۵٬۲۴۲
ویرایش
Ali.jafari (بحث | مشارکتها) بدون خلاصۀ ویرایش |
بدون خلاصۀ ویرایش |
||
خط ۹۱: | خط ۹۱: | ||
حضرت زینب (س) همراه با [[اسیران کربلا|اسیران]] وارد دار الاماره [[کوفه]] شد و در آنجا با عبیدالله بن زیاد حاکم کوفه به مخاصمه پرداخت.<ref>ابو مخنف، وقعة الطف، ۱۴۲۷ق، ص۲۹۹-۳۰۰؛ مجلسی، بحارالانوار، ۱۴۰۳ق، ج۴۵، ص۱۱۷.</ref>و در برابر تصمیم عبیدالله بن زیاد برای کشتن امام سجاد (ع) ایستادگی کرد و با صراحت به ابن زیاد گفت که اگر قرار است امام سجاد را بکشد او را هم باید همراه او بکشد.<ref>مجلسی، بحارالانوار، ۱۴۰۳ق، ج ۴۵، ص۱۱۷.</ref>سخنان حضرت زینب(س) بر مردم اثری عمیق گذارد و [[امویان|خاندان اموی]] را رسوا ساخت، سپس عبیدالله دستور زندانی کردن آنان را صادر کرد. خطبه زینب(س) و نیز سخنان [[امام سجاد(ع)]] و [[ام کلثوم دختر حضرت علی (ع)|ام کلثوم]] و [[فاطمه دختر امام حسین|فاطمه بنت الحسین]] در کوفه و دارالاماره و نیز اعتراضهای [[عبدالله بن عفیف ازدی]] و [[زید بن ارقم]] به مردم کوفه جرئت بخشید و زمینه قیام برضد حکومت ظلم را فراهم ساخت.<ref>نگاه کنید به: مفید، الارشاد، ۱۳۷۲ش، ج۲، ص۱۱۷و ص۱۱۵.</ref> | حضرت زینب (س) همراه با [[اسیران کربلا|اسیران]] وارد دار الاماره [[کوفه]] شد و در آنجا با عبیدالله بن زیاد حاکم کوفه به مخاصمه پرداخت.<ref>ابو مخنف، وقعة الطف، ۱۴۲۷ق، ص۲۹۹-۳۰۰؛ مجلسی، بحارالانوار، ۱۴۰۳ق، ج۴۵، ص۱۱۷.</ref>و در برابر تصمیم عبیدالله بن زیاد برای کشتن امام سجاد (ع) ایستادگی کرد و با صراحت به ابن زیاد گفت که اگر قرار است امام سجاد را بکشد او را هم باید همراه او بکشد.<ref>مجلسی، بحارالانوار، ۱۴۰۳ق، ج ۴۵، ص۱۱۷.</ref>سخنان حضرت زینب(س) بر مردم اثری عمیق گذارد و [[امویان|خاندان اموی]] را رسوا ساخت، سپس عبیدالله دستور زندانی کردن آنان را صادر کرد. خطبه زینب(س) و نیز سخنان [[امام سجاد(ع)]] و [[ام کلثوم دختر حضرت علی (ع)|ام کلثوم]] و [[فاطمه دختر امام حسین|فاطمه بنت الحسین]] در کوفه و دارالاماره و نیز اعتراضهای [[عبدالله بن عفیف ازدی]] و [[زید بن ارقم]] به مردم کوفه