۱۷٬۱۳۹
ویرایش
Shamsoddin (بحث | مشارکتها) بدون خلاصۀ ویرایش |
Shamsoddin (بحث | مشارکتها) |
||
خط ۲۹: | خط ۲۹: | ||
==ویژگیهای منافقان در قرآن== | ==ویژگیهای منافقان در قرآن== | ||
در قرآن و روایات ویژگیها و نشانههایی برای منافقان بیان شده است. بنا به گفته نویسندگان [[تفسیر نمونه]]، در سوره منافقون ده ویژگی برای آنها ذکر شده است: دروغگویی، سوگند دروغ خوردن، نداشتن درک درست از حقیقت، آراستگی ظاهری و چربزبانی، انعطافنداشتن در برابر سخن حق، [[سوءظن|سوءظن]] و ترسداشتن از هر حادثهای، تمسخر حق، فسق و گناه، تصور مالکیت بر همه چیز و محتاجدانستن دیگران به خود، و بالاخره خودبزرگبینی و کوچکشمردن دیگران.<ref>مکارم شیرازی، تفسیر نمونه، ۱۳۷۴ش، ج۲۴، ص۱۶۴.</ref>[[تفسیر المیزان]] تعبیر «خُشُبٌ مُسَنَّدَه» برای منافقان در سوره منافقون را بیانگر مذمت آنان دانسته که هر چند بدنهایی زیبا و تحسین برانگیز و زبانی شیرین و حرّاف دارند ولی مانند چوبهایی تکیه داده بر دیوار و اشباحی خالی از روح هستند که هیچ خیر و فایدهای در وجودشان نیست زیرا اهل فهم درک نیستند.<ref>طباطبایی، المیزان، ۱۳۹۴ق، ج۱۹، ص۲۸۱. | در قرآن و روایات ویژگیها و نشانههایی برای منافقان بیان شده است. بنا به گفته نویسندگان [[تفسیر نمونه]]، در سوره منافقون ده ویژگی برای آنها ذکر شده است: دروغگویی، سوگند دروغ خوردن، نداشتن درک درست از حقیقت، آراستگی ظاهری و چربزبانی، انعطافنداشتن در برابر سخن حق، [[سوءظن|سوءظن]] و ترسداشتن از هر حادثهای، تمسخر حق، فسق و گناه، تصور مالکیت بر همه چیز و محتاجدانستن دیگران به خود، و بالاخره خودبزرگبینی و کوچکشمردن دیگران.<ref>مکارم شیرازی، تفسیر نمونه، ۱۳۷۴ش، ج۲۴، ص۱۶۴.</ref>[[تفسیر المیزان]] تعبیر «خُشُبٌ مُسَنَّدَه» برای منافقان در سوره منافقون را بیانگر مذمت آنان دانسته که هر چند بدنهایی زیبا و تحسین برانگیز و زبانی شیرین و حرّاف دارند ولی مانند چوبهایی تکیه داده بر دیوار و اشباحی خالی از روح هستند که هیچ خیر و فایدهای در وجودشان نیست زیرا اهل فهم درک نیستند.<ref>طباطبایی، المیزان، ۱۳۹۴ق، ج۱۹، ص۲۸۱.</ref> | ||
</ref> | |||
[[محمدتقی مصباح یزدی]] هم با اشاره به خطبه ۱۹۴ نهج البلاغه، این ویژگیها را برای منافقان شمرده است: بهکارگیری روش پنهانی، آراستگی ظاهر و آلودگی درون، بدخواهی مؤمنان و منفعتطلبی در ارتباطشان با دیگران.<ref> مصباح یزدی، «اخلاق اسلامی»، ص۴.</ref> | [[محمدتقی مصباح یزدی]] هم با اشاره به خطبه ۱۹۴ نهج البلاغه، این ویژگیها را برای منافقان شمرده است: بهکارگیری روش پنهانی، آراستگی ظاهر و آلودگی درون، بدخواهی مؤمنان و منفعتطلبی در ارتباطشان با دیگران.<ref> مصباح یزدی، «اخلاق اسلامی»، ص۴.</ref> | ||
{{جعبه نقل قول| عنوان =| نقلقول = [[مرتضی مطهری]] اسلام پژوه:{{سخ}} | {{جعبه نقل قول| عنوان =| نقلقول = [[مرتضی مطهری]] اسلام پژوه:{{سخ}} | ||
* این که [[قرآن]] راجع به منافقین زیاد سخن میگوید، در حقیقت هشداری است به [[مسلمان|مسلمانان]] که همواره بایستی مواظب منافقین باشند و فریب آنها را نخورند زیرا منافق اختصاص به صدر | * این که [[قرآن]] راجع به منافقین زیاد سخن میگوید، در حقیقت هشداری است به [[مسلمان|مسلمانان]] که همواره بایستی مواظب منافقین باشند و فریب آنها را نخورند زیرا منافق اختصاص به صدر اسلام ندارد، در هر زمانی منافق وجود دارد که در میان صفوف مسلمانان رخنه میکنند و تظاهر به اسلام مینمایند و از پشت خنجر میزنند. اینها مانند «ستون پنجم» هستند که در داخل صفوف دشمن تظاهر به محبت میکنند ولی در باطن به نفع گروه خودشان در کارند. | ||
قرآن میگوید: همیشه خطر ستون پنجم، جامعه مسلمانان را تهدید میکند، کسانی که میگویند: امَنّا بِاللهِ وَ بِالْیوْمِ الْاخِرِ وَ ما هُمْ بِمُؤْمِنینَ ما [[ایمان]] به [[خدا|خداوند]] و به [[قیامت|روز قیامت]] آوردهایم، ولی دروغ میگویند.| منبع = | قرآن میگوید: همیشه خطر ستون پنجم، جامعه مسلمانان را تهدید میکند، کسانی که میگویند: امَنّا بِاللهِ وَ بِالْیوْمِ الْاخِرِ وَ ما هُمْ بِمُؤْمِنینَ ما [[ایمان]] به [[خدا|خداوند]] و به [[قیامت|روز قیامت]] آوردهایم، ولی دروغ میگویند.| منبع=مطهری، آشنایی با قرآن، ج۲، ص۸۴. | تراز = چپ| عرض = ۲۵۰px|رنگ حاشیه= #۶۶۷۷۸۸|حاشیه= ۵px|اندازه خط = ۱۵px|رنگ پسزمینه =#F4FFF4| گیومه نقلقول =| تراز منبع = چپ}} | ||
===تحلیل دروغگویی منافق=== | ===تحلیل دروغگویی منافق=== | ||
قرآن، سخن منافقان را نقل میکند که شهادت به رسالت پیامبر میدادند ولی آنها را دروغگو میخواند<ref>سوره منافقون، آیه ۱.</ref> بر این اساس منافق گرفتار کذب مُخبِری است. یعنی هر چند سخنی درست میگوید ولی خودش به آن اعتقادی ندارد.<ref> | قرآن، سخن منافقان را نقل میکند که شهادت به رسالت پیامبر میدادند ولی آنها را دروغگو میخواند<ref>سوره منافقون، آیه ۱.</ref> بر این اساس منافق گرفتار کذب مُخبِری است. یعنی هر چند سخنی درست میگوید ولی خودش به آن اعتقادی ندارد.<ref>طباطبائی، المیزان، ج۹، ص۳۱۵ و ج۱۹، ص۲۷۹. </ref> | ||
===تمثیل حال روحی منافق=== | ===تمثیل حال روحی منافق=== |
ویرایش