و آخرتیاش دست بیابد. <ref>کاشانی، منهج الصادقين فى الزام المخالفين، ۱۳۳۶ش، ج۱۰، ص۴۱۲.</ref> نویسنده در آخرین فراز تفسیر تصریح کرده که این از اتفاقات نادر و کمیاب است که واژهای در دو زبان به یک معنی باشد چنانچه بس در عربی و فارسی هر دو به معنای بسنده و کفایت است و[[سنائی غزنوی| حكيم سنايى]] در اين باره اینگونه سروده است: | پایان بخش کتاب مطلبی است که به باور نویسنده سرّی عظیم و نکتهای عجیب وغریب است و آن شروع قرآن با (بِسْمِ اللهِ الرَّحْمَٰنِ الرَّحِيمِ) در [[سوره فاتحه|سوره حمد]] با حرف «باء»است و پایان یافتن قرآن با (مِنَ الْجِنَّةِ وَالنَّاسِ) در [[سوره ناس]] با حرف «سین» است؛ و ترکیب این دو حرف می شود «بَسْ» یعنی کافی و تعبیر«بَسْکَ» یعنی «حَسْبکَ» برای تو کافی و بس است. براین اساس حرف آغازین و پایانی قرآن معنایش این است که [حسبك من الكونين ما أعطيناك بين الحرفين] يعنى آنچه (سورهها و آیات و حقایق و معارفی که در آنها نهفته است) در فاصله میان این دو حرف باء و سین به تو ای انسان دادهایم برای تو از هر دو جهان کافی است. یعنی هر مرد و زن با [[ایمان |ایمانی]] با تلاوت و توجه به قرآن و عمل به دستوراتش میتواند به خواستههای دنیایی و آخرتیاش دست بیابد. <ref>کاشانی، منهج الصادقين فى الزام المخالفين، ۱۳۳۶ش، ج۱۰، ص۴۱۲.</ref> نویسنده در آخرین فراز تفسیر تصریح کرده که این از اتفاقات نادر و کمیاب است که واژهای در دو زبان به یک معنی باشد چنانچه بس در عربی و فارسی هر دو به معنای بسنده و کفایت است و[[سنائی غزنوی| حكيم سنايى]] در اين باره اینگونه سروده است: | ||
{{شعر جدید|اول و آخر قرآن ز چه «با» آمد و «سين»\\يعنى اندر ره دين، رهبرِ تو قرآنْ بسْ<ref>کاشانی، منهج الصادقين فى الزام المخالفين، ۱۳۳۶ش، ج۱، ص۴۱۲.</ref> | |||
}} | |||
{{شعر | |||
يعنى اندر ره دين، رهبرِ تو قرآنْ بسْ | |||
== منابع تفسیر == | == منابع تفسیر == | ||
خط ۱۰۲: | خط ۱۰۱: | ||
* [http://www.ensani.ir/storage/Files/20101107143135-65.pdf روششناسی تفسیر: منهج الصادقین فی الزام المخالفین] | * [http://www.ensani.ir/storage/Files/20101107143135-65.pdf روششناسی تفسیر: منهج الصادقین فی الزام المخالفین] | ||
* [http://www.ensani.ir/storage/Files/20101122095611-216.pdf نگاهی به تفسیر منهج الصادقین] | * [http://www.ensani.ir/storage/Files/20101122095611-216.pdf نگاهی به تفسیر منهج الصادقین] | ||
{{تفسیرهای روایی شیعه}} | {{تفسیرهای روایی شیعه}} | ||
{{تفسیرهای شیعه}} | {{تفسیرهای شیعه}} | ||
{{کتابشناسی شیعه (قرن دهم)}} | {{کتابشناسی شیعه (قرن دهم)}} | ||
[[رده:تفسیرهای قرآن (فارسی)]] | [[رده:تفسیرهای قرآن (فارسی)]] |