۵٬۹۴۱
ویرایش
(اضافه کردن نوشتار اصلی) |
|||
خط ۳۱: | خط ۳۱: | ||
جمله مشهور {{عربی|حُبُّ الوَطَنِ مِنَ الإیمانِ}} که به عنوان [[حدیث]] مشهور است در کتابهای حدیثی قدیم [[شیعه]] وجود ندارد. در کتاب [[منهاج البراعه فی شرح نهج البلاغه (خویی)|منهاج البراعه]] <ref>خوئی، منهاج البراعة، ۱۴۰۰ق، ج۲۱، ص۳۹۴</ref> که شرح [[نهج البلاغه]] و نوشته شده در قرن ۱۴ قمری است و نیز در [[سفینة البحار و مدینة الحکم و الآثار (کتاب)|سفینة البحار]]<ref>قمی، سفینة البحار، ۱۴۱۴ق، ج۸، ص۵۲۴.</ref>به نقل از مقدمه [[امل الآمل فی علماء جبل عامل (کتاب)|امل الآمل]] [[شیخ حر عاملی]] این جمله نقل شده است. ولی در هر دو مورد سندی برای آن نقل نشده است. | جمله مشهور {{عربی|حُبُّ الوَطَنِ مِنَ الإیمانِ}} که به عنوان [[حدیث]] مشهور است در کتابهای حدیثی قدیم [[شیعه]] وجود ندارد. در کتاب [[منهاج البراعه فی شرح نهج البلاغه (خویی)|منهاج البراعه]] <ref>خوئی، منهاج البراعة، ۱۴۰۰ق، ج۲۱، ص۳۹۴</ref> که شرح [[نهج البلاغه]] و نوشته شده در قرن ۱۴ قمری است و نیز در [[سفینة البحار و مدینة الحکم و الآثار (کتاب)|سفینة البحار]]<ref>قمی، سفینة البحار، ۱۴۱۴ق، ج۸، ص۵۲۴.</ref>به نقل از مقدمه [[امل الآمل فی علماء جبل عامل (کتاب)|امل الآمل]] [[شیخ حر عاملی]] این جمله نقل شده است. ولی در هر دو مورد سندی برای آن نقل نشده است. | ||
[[سعدی]] از جمله افرادی است که به عبارت یادشده به عنوان حدیث اشاره کرده و گفته است: | [[سعدی]] از جمله افرادی است که به عبارت یادشده به عنوان حدیث اشاره کرده و گفته است: | ||
{{شعر | {{شعر جدید | ||
|سعدیا حب وطن گرچه حدیثی است صحیح\\نتوان مرد به سختی که من آنجا زادم<ref>سعدی، بوستان، ۱۳۸۸ش، ص۱۳۸</ref> | |||
}} | }} | ||
[[سید مرتضی عسکری]]، سیره نگار و مورخ [[شیعه]]، معتقد است که حب وطن در این حدیث دوست داشتنی است که به اهداف بلند [[اسلام]] گره خورده و منظور از وطن، وطن بزرگ اسلامی است.<ref>عسگری، ۱۴۱۵ق، ج۳، ص۲۴۲ به نقل از رحیمی، «بررسی حدیث حب الوطن من الایمان»، ص۲۲۳ | [[سید مرتضی عسکری]]، سیره نگار و مورخ [[شیعه]]، معتقد است که حب وطن در این حدیث دوست داشتنی است که به اهداف بلند [[اسلام]] گره خورده و منظور از وطن، وطن بزرگ اسلامی است.<ref>عسگری، ۱۴۱۵ق، ج۳، ص۲۴۲ به نقل از رحیمی، «بررسی حدیث حب الوطن من الایمان»، ص۲۲۳ | ||
</ref> | </ref> | ||
خط ۴۲: | خط ۴۲: | ||
[[مولوی]]، عارف و شاعر قرن هفتم، از جمله افرادی است که این معنا را به شعر آورده و میگوید: | [[مولوی]]، عارف و شاعر قرن هفتم، از جمله افرادی است که این معنا را به شعر آورده و میگوید: | ||
{{شعر | {{شعر جدید | ||
|مسکن یار است و شهر شاه من\\پیش عاشق این بود حب الوطن <ref>مولوی، مثنوی معنوی، ۱۳۷۳ش، ص۴۵۱</ref> | |||
از دم حب الوطن بگذر مایست\\که وطن آن سوست جان این سوی نیست | |||
گر وطن خواهی گذر ز آن سوی شط\\این حدیث راست را کم خوان غلط<ref>مولوی، مثنوی معنوی، ۱۳۷۳ش، ص۵۷۶</ref> | |||
}} | |||
[[شیخ بهائی]]، [[مجتهد|فقیه]]، [[محدث]]، حکیم و ریاضیدان [[شیعه]] نیز در تفسیر عرفانی خود از حدیث حب الوطن اینگونه میگوید: | [[شیخ بهائی]]، [[مجتهد|فقیه]]، [[محدث]]، حکیم و ریاضیدان [[شیعه]] نیز در تفسیر عرفانی خود از حدیث حب الوطن اینگونه میگوید: | ||
{{شعر | {{شعر جدید | ||
|گنج علم «ما ظهر مع ما بطن\\گفت: از ایمان بود حب الوطن | |||
این وطن، مصر و عراق و شام نیست\\این وطن، شهریست کان را نام نیست | |||
زانکه از دنیاست، این اوطان تمام\\مدح دنیا کی کند «خیر الانام» | |||
حب دنیا هست رأس هر خطا\\از خطا کی میشود ایمان عطا | |||
ای خوش آنکو یابد از توفیق بهر\\کاورد رو سوی آن بینام شهر | |||
تو در این اوطان، غریبی ای پسر!\\خو به غربت کردهای، خاکت به سر! | |||
آنقدر در شهر تن ماندی اسیر\\کان وطن، یکباره رفتت از ضمیر | |||
رو بتاب از جسم و، جان را شاد کن\\موطن اصلی خود را یاد کن<ref>صدرایی خویی، تذکره السالکین، ۱۳۹۰ش، ص۲۴۱</ref> | |||
}} | |||
==پانویس== | ==پانویس== |