پرش به محتوا

ابراهیم بن مالک اشتر: تفاوت میان نسخه‌ها

جز
بدون خلاصۀ ویرایش
imported>Ahmadian
imported>Ahmadian
جزبدون خلاصۀ ویرایش
خط ۱: خط ۱:
اِبراهیمِ‌بْنِ مالِکِ اَشْتَرِ نَخَعی، ابوالنعمن (مق‍ 72ق/691م)، سردار شجاع و معروف عرب که به حمایت از مختاربن عُبَید ثَقَفی به خونخواهی [[امام حسین (ع)]] بر ضدّ [[امویان]] قیام کرد. وی که سابقه حضور در لشکر [[حضرت علی (ع)]] در جنگ صفین را نیز دارد، پس از کشته شدن مختار، به جبهه [[مصعب بن زبیر]] پیوست و در نبرد با نیروهای عبدالملک بن مروان]] در سال 72 هجری کشته شد.وی مدتی نیز از طرف مختار و مصعب، عهده دار حکومت [[موصل]] و شهرهای اطراف آن بود.
اِبراهیمِ‌بْنِ مالِکِ اَشْتَرِ نَخَعی، ابوالنعمن (مق‍ 72ق/691م)، سردار شجاع و معروف عرب که به حمایت از مختاربن عُبَید ثَقَفی به خونخواهی [[امام حسین (ع)]] بر ضدّ [[امویان]] قیام کرد. وی که سابقه حضور در لشکر [[حضرت علی (ع)]] در جنگ صفین را نیز دارد، پس از کشته شدن مختار، به جبهه [[مصعب بن زبیر]] پیوست و در نبرد با نیروهای [[عبدالملک بن مروان]] در سال 72 هجری کشته شد.وی مدتی نیز از طرف مختار و مصعب، عهده دار حکومت [[موصل]] و شهرهای اطراف آن بود.
==حضور در جنگ صفّین==
==حضور در جنگ صفّین==
از زندگی ابراهیم پیش از پیوستن به مختار آگاهی دردست نیست جز آنکه گفته‌اند در [[جنگ صفّین]] در زمره یاران [[حضرت علی (ع)]] و در رکاب پدرش [[مالک اشتر]] با [[معاویه]] جنگ کرد <ref>نصربن مزاحم، 441</ref>.
از زندگی ابراهیم پیش از پیوستن به مختار آگاهی دردست نیست جز آنکه گفته‌اند در [[جنگ صفّین]] در زمره یاران [[حضرت علی (ع)]] و در رکاب پدرش [[مالک اشتر]] با [[معاویه]] جنگ کرد <ref>نصربن مزاحم، 441</ref>.
خط ۵: خط ۵:
==ابراهیم و قیام مختار ثقفی==
==ابراهیم و قیام مختار ثقفی==
===دعوت از ابراهیم برای شرکت در قیام===
===دعوت از ابراهیم برای شرکت در قیام===
در 66ق/685م [[مختار ثقفی]] که خود را نماینده [[محمدبن حنفیه]] می‌خواند، به خونخواهی شهدای کربلا مقدمات قیام بر ضد [[امویان]] را تدارک می‌دید. در این هنگام بعضی از شیعیان [[کوفه]] و طرفدار قیام مختار، به سبب شخصیت نیرومند ابراهیم و به سبب خاطره‌ای که از وفاداری پدرش نسبت به [[علی‌بن ابی‌طالب]] در یاد داشتند، بر آن شدند که ابراهیم را نیز به قیام فرا خوانند. ابراهیم بدان شرط که او را به فرماندهی بردارند، با درخواست آنان موافقت کرد؛ اما شیعیان یادآوری کردند که مختار ثقفی از سوی ابن حنفیه به فرماندهی برگزیده شده است. اندکی بعد مختار خود به نزد ابراهیم رفت و نامه‌ای را که مدعی بود ابن‌حنفیه به ابراهیم نوشته است، به او تسلیم کرد. در این نامه از ابراهیم خواسته شده بود که با مختار در قیام بر ضدّ امویان همکاری کند. <ref>بلاذری، 5/222</ref>
در 66ق/685م [[مختار ثقفی]] که خود را نماینده [[محمدبن حنفیه]] می‌خواند، به خونخواهی شهدای کربلا مقدمات قیام بر ضد [[امویان]] را تدارک می‌دید. در این هنگام بعضی از شیعیان [[کوفه]] و طرفدار قیام مختار، به سبب شخصیت نیرومند ابراهیم و به سبب خاطره‌ای که از وفاداری پدرش نسبت به [[حضرت علی (ع)]] در یاد داشتند، بر آن شدند که ابراهیم را نیز به قیام فرا خوانند. ابراهیم بدان شرط که او را به فرماندهی بردارند، با درخواست آنان موافقت کرد؛ اما شیعیان یادآوری کردند که مختار ثقفی از سوی ابن حنفیه به فرماندهی برگزیده شده است. اندکی بعد مختار خود به نزد ابراهیم رفت و نامه‌ای را که مدعی بود ابن‌حنفیه به ابراهیم نوشته است، به او تسلیم کرد. در این نامه از ابراهیم خواسته شده بود که با مختار در قیام بر ضدّ امویان همکاری کند. <ref>بلاذری، 5/222</ref>
===اجابت دعوت===
===اجابت دعوت===
ابراهیم در آغاز به سبب نکته‌ای که در چگونگی نگارش نامه یافت، در صحّت انتساب آن به ابن‌حنفیه دچار تردید شد <ref>نک‍: متن نامه در بلاذری، 5/222؛ طبری، 6/16-17؛ قس: همان نامه در دینوری، 289 که به سبب فقدان نکته‌ای که ابراهیم را در صحت آن نامه دچار تردید کرد، بالمآل از تردید او سخنی به میان نیاورده است؛ و به گفته ابن سعد نامه را مختار از زبان ابن‌حنفیه نوشته بوده است، 5/99</ref> ولی چون کسانی مانند [[یزیدبن انس اسدی]] و [[احمربن شُمَیط بجلی]] و [[عبداللـه‌بن کامل شاکری]] گواهی دادند که خود دیده‌اند که آن نامه را [[محمدبن حنفیه]] به ابراهیم نوشته است <ref>ابن سعد، 5/99</ref>، دعوت به قیام را پذیرفت و با مختار بیعت کرد.
ابراهیم در آغاز به سبب نکته‌ای که در چگونگی نگارش نامه یافت، در صحّت انتساب آن به ابن‌حنفیه دچار تردید شد <ref>نک‍: متن نامه در بلاذری، 5/222؛ طبری، 6/16-17؛ قس: همان نامه در دینوری، 289 که به سبب فقدان نکته‌ای که ابراهیم را در صحت آن نامه دچار تردید کرد، بالمآل از تردید او سخنی به میان نیاورده است؛ و به گفته ابن سعد نامه را مختار از زبان ابن‌حنفیه نوشته بوده است، 5/99</ref> ولی چون کسانی مانند [[یزیدبن انس اسدی]] و [[احمربن شُمَیط بجلی]] و [[عبداللـه‌بن کامل شاکری]] گواهی دادند که خود دیده‌اند که آن نامه را [[محمدبن حنفیه]] به ابراهیم نوشته است <ref>ابن سعد، 5/99</ref>، دعوت به قیام را پذیرفت و با مختار بیعت کرد.
کاربر ناشناس