وصیت: تفاوت میان نسخه‌ها
←مفهوم‌شناسی و اهمیت: اصلاح نشانی وب
(←مفهوم‌شناسی و اهمیت: اصلاح نشانی وب) |
|||
| خط ۵: | خط ۵: | ||
وصیت در فقه به‌معنای «عهد یا مالک شدن عین یا منفعت، یا انجام عملی بعد از وفات شخص است».<ref>گلپایگانی، مختصر الاحکام، ۱۴۱۴ق، ص۱۴۷. سیستانی، المسائل المنتخبة، ۱۴۱۴ق، ص۴۹۳.</ref> | وصیت در فقه به‌معنای «عهد یا مالک شدن عین یا منفعت، یا انجام عملی بعد از وفات شخص است».<ref>گلپایگانی، مختصر الاحکام، ۱۴۱۴ق، ص۱۴۷. سیستانی، المسائل المنتخبة، ۱۴۱۴ق، ص۴۹۳.</ref> | ||
واژه وصیت و مشتقات آن، در موارد متعددی در [[قرآن]] به کار رفته است؛ از جمله درباره سفارش به والدین،<ref>«وَ وَصَّیْنَا الْإِنْسانَ بوالِدَیْهِ حسْناً»، سوره عنکبوت، آیه۸.</ref> دو برابر بردن [[ارث]] پسر نسبت به دختر،<ref>«ُیوصیکمُ اللهُ فی أَوْلادِکمْ لِلذَّکرِ مِثْلُ حَظِّ الْأُنْثَیَیْنِ»، سوره نساء، آیه ۱۱.</ref> و انسان محتضر<ref>سوره بقره، آیه ۱۸۰.</ref> در روایات نیز وصیت حق هر مسلمانی دانسته شده است<ref>شیخ طوسی، تهذیب الاحکام، ۱۳۶۵ش، ج۹، ص۱۷۲.</ref> و اینکه اگر کسی بدون وصیت از دنیا برود، با مرگ جاهلیت از دنیا رفته است.<ref>حر عاملی، وسائل الشیعة، ۱۴۱۴ق، ج۱۹، ص۲۵۹.</ref> نوشتن وصیت برای کسی که حقی به گردن دارد [[واجب]] و برای دیگران [[مستحب]] است.<ref>ابن‌سعید حلی، الجامع للشرایع، ۱۴۰۵ق، ص۴۹۳.</ref> | واژه وصیت و مشتقات آن، در موارد متعددی در [[قرآن]] به کار رفته است؛ از جمله درباره سفارش به والدین،<ref>«وَ وَصَّیْنَا الْإِنْسانَ بوالِدَیْهِ حسْناً»، سوره عنکبوت، آیه۸.</ref> دو برابر بردن [[ارث]] پسر نسبت به دختر،<ref>«ُیوصیکمُ اللهُ فی أَوْلادِکمْ لِلذَّکرِ مِثْلُ حَظِّ الْأُنْثَیَیْنِ»، سوره نساء، آیه ۱۱.</ref> و انسان محتضر<ref>سوره بقره، آیه ۱۸۰.</ref> در روایات نیز وصیت حق هر مسلمانی دانسته شده است<ref>شیخ طوسی، تهذیب الاحکام، ۱۳۶۵ش، ج۹، ص۱۷۲.</ref> و اینکه اگر کسی بدون وصیت از دنیا برود، با مرگ جاهلیت از دنیا رفته است.<ref>حر عاملی، وسائل الشیعة، ۱۴۱۴ق، ج۱۹، ص۲۵۹.</ref> نوشتن وصیت برای کسی که حقی(حق الله یا حق الناس <ref>https://makarem.ir/ahkam/fa/home/istifta/251307/کیفیت-تحقق-وصیت</ref>) به گردن دارد [[واجب]] و برای دیگران [[مستحب]] است.<ref>ابن‌سعید حلی، الجامع للشرایع، ۱۴۰۵ق، ص۴۹۳.</ref> | ||
در متون فقهی به شخص وصیت‌کننده «مُوصی» و به کسی که وصیت‌کننده به او وصیت می‌کند «وصیّ» گفته می‌شود.<ref>علامه حلی، قواعد الاحکام، ۱۴۱۸ق، ج۲، ص۵۶۳.</ref> وصیّ باید دارای شروطی از جمله [[عقل]]، [[بلوغ]]، [[اسلام|مسلمان بودن]]، [[عدالت]] و حُرّیت (در برابر بردگی) باشد.<ref>علامه حلی، فواعد الاحکام، ۱۴۱۸ق، ج۲، ص۵۶۴.</ref> | در متون فقهی به شخص وصیت‌کننده «مُوصی» و به کسی که وصیت‌کننده به او وصیت می‌کند «وصیّ» گفته می‌شود.<ref>علامه حلی، قواعد الاحکام، ۱۴۱۸ق، ج۲، ص۵۶۳.</ref> وصیّ باید دارای شروطی از جمله [[عقل]]، [[بلوغ]]، [[اسلام|مسلمان بودن]]، [[عدالت]] و حُرّیت (در برابر بردگی) باشد.<ref>علامه حلی، فواعد الاحکام، ۱۴۱۸ق، ج۲، ص۵۶۴.</ref> | ||