سعد بن عباده: تفاوت میان نسخه‌ها

در مورد نحوه مرگ او اختلاف وجود دارد. برخی می‌گویند پس از اینکه وی از بیعت با عمر اجتناب کرد بنا به خواست وی از مدینه خارج شد و در مسیرش به سمت حوران [[شام]]<ref>ابن‌سعد، طبقات الکبری، ۱۴۰۵ق، ج۳، ص۶۱۳.</ref> به مرگ طبیعی در گذشت.<ref>ابوحاتم تمیمی، کتاب الثقات، بیروت، ج۳، ص۱۴۹؛ زرکلی، الاعلام، ۱۹۹۲م، ج۳، ص۸۵.</ref> برخی نیز معتقدند که سعد به قتل رسید. درباره اینکه چه کسی وی را به قتل رساند دو نظر وجود دارد؛ برخی از منابع اهل سنت نوشته‌اند که [[جنیان]] وی را به این دلیل که ایستاده بول کرد کشتند.<ref>ابن‌سعد، طبقات الکبری، ۱۴۰۵ق، ج۳، ص۶۱۷</ref> با این حال این نظر مورد تردید برخی از اهل سنت واقع شده است. [[ابن‌ابی‌الحدید]] به داستانی اشاره کرده که به این ادعا طعنه می‌زند. نقل شده که مردی [[سنی]] از شیعه‌ای سؤال کرد که اگر خلافت حق علی(ع) بود و [[غصب خلافت|ابابکر آن را غصب]] کرد، چرا او درصدد برنیامد تا خلافت را پس بگیرد؟ شیعه پاسخ می‌دهد: علی(ع) می‌ترسید که جنیان او را بکشند!<ref>تستری، قاموس الرجال، ۱۴۱۴ق، ج۵، ص۴۹.</ref>

شعری نیز در رد این ادعا سروده شده است:

برخی نیز معتقدند [[خالد بن ولید]] و [[محمد بن سلمه انصاری]]، به دستور [[عمر]] مأمور شدند که از او در [[شام]] بیعت بگیرند و زمانی که با مخالفت او روبرو شدند، هر یک تیری به سوی او انداختند و او را به قتل رساندند.<ref>شوشتری، مجالس المؤمنین، ۱۳۷۷ش، ج۲، ص۲۳۵.</ref>