مناظره امام باقر با حسن بصری: تفاوت میان نسخه‌ها
←اهل بیت (ع) در قرآن
| خط ۳۵: | خط ۳۵: | ||
===اهل بیت (ع) در قرآن=== | ===اهل بیت (ع) در قرآن=== | ||
امام فرمود: من [[آیه]]ای می‌خوانم که تو آن را به اشتباه تفسیر کرده‌ای. | امام فرمود: من [[آیه]]ای می‌خوانم که تو آن را به اشتباه تفسیر کرده‌ای.اگر این گوهنه باشد هم خود هلاک وگمراه گشته‌ای و هم دیگران را به هلاکت(گمراهی) افکنده‌ای | ||
پرسید: کدام آیه؟ | پرسید: کدام آیه؟ | ||
فرمود: | فرمود: | ||
{{قلم رنگ۱|سیاه|وَجَعَلْنَا بَینَهُمْ وَبَینَ الْقُرَی الَّتِی بَارَکنَا فِیهَا قُرًی ظَاهِرَةً وَقَدَّرْنَا فِیهَا السَّیرَ سِیرُوا فِیهَا لَیالِی وَأَیامًا آمِنِینَ}} ﴿[[سوره سبأ|سوره سباء]] آیه۱۸﴾|ترجمه=و میان آنان و میان آبادانی‌‌‌هایی که در آنها [[برکت]] نهاده بودیم شهرهای متصل به هم قرار داده بودیم، و در میان آنها مسافت را، به اندازه، مقرر داشته بودیم. در این [راه ]ها، شبان و روزان آسوده خاطر بگردید | {{قلم رنگ۱|سیاه|وَجَعَلْنَا بَینَهُمْ وَبَینَ الْقُرَی الَّتِی بَارَکنَا فِیهَا قُرًی ظَاهِرَةً وَقَدَّرْنَا فِیهَا السَّیرَ سِیرُوا فِیهَا لَیالِی وَأَیامًا آمِنِینَ}} ﴿[[سوره سبأ|سوره سباء]] آیه۱۸﴾|ترجمه=و میان آنان و میان آبادانی‌‌‌هایی که در آنها [[برکت]] نهاده بودیم شهرهای متصل به هم قرار داده بودیم، و در میان آنها مسافت را، به اندازه، مقرر داشته بودیم. در این [راه ]ها، شبان و روزان آسوده خاطر بگردید | ||
| خط ۴۴: | خط ۴۲: | ||
شنیده‌ام که جای امن را به [[مکه]] تفسیر کرده‌ای؟ وای بر تو! این چه امنیتی است که اموال اهالی آنجا به سرقت می‌رود و همواره عده‌ای کشته می‌شوند؟! | شنیده‌ام که جای امن را به [[مکه]] تفسیر کرده‌ای؟ وای بر تو! این چه امنیتی است که اموال اهالی آنجا به سرقت می‌رود و همواره عده‌ای کشته می‌شوند؟! | ||
سپس امام باقر به سینه مبارک خود اشاره کرد و فرمود: آن قریه‌های مبارک ما هستیم. | سپس امام باقر به سینه مبارک خود اشاره کرد و فرمود: خداوند این مَثَل‌های قرآنی را درباره ما زده است و ما آن قریه‌های مبارک ما هستیم. | ||
[[حسن بصری]] گفت: فدایت شوم! آیا در قرآن [[آیه]]ای هست که به انسان‌ها بگوید قریه؟ | [[حسن بصری]] گفت: فدایت شوم! آیا در قرآن [[آیه]]ای هست که به انسان‌ها بگوید قریه؟ | ||
| خط ۵۹: | خط ۵۷: | ||
سپس فرمود: '''قری''' یعنی علمای [[شیعه|شیعیان]] ما و مقصود از سیر، علم است. یعنی هر کس به سوی ما آمد و [[حلال]] و [[حرام]] را از ما آموخت، دیگر از شک و گمراهی در امان است؛ زیرا احکام را از آنجا که باید بیاموزد، آموخته است؛ چون [[اهل بیت]] وارثان علم و فرزندان برگزیده‌اند و آن فرزندان ما هستیم، نه تو و امثال تو. | سپس فرمود: '''قری''' یعنی علمای [[شیعه|شیعیان]] ما و مقصود از سیر، علم است. یعنی هر کس به سوی ما آمد و [[حلال]] و [[حرام]] را از ما آموخت، دیگر از شک و گمراهی در امان است؛ زیرا احکام را از آنجا که باید بیاموزد، آموخته است؛ چون [[اهل بیت]] وارثان علم و فرزندان برگزیده‌اند و آن فرزندان ما هستیم، نه تو و امثال تو. | ||
و مبادا بگویی خداوند بندگان را به خودشان واگذاشته زیرا [[خداوند]] عزوجل، دچار سستی و ضعف نیست تا کاری را به مردم واگذار کند. آنها را هم به چیزی مجبور نمی‌کند که در این صورت به آنها ظلم می‌شود؛ خدا با بندگانش نه با [[جبر]] رفتار می‌کند نه با [[تفویض]]؛ بلکه با امری بین آن دو رفتار می‌کند.<ref>مجلسی، بحار الانوار، ج۲۴، ص۲۳۵، ح ۴؛ طبرسی، احتجاج، ج۲، ص۳۲۷.</ref> | و مبادا بگویی خداوند بندگان را به خودشان واگذاشته زیرا [[خداوند]] عزوجل، دچار سستی و ضعف نیست تا کاری را به مردم واگذار کند. آنها را هم به چیزی مجبور نمی‌کند که در این صورت به آنها ظلم می‌شود؛ خدا با بندگانش نه با [[جبر]] رفتار می‌کند نه با [[تفویض]]؛ بلکه با امری بین آن دو رفتار می‌کند.<ref>مجلسی، بحار الانوار، ج۲۴، ص۲۳۵، ح ۴؛ طبرسی، احتجاج، ۱۳۸۶ق، ۱۹۶۶م، ج۲، ص۳۲۷.</ref> | ||
== پانویس == | == پانویس == | ||