پرش به محتوا

شرط‌بندی: تفاوت میان نسخه‌ها

بدون خلاصۀ ویرایش
بدون خلاصۀ ویرایش
بدون خلاصۀ ویرایش
خط ۱۱: خط ۱۱:


==حرمت و احکام شرط‌بندی==
==حرمت و احکام شرط‌بندی==
شرط‌بندی نزد فقیهان [[حرام]] دانسته شده است.<ref>سیستانی، منهاج الصالحین، قم، ج۲، ص۱۳؛ فاضل لنکرانی، جامع المسائل، ۱۳۸۳ش، ج۱، ص۲۳۷؛ خوئی، منهاج الصالحین، مؤسسة الخوئی الإسلامیة. ج۲، ص۷.</ref> شرط‌بندی بین دو یا چند طرف در مسابقه‌ها، بازی‌ها و مواردی که در آن برد و باخت و رقابت مطرح است، حرام می‌باشد.<ref>سیستانی، «[https://www.sistani.org/persian/book/26576/5972/ توضیح المسائل]»، سایت رسمی دفتر حضرت آیت الله سیستانی.</ref> گفته شده در هر موردی که شرط شود برنده چیزی را از بازنده بگیرد حرام است.<ref>منتظری، رساله استفتائات، ۱۳۸۴ش، ج۲، ص۳۲۷.</ref> شرط‌بندی در بازی و مسابقه خواه با آلات قمار یا آلاتی دیگر<ref>مدرسی، احکام عمومی عقود و قراردادها، ۱۳۸۵ش، ص۱۵۶؛ بابایی، «مبانی فقهی جرم انگاری قمار در حقوق ایران»، ص۷۱.</ref> مانند بازی با گردو را حرام دانسته‌اند.<ref>هاشمی شاهرودی، فرهنگ فقه، ۱۳۹۵ش، ج۴، ص۶۴۲؛ مدرسی، احکام معاملات، ۱۳۹۰ش، ص۲۶۷.</ref> مالی که از این راه به دست می‌آید باطل و تصرف در آن حرام و ضمان‌آور است.<ref>خوئی، منهاج الصالحین، مؤسسة الخوئی الإسلامیة. ج۲، ص۷.</ref> مسابقه بدون شرطبندی جایز دانسته‌اند.<ref>یعقوبی، «احکام فقهی مسابقه‌ها از نظر آقا جمال و سید احمد خوانساری»، ص۳۷۸.</ref> تجارت به وسیله شرط‌بندی و گِرو قرار دادن در قمار و غیر آن حرام است؛ و کسی که برنده می‌شود حق تصرف در گرو را ندارد.<ref>حکیم، توضیح المسائل: عبادات و معاملات، ۱۳۹۱ش، ص۳۴۶.</ref> همچنین حرام است اگر تماشاگران یک بازی یا مسابقه باهم شرط‌بندی کنند.<ref>فرهادی، و نیازی، «احکام مسابقات و برد و باخت در آنها»، ص۹۰.</ref>
شرط‌بندی نزد فقیهان [[حرام]] دانسته شده است.<ref>سیستانی، منهاج الصالحین، قم، ج۲، ص۱۳؛ فاضل لنکرانی، جامع المسائل، ۱۳۸۳ش، ج۱، ص۲۳۷؛ خوئی، منهاج الصالحین، مؤسسة الخوئی الإسلامیة. ج۲، ص۷.</ref> شرط‌بندی بین دو یا چند طرف در مسابقه‌ها، بازی‌ها و مواردی که در آن برد و باخت و رقابت مطرح است، حرام می‌باشد.<ref>سیستانی، «[https://www.sistani.org/persian/book/26576/5972/ توضیح المسائل]»، سایت رسمی دفتر حضرت آیت الله سیستانی.</ref> گفته شده در هر موردی که شرط شود برنده چیزی را از بازنده بگیرد حرام است.<ref>منتظری، رساله استفتائات، ۱۳۸۴ش، ج۲، ص۳۲۷.</ref> شرط‌بندی در بازی و مسابقه خواه با آلات قمار یا آلاتی دیگر<ref>مدرسی، احکام عمومی عقود و قراردادها، ۱۳۸۵ش، ص۱۵۶؛ بابایی، «مبانی فقهی جرم انگاری قمار در حقوق ایران»، ص۷۱.</ref> مانند بازی با گردو را حرام دانسته‌اند.<ref>هاشمی شاهرودی، فرهنگ فقه، ۱۳۹۵ش، ج۴، ص۶۴۲؛ مدرسی، احکام معاملات، ۱۳۹۰ش، ص۲۶۷.</ref> مالی که از این راه به دست می‌آید باطل و تصرف در آن حرام و ضمان‌آور است.<ref>خوئی، منهاج الصالحین، مؤسسة الخوئی الإسلامیة. ج۲، ص۷.</ref> مسابقه بدون شرطبندی جایز دانسته‌اند.<ref>یعقوبی، «احکام فقهی مسابقه‌ها از نظر آقا جمال و سید احمد خوانساری»، ص۳۷۸.</ref> تجارت به وسیله شرط‌بندی و گِرو قرار دادن در قمار و غیر آن حرام است؛ و کسی که برنده می‌شود حق تصرف در گرو را ندارد.<ref>حکیم، توضیح المسائل: عبادات و معاملات، ۱۳۹۱ش، ص۳۴۶.</ref> همچنین حرام است اگر تماشاگران یک بازی یا مسابقه باهم شرط‌بندی کنند.<ref>فرهادی، و نیازی، «احکام مسابقات و برد و باخت در آنها»، ص۹۰.</ref> شرط‌بندی در سایت‌های شرط‌بندی نیز حرام است.<ref>«[https://www.leader.ir/fa/faq?s=1002 پرسش و پاسخ <small>(ورزش، مسابقات و تفریحات)</small>]<small>»،</small> پایگاه اطلاع‌رسانی دفتر مقام معظم رهبری.</ref>


