|
|
خط ۵۵: |
خط ۵۵: |
| ==سرودن اشعار== | | ==سرودن اشعار== |
| معلم حبیبآبادی در سرودن شعر طبع روانی داشت و با توجه به تسلط در تاریخ به زندگانی و سرگذشت مردان نامی خصوصا اولاد و نوادگان [[امامان معصوم]] پرداخت. او در سال ۱۳۲۴ق زبان به شعر گشود و تخلص خود را در شعر پس از مستعصم و آذر به «معلم» تغییر داد و سپس نام خانوادگی خویش را با همان کلمه مشهور ساخت.<ref>[https://ebookshia.com/books/pdf/1805/%D9%85%DA%A9%D8%A7%D8%B1%D9%85+%D8%A7%D9%84%D8%A2%D8%AB%D8%A7%D8%B1+%28%D8%AC%D9%84%D8%AF+5%29+%DB%8C%D8%A7%D8%AF%D9%86%D8%A7%D9%85%D9%87+%D8%B9%D9%84%D8%A7%D9%85%D9%87+%D9%81%D9%82%DB%8C%D8%AF+%D9%85%DB%8C%D8%B1%D8%B2%D8%A7+%D9%85%D8%AD%D9%85%D8%AF+%D8%B9%D9%84%DB%8C+%D9%85%D8%B9%D9%84%D9%85+%D8%AD%D8%A8%DB%8C%D8%A8+%D8%A2%D8%A8%D8%A7%D8%AF%DB%8C یادنامه مرحوم معلم حبیبآبادی]، کتابخانه الکترونیکی شیعه.</ref> از اشعار اوست: | | معلم حبیبآبادی در سرودن شعر طبع روانی داشت و با توجه به تسلط در تاریخ به زندگانی و سرگذشت مردان نامی خصوصا اولاد و نوادگان [[امامان معصوم]] پرداخت. او در سال ۱۳۲۴ق زبان به شعر گشود و تخلص خود را در شعر پس از مستعصم و آذر به «معلم» تغییر داد و سپس نام خانوادگی خویش را با همان کلمه مشهور ساخت.<ref>[https://ebookshia.com/books/pdf/1805/%D9%85%DA%A9%D8%A7%D8%B1%D9%85+%D8%A7%D9%84%D8%A2%D8%AB%D8%A7%D8%B1+%28%D8%AC%D9%84%D8%AF+5%29+%DB%8C%D8%A7%D8%AF%D9%86%D8%A7%D9%85%D9%87+%D8%B9%D9%84%D8%A7%D9%85%D9%87+%D9%81%D9%82%DB%8C%D8%AF+%D9%85%DB%8C%D8%B1%D8%B2%D8%A7+%D9%85%D8%AD%D9%85%D8%AF+%D8%B9%D9%84%DB%8C+%D9%85%D8%B9%D9%84%D9%85+%D8%AD%D8%A8%DB%8C%D8%A8+%D8%A2%D8%A8%D8%A7%D8%AF%DB%8C یادنامه مرحوم معلم حبیبآبادی]، کتابخانه الکترونیکی شیعه.</ref> از اشعار اوست: |
| {{شعر۲ | | {{شعر جدید |
| |مرغ سحر چو دوش بنای ترانه کرد|شوری بپا ز زمزمه عاشقانه کرد | | | جداکننده = \\ |
| |عاشق کجا دلش نتپد در هوای دوست|چون تیر غمزه از پی صیدش روانه کرد
| | | متن = |
| |خواندیم بس فسانه ز احوال عاشقان|ما را خراب حالت ایشان فسانه کرد
| | مرغ سحر چو دوش بنای ترانه کرد\\شوری بپا ز زمزمه عاشقانه کرد |
| |جان و سرم فدای ره دوستی که او|روز ألست در دل عشاق خانه کرد
| | عاشق کجا دلش نتپد در هوای دوست\\چون تیر غمزه از پی صیدش روانه کرد |
| |یک جلوه کرد و بر دل جملگی ز دست|عرفان خود بهانه همی زان میانه کرد}}
| | خواندیم بس فسانه ز احوال عاشقان\\ما را خراب حالت ایشان فسانه کرد |
| | جان و سرم فدای ره دوستی که او\\روز ألست در دل عشاق خانه کرد |
| | یک جلوه کرد و بر دل جملگی ز دست\\عرفان خود بهانه همی زان میانه کرد}} |
|
| |
|
| == پانویس == | | == پانویس == |