Automoderated users، confirmed، protected، templateeditor
۵٬۹۵۴
ویرایش
جهاد: تفاوت میان نسخه‌ها
←آداب جهاد
| خط ۸۰: | خط ۸۰: | ||
فقها با توجه به آیات قرآن و احادیث، آدابی برای جهاد ذکر کرده‌اند که برخی از آنها به‌شرح زیرر است: | فقها با توجه به آیات قرآن و احادیث، آدابی برای جهاد ذکر کرده‌اند که برخی از آنها به‌شرح زیرر است: | ||
*فقها به استناد آیاتی مانند [[آیه ۲۱۷ سوره بقره]] و [[آیه ۳۶ سوره توبه]]، قائل به حرمت جهاد در [[ماه‌های حرام]] شده‌اند.<ref>فاضل مقداد، کنز العرفان فی فقه القرآن، ج۱، ص۳۵۳-۳۵۴.</ref> منظور از ما‌های حرام، ماه‌های [[رجب]]، [[ذی‌القعده]]، [[ذی‌الحجة]] و [[محرم]] است.<ref>نجفی، جواهر الکلام، ۱۳۶۲ش، ج۲۱، ص۳۳؛ مکارم شیرازی، تفسیر نمونه، ۱۳۷۴ش، ج۷، ص۴۰۶.</ref> برخی فقهای اهل سنت بر این نظرند که حکم حرمت جهاد در ماه‌های حرام نسخ شده و لذا جهاد در همه مکان‌ها و زمان‌ها جایز است.<ref>جصاص، احکام القرآن، ۱۴۱۵ق، ج۱، ص۳۹۰؛ نجفی، جواهر الکلام، ۱۳۶۲ش، ج۲۱، ص۳۳-۳۴.</ref> | *فقها به استناد آیاتی مانند [[آیه ۲۱۷ سوره بقره]] و [[آیه ۳۶ سوره توبه]]، قائل به حرمت جهاد در [[ماه‌های حرام]] شده‌اند.<ref>فاضل مقداد، کنز العرفان فی فقه القرآن، ج۱، ص۳۵۳-۳۵۴.</ref> منظور از ما‌های حرام، ماه‌های [[رجب]]، [[ذی‌القعده]]، [[ذی‌الحجة]] و [[محرم]] است.<ref>نجفی، جواهر الکلام، ۱۳۶۲ش، ج۲۱، ص۳۳؛ مکارم شیرازی، تفسیر نمونه، ۱۳۷۴ش، ج۷، ص۴۰۶.</ref> برخی فقهای اهل سنت بر این نظرند که حکم حرمت جهاد در ماه‌های حرام نسخ شده و لذا جهاد در همه مکان‌ها و زمان‌ها جایز است.<ref>جصاص، احکام القرآن، ۱۴۱۵ق، ج۱، ص۳۹۰؛ نجفی، جواهر الکلام، ۱۳۶۲ش، ج۲۱، ص۳۳-۳۴.</ref> | ||
*[[فرار از جنگ]]، [[حرام]] است و به‌گفته | *[[فرار از جنگ]]، [[حرام]] است و به‌گفته برخی فقها و مفسران، از [[گناهان کبیره]] محسوب می‌شود؛<ref>نجفی، جواهر الکلام، ۱۳۶۲ش، ج۲۱، ص۵۶؛ طباطبایی، المیزان، ۱۳۶۳ش، ج۹، ص۵۷.</ref> مگر آنکه شمار مسلمانان کمتر از نصف نیروهای دشمن باشد، که در این صورت مقاومت در برابر آنها واجب نیست.<ref>نجفی، جواهر الکلام، ۱۳۶۲ش، ج ۲۱، ص۶۳.</ref> | ||
*مستحب است آغاز جنگ پس از اقامه [[نماز ظهر]] و عصر باشد و شروع آن قبل از زوال و نیز حمله شبانه، جز در حال ضرورت [[مکروه]] است.<ref>جواهر الکلام، ج ۲۱، ص۸۲ ـ ۸۱</ref> | *مستحب است آغاز جنگ پس از اقامه [[نماز ظهر]] و عصر باشد و شروع آن قبل از زوال و نیز حمله شبانه، جز در حال ضرورت [[مکروه]] است.<ref>جواهر الکلام، ج ۲۱، ص۸۲ ـ ۸۱</ref> | ||
*جنگیدن با دشمن با هر نوع سلاح و با هر کیفیتی که منجر به پیروزی گردد جایز است؛<ref>حلبی، اشارة السبق، ۱۴۱۴ق، ص۱۴۳.</ref> ولی قطع کردن درختان، پرتاب آتش و رها کردن آب به سوی دشمن جز در حال ضرورت، مکروه است.<ref>برای نمونه نگاه کنید به نجفی، جواهر الکلام، ۱۳۶۲ش، ج ۲۱، ص۶۶-۶۸.</ref> | *جنگیدن با دشمن با هر نوع سلاح و با هر کیفیتی که منجر به پیروزی گردد جایز است؛<ref>حلبی، اشارة السبق، ۱۴۱۴ق، ص۱۴۳.</ref> ولی قطع کردن درختان، پرتاب آتش و رها کردن آب به سوی دشمن جز در حال ضرورت، مکروه است.<ref>برای نمونه نگاه کنید به نجفی، جواهر الکلام، ۱۳۶۲ش، ج ۲۱، ص۶۶-۶۸.</ref> | ||