دلیل حرمت شرط‌بندی با ابزار قمار را [[اجماع]] و روایات دانسته‌اند.<ref>خوانساری، جامع المدارک، ۱۴۰۵ق، ج۳، ص۲۷.</ref> برای حرمت شرط‌بندی به برخی روایات تکیه کرده‌اند؛<ref>منتظری، مبانی فقهی حکومت اسلامی، ۱۳۷۹ش، ج۵، ص۳۰۵ تا ۳۰۷.</ref> مانند روایتی که طبق آن شرط‌بندی، جز در مواردی خاص، مورد لعن [[فرشته|ملائکه]] قرار گرفته است.<ref>بابایی، «مبانی فقهی جرم انگاری قمار در حقوق ایران»، ص۷۱.</ref> گفته شده [[محمدحسن نجفی|صاحب جواهر]]<ref>نجفی، جواهر الکلام، ۱۳۶۲ش، ج۲۲، ص۱۰۹.</ref> بازی با غیر آلات قمار همراه با شرط‌بندی را جایز می‌داند اما قائل به ملکیت مال حاصل از بازی نیست.<ref>بابایی، «مبانی فقهی جرم انگاری قمار در حقوق ایران»، ص۷۲.</ref> حرمت شرط‌بندی در مواردی که مشمول بازی نیست را دربرمی‌گیرد؛ به همین علت در مسابقه‌ای مانند خطاطی یا بنایی یا نجاری نیز شرط‌بندی صدق می‌کند.<ref>تبریزی، ارشاد الطالب، ۱۳۹۹ق، ج۱، ص۲۱۸؛ بابایی، «مبانی فقهی جرم انگاری قمار در حقوق ایران»، ص۷۲.</ref> قمار و شرطبندی به موجب ماده ۶۵۴ [[قانون مدنی ایران]] فاقد اعتبار و اثر قانونی و نامشروع اعلام شده است.<ref>محقق داماد، قواعد فقه، ۱۴۰۶ق، ج۲، ص۱۳۸.</ref>
دلیل حرمت شرط‌بندی با ابزار قمار را [[اجماع]] و روایات دانسته‌اند.<ref>خوانساری، جامع المدارک، ۱۴۰۵ق، ج۳، ص۲۷.</ref> برای حرمت شرط‌بندی به برخی روایات تکیه کرده‌اند؛<ref>منتظری، مبانی فقهی حکومت اسلامی، ۱۳۷۹ش، ج۵، ص۳۰۵ تا ۳۰۷.</ref> مانند روایتی که طبق آن شرط‌بندی، جز در مواردی خاص، مورد لعن [[فرشته|ملائکه]] قرار گرفته است.<ref>بابایی، «مبانی فقهی جرم انگاری قمار در حقوق ایران»، ص۷۱.</ref> گفته شده [[محمدحسن نجفی|صاحب جواهر]]<ref>نجفی، جواهر الکلام، ۱۳۶۲ش، ج۲۲، ص۱۰۹.</ref> بازی با غیر آلات قمار همراه با شرط‌بندی را جایز می‌داند اما قائل به ملکیت مال حاصل از بازی نیست.<ref>بابایی، «مبانی فقهی جرم انگاری قمار در حقوق ایران»، ص۷۲.</ref> حرمت شرط‌بندی در مواردی که مشمول بازی نیست را دربرمی‌گیرد؛ به همین علت در مسابقه‌ای مانند خطاطی یا بنایی یا نجاری نیز شرط‌بندی صدق می‌کند.<ref>تبریزی، ارشاد الطالب، ۱۳۹۹ق، ج۱، ص۲۱۸؛ بابایی، «مبانی فقهی جرم انگاری قمار در حقوق ایران»، ص۷۲.</ref> قمار و شرطبندی به موجب ماده ۶۵۴ [[قانون مدنی ایران]] فاقد اعتبار و اثر قانونی و نامشروع اعلام شده است.<ref>محقق داماد، قواعد فقه، ۱۴۰۶ق، ج۲، ص۱۳۸.</ref>


در فقه، به ویژگی‌ها و آداب مسابقه‌ها پرداخته و موارد جایز و حرام را بررسی کرده‌اند:<ref>یعقوبی، «احکام فقهی مسابقه‌ها از نظر آقا جمال و سید احمد خوانساری»، ص۳۷۳.</ref>
در فقه، به ویژگی‌ها و آداب مسابقه‌ها پرداخته و موارد جایز و حرام را بررسی کرده‌اند:<ref>یعقوبی، «احکام فقهی مسابقه‌ها از نظر آقا جمال و سید احمد خوانساری»، ص۳۷۳.</ref>
*شرطبندی با تعدد شرکت‌کنندگان در بازی و مسابقه حرام است.<ref>بابایی، «مبانی فقهی جرم انگاری قمار در حقوق ایران»، ص۷۲.</ref>
*حرمت شرط‌بندی منافاتی با تعدد شرکت‌کنندگان در بازی و مسابقه ندارد.<ref>بابایی، «مبانی فقهی جرم انگاری قمار در حقوق ایران»، ص۷۲.</ref>


*هرگونه جایزه‌دادن را مصداق شرط‌بندی ندانسته‌اند؛ مانند جایزه‌دادن به برنده بدون دخالت شرکت‌کنندگان در مسابقه توسط شخص ثالث.<ref>بابایی، «مبانی فقهی جرم انگاری قمار در حقوق ایران»، ص۷۲.</ref>
*هرگونه جایزه‌دادن را مصداق شرط‌بندی ندانسته‌اند؛ مانند جایزه‌دادن به برنده بدون دخالت شرکت‌کنندگان در مسابقه توسط شخص ثالث.<ref>بابایی، «مبانی فقهی جرم انگاری قمار در حقوق ایران»، ص۷۲.</ref>
خط ۳۶: خط ۳۶:


==منابع==
==منابع==
* «[https://www.leader.ir/fa/faq?s=1002 پرسش و پاسخ <small>(ورزش، مسابقات و تفریحات)</small>]<small>»،</small> پایگاه اطلاع‌رسانی دفتر مقام معظم رهبری. بازدید: ۱۴ تیر ۱۴۰۳ش.
{{منابع}}
{{منابع}}
*انصاری، مرتضی، مکاسب، دارالذخائر، قم، ۱۴۱۱ق.
*انصاری، مرتضی، مکاسب، دارالذخائر، قم، ۱۴۱۱ق.
confirmed، templateeditor
۶٬۱۱۵

ویرایش