زیارت: تفاوت میان نسخه‌ها

زیارت (نمایش مبدأ)

نسخهٔ ‏۲۱ مهٔ ۲۰۲۴، ساعت ۲۳:۳۳

۹۹ بایت حذف‌شده ، ۲۱ مه

←‏جایگاه و اهمیت

دیداریویکی‌متن

H.ahmadi

Automoderated users، confirmed، protected، templateeditor

۵٬۵۱۸

ویرایش

@@ خط ۹: / خط ۹: @@
 زیارت اصطلاحی دینی به معنای حاضر شدن در کنار قبور اموات و به‌ویژه قبور پیامبران، امامان و امامزادگان با مناسکی مخصوص و همچنین قبور مؤمنان و انسان‌های صالح است.<ref>کیانی فرید، «زیارت»، ص۸۴۷.</ref> زیارت در لغت به معنای «قصد کردن» است و گفته می‌شود در عرف به‌معنای قصد کردن زیارت‌شونده در جهت احترام، بزرگداشت و انس‌گرفتن با وی است.<ref>طریحی، مجمع البحرین، ذیل واژه «زور».</ref> زیارت همچنین درباره دیدار و ملاقات با افراد زنده در جهت احترام و نکوداشت آنان نیز صدق می‌کند.<ref>طریحی، مجمع البحرین، ذیل واژه «زور».</ref> برای نمونه در متون روایی بر رفتن به زیارت عالمان دین و نیز مؤمنان و برادران دینی در زمان حیات‌شان، توصیه شده است.<ref>برای نمونه نگاه کنید به کلینی، الکافی، ۱۴۰۷ق، ج۲، ص۱۷۵-۱۷۹.</ref>
 ===جایگاه و اهمیت===
-گفته می‌شود احترام به قبور درگذشتگان، به‌ویژه قبور بزرگان، سابقه‌ای طولانی دارد و مردم جهان از گذشته‌های بسیار دور اموات‌شان را گرامی می‌داشتند و به زیارت قبور آنان می‌رفتند.<ref>مکارم شیرازی، شیعه پاسخ می‌گوید، ص۸۹.</ref> در فرهنگ اسلامی نیز زیارت قبر پیامبر(ص)، اهل‌بیت او و قبور مؤمنان یکی از اصول و باورهای اسلامی است.<ref>سبحانی، منشور عقاید امامیه، ۱۳۷۶ش، ص۲۵۴.</ref> به نقل از ملاعلی القاری (درگذشت: ۱۰۱۴ق)، فقیه و محدث حنفی، برخی بر این نظرند که زیارت به مثابه ضروری دین است و انکارکننده آن محکوم به کفر است؛ چرا که تحریم چیزی که عالمان مسلمان بر استحباب و مشروعیت آن اجماع دارند، خودش کفر است.<ref>القاری، شرح الشفاء، ۱۴۲۱ق، ج۲، ص۱۵۲.</ref>
+گفته می‌شود احترام به قبور درگذشتگان، به‌ویژه قبور بزرگان، سابقه‌ای طولانی دارد و مردم جهان از گذشته‌های بسیار دور اموات‌شان را گرامی می‌داشتند و به زیارت قبور آنان می‌رفتند.<ref>مکارم شیرازی، شیعه پاسخ می‌گوید، ص۸۹.</ref> در فرهنگ اسلامی نیز زیارت قبر پیامبر(ص)، اهل‌بیت او و قبور مؤمنان یکی از اصول و باورهای اسلامی است.<ref>سبحانی، منشور عقاید امامیه، ۱۳۷۶ش، ص۲۵۴.</ref> به نقل از ملاعلی القاری (درگذشت: ۱۰۱۴ق)، فقیه و محدث حنفی، برخی حتی تا این حد پیش رفته‌اند که زیارت را به مثابه ضروری دین قلمداد کرده و انکار آن را محکوم به کفر دانسته‌اند.<ref>القاری، شرح الشفاء، ۱۴۲۱ق، ج۲، ص۱۵۲.</ref>
 ابن‌ضیاء مکی (متوفای: ۸۵۴ق)، در کتاب «تاریخ المکة المشرفة و المسجد الحرام»، نقل کرده است که وقتی حاجیان اعمال حج را تمام می‌کردند به قصد زیارت قبر پیامبر(ص) که از بافضیلت‌ترین مستحبات است، می‌رفتند.<ref>مکی، تاریخ المکة المشرفة و المسجد الحرام، ۱۴۲۴ق، ص۳۳۴.</ref> شوکانی در کتاب «نیل الاوطار» گفته است دأب و روش مسلمانانی که به سفر حج می‌رفتند بر این بوده است که وقتی به مدینه می‌رسیدند به زیارت قبر پیامبر(ص) می‌شتافتند و آن را از برترین اعمال می‌شماردند.<ref>شوکانی، نیل الاوطار، ۱۴۱۳ق، ج۵، ص۱۱۰.</ref> عبدالرحمن جزیری، فقیه مصری و مؤلف کتاب «الفقه علی المذاهب الاربعة»، نیز با توجه به احادیث، زیارت قبر پیامبر(ص) را از برترین اعمال صالح دانسته است.<ref>جزیری، الفقه علی المذاهب الاربعة، ج۲، ص۹۴۶.</ref> شمس‌الدین ذهبی (درگذشت: ۷۴۸ق)، تاریخ‌نگار و محدث شافعی، نیز زیارت قبر پیامبر(ص) و سفر کردن برای زیارت قبور انبیاء و اولیای الهی را از بالاترین چیزهایی دانسته است که موجب تقرب انسان به خدا می‌شود.<ref>ذهبی، سیر اعلام النبلاء، ۱۴۱۴ق، ج۴، ص۴۸۴.</ref>