مناظره امام باقر با حسن بصری: تفاوت میان نسخه‌ها
←اهل بیت (ع) در قرآن
| خط ۳۵: | خط ۳۵: | ||
===اهل بیت (ع) در قرآن=== | ===اهل بیت (ع) در قرآن=== | ||
امام فرمود: من [[آیه]]ای می‌خوانم که تو آن را به اشتباه تفسیر کرده‌ای | امام فرمود: من [[آیه]]ای می‌خوانم که تو آن را به اشتباه تفسیر کرده‌ای اگر این گونه باشد هم خود هلاک و گمراه گشته‌ای و هم دیگران را به هلاکت( و گمراهی) افکنده‌ای | ||
پرسید: کدام آیه؟ | پرسید: کدام آیه؟ | ||
فرمود: | فرمود: | ||
| خط ۵۷: | خط ۵۷: | ||
سپس فرمود: '''قری''' یعنی علمای [[شیعه|شیعیان]] ما و مقصود از سیر، علم است. یعنی هر کس به سوی ما آمد و [[حلال]] و [[حرام]] را از ما آموخت، دیگر از شک و گمراهی در امان است؛ زیرا احکام را از آنجا که باید بیاموزد، آموخته است؛ چون [[اهل بیت]] وارثان علم و فرزندان برگزیده‌اند و آن فرزندان ما هستیم، نه تو و امثال تو. | سپس فرمود: '''قری''' یعنی علمای [[شیعه|شیعیان]] ما و مقصود از سیر، علم است. یعنی هر کس به سوی ما آمد و [[حلال]] و [[حرام]] را از ما آموخت، دیگر از شک و گمراهی در امان است؛ زیرا احکام را از آنجا که باید بیاموزد، آموخته است؛ چون [[اهل بیت]] وارثان علم و فرزندان برگزیده‌اند و آن فرزندان ما هستیم، نه تو و امثال تو. | ||
و مبادا بگویی خداوند بندگان را به خودشان واگذاشته زیرا [[خداوند]] عزوجل، دچار سستی و ضعف نیست تا کاری را به مردم واگذار کند. آنها را هم به چیزی مجبور نمی‌کند که در این صورت به آنها ظلم می‌شود؛ خدا با بندگانش نه با [[جبر]] رفتار می‌کند نه با [[تفویض]]؛ بلکه با امری بین آن دو رفتار می‌کند.<ref>مجلسی، بحار الانوار، ج۲۴، ص۲۳۵، ح ۴؛ طبرسی، احتجاج، ۱۳۸۶ق، ۱۹۶۶م، ج۲، ص۳۲۷.</ref> | و مبادا بگویی خداوند بندگان را به خودشان واگذاشته زیرا [[خداوند]] عزوجل، دچار سستی و ضعف نیست تا کاری را به مردم واگذار کند. آنها را هم به چیزی مجبور نمی‌کند که در این صورت به آنها ظلم می‌شود؛ خدا با بندگانش نه با [[جبر]] رفتار می‌کند نه با [[تفویض]]؛ بلکه با امری بین آن دو رفتار می‌کند.<ref>مجلسی، بحار الانوار، ۱۴۰۳ق، ج۲۴، ص۲۳۵، ح ۴؛ طبرسی، احتجاج، ۱۳۸۶ق، ۱۹۶۶م، ج۲، ص۳۲۷.</ref> | ||
== پانویس == | == پانویس == | ||