تیمور گورکانی: تفاوت میان نسخه‌ها

*ارتباط با حکومت‌های مسیحی [[اروپا|اروپایی]]: اسارت بایزید عثمانی توسط تیمور، باعث شد حکومت‌های مسیحی دور و نزدیک قسطنطنیه، با تیمور ارتباط بگیرند. برخی از روی ترس و برخی با انگیزه‌های تجاری.<ref>کمبریج، تاریخ ایران دوره تیموریان، ۱۳۷۸ش، ص۸۸، .</ref> تیمور نیز با انگیزه ارتباط تجاری با آنان، نمایندگانی برای انان فرستاد و از آنان خواست نمایندگانی بفرستند.<ref>کمبریج، تاریخ ایران دوره تیموریان، ۱۳۷۸ش، ص۸۸، .</ref>

==سیاست مذهبی==

===عدم تندروی با شیعیان===

===احترام به صوفیان===

سیاست تیمور درباره [[تصوف|صوفیان]] و [[عارف|عارفان]]، نشان از اهمیت یا احترام او به این قشر دارد. در زمان او، چهار سلسله صوفیه در [[ماوراءالنهر]] و [[خراسان بزرگ]] رواج داشت: [[نقشبندیه|نَقشبَندیه]]، [[قادریه]]، [[یسویه|یَسَویه]] و [[کبرویه|کُبرویه]].<ref>منفرد، دانشنامه جهان اسلام، ۱۳۸۲ش، ج۷، ص۴۰۵-۳۹۸.</ref> همچنین دو فرقه دیگر در زمان او پایه‌گذاری شد: [[نعمت‌اللهیه]] و [[حروفیه]].<ref>پازوکی، دانشنامه جهان اسلام، ۱۳۸۲ش، ج۷، ص۳۹۸-۳۸۷.</ref> در متون تاریخی مربوط به زندگی تیمور، نام سه عالم یا شخصیت معنوی دیده می‌شود که بر تیمور تاثیرگذار بودند و دو تن آنها، صوفی بودند: زین‌العابدین ابوبکر تایبادی، درویش مقیم [[خراسان بزرگ|خراسان]] و شمس‌الدین کلال یا فاخوری که در دوران کودکی تیمور در شهر سبز/کش حضور داشته است.<ref>کمبریج، تاریخ ایران دوره تیموریان، ۱۳۷۸ش، ص۴۹-۲۶.</ref> نفر سوم، سید برکت بود.<ref>کمبریج، تاریخ ایران دوره تیموریان، ۱۳۷۸ش، ص۴۹-۲۶.</ref> تیمور آرامگاه خواجه احمد یسوی، از صوفیان معروف و موسس فرقه یسویه را تعمیر کرد و به زیارتش رفت.<ref>دیانت، «تیمور گورکانی»، ص۶۷۰-۶۶۳.</ref> او چندین [[خانقاه]] و مدرسه و [[رباط|رُباط]] ساخت و برخی مکان‌های صوفیه را تعمیر کرد و املاکی برای [[وقف]] به آنان داد.<ref>میرجعفری، تاریخ تحولات ایران در دوره تیموریان و ترکمانان، ۱۳۸۸ش، ص۶۶.</ref>