(تمیزکاری) |
Ali.jafari (بحث | مشارکتها) بدون خلاصۀ ویرایش |
||
| خط ۳۵: | خط ۳۵: | ||
بنابر آیات و روایات، برخی وقایع بر [[موسی (پیامبر)|حضرت موسی]] و [[بنی‌اسرائیل]] در طور سیناء اتفاق افتاده است: | بنابر آیات و روایات، برخی وقایع بر [[موسی (پیامبر)|حضرت موسی]] و [[بنی‌اسرائیل]] در طور سیناء اتفاق افتاده است: | ||
* عزیمت به سمت مصر و نزول اولیه وحی؛ حضرت موسی(ع) پس از آن که مدت تعهدش به [[شعیب (پیامبر)|حضرت شعیب]] در [[مدین (شهر)|مدین]] پایان یافت، به همراه همسر، فرزند و اموال به سوی مصر رهسپار شد، راه را گم کرد<ref>مکارم شیرازی، تفسیر نمونه، ۱۳۷۴ش، ج۱۳، ص۱۶۷.</ref> و آتشی بر روی کوه دید و به آنجا رفت<ref>سوره طه، آیه ۱۰-۱۱.</ref> در آنجا [[وحی]] بر او نازل شد و این آغاز بعثت حضرت موسی(ع) بود.<ref>سوره طه، آیه ۱۲-۱۳.</ref> قرآن از محل وقوع این واقعه با تعبیر «الطور»<ref>سوره قصص، آیه ۲۹.</ref> و «طُوی»<ref>سوره طه، آیه۱۲.</ref> یاد کرده است. برخی مفسران مقصود از «الطور» را همان طور سیناء دانسته‌اند که «طوی» وادی در پایین این کوه بوده است.<ref>مغنیه، تفسیر الکاشف، ۱۴۲۴ق، ج۷، ص۵۰۹.</ref> [[سیف فرغانی]] شاعر قرن هشتم، سروده است: | * عزیمت به سمت مصر و نزول اولیه وحی؛ حضرت موسی(ع) پس از آن که مدت تعهدش به [[شعیب (پیامبر)|حضرت شعیب]] در [[مدین (شهر)|مدین]] پایان یافت، به همراه همسر، فرزند و اموال به سوی مصر رهسپار شد، راه را گم کرد<ref>مکارم شیرازی، تفسیر نمونه، ۱۳۷۴ش، ج۱۳، ص۱۶۷.</ref> و آتشی بر روی کوه دید و به آنجا رفت<ref>سوره طه، آیه ۱۰-۱۱.</ref> در آنجا [[وحی]] بر او نازل شد و این آغاز بعثت حضرت موسی(ع) بود.<ref>سوره طه، آیه ۱۲-۱۳.</ref> قرآن از محل وقوع این واقعه با تعبیر «الطور»<ref>سوره قصص، آیه ۲۹.</ref> و «طُوی»<ref>سوره طه، آیه۱۲.</ref> یاد کرده است. برخی مفسران مقصود از «الطور» را همان طور سیناء دانسته‌اند که «طوی» وادی در پایین این کوه بوده است.<ref>مغنیه، تفسیر الکاشف، ۱۴۲۴ق، ج۷، ص۵۰۹.</ref> [[سیف فرغانی]] شاعر قرن هشتم، سروده است: | ||
{{ | {{شعر جدید | ||
| جداکننده = \\ | |||
| متن = | |||
خطاب إنی أنا الله شنود گوش کلیم\\ و گرچه در پی آتش به طور سینا رفت<ref>سیف فرغانی، دیوان اشعار، شماره ۱۵، [http://ganjoor.net/seyf/divan-seyf/ghetesk/sh15/ سایت گنجور].</ref>}} | |||
* میقات چهل‌روزه؛ پس از خروج بنی‌اسرائیل از مصر، حضرت موسی(ع) به بالای کوه رفت، چهل روز در آنجا ماند و [[الواح موسی|الواح تورات]] در آنجا بر او نازل شد.<ref>سوره اعراف، آیه ۱۴۲-۱۴۵.</ref> برخی مفسران، این میقات چهل‌روزه را در طور سیناء دانسته‌اند.<ref>ملاحویش، بیان المعانی، ۱۳۸۲ق، ج۱، ص۴۱۶.</ref> در [[تورات]] آمده است که: | * میقات چهل‌روزه؛ پس از خروج بنی‌اسرائیل از مصر، حضرت موسی(ع) به بالای کوه رفت، چهل روز در آنجا ماند و [[الواح موسی|الواح تورات]] در آنجا بر او نازل شد.<ref>سوره اعراف، آیه ۱۴۲-۱۴۵.</ref> برخی مفسران، این میقات چهل‌روزه را در طور سیناء دانسته‌اند.<ref>ملاحویش، بیان المعانی، ۱۳۸۲ق، ج۱، ص۴۱۶.</ref> در [[تورات]] آمده است که: | ||
::«هنگام بامداد آماده‌باش. بامدادان به کوه سینَی (سینا) بالا آمده نزد من آنجا بر قله آن کوه بایست».<ref>خروج، باب ۳۴؛ آیه۲.</ref> | ::«هنگام بامداد آماده‌باش. بامدادان به کوه سینَی (سینا) بالا آمده نزد من آنجا بر قله آن کوه بایست».<ref>خروج، باب ۳۴؛ آیه۲.</ref> | ||
ویرایش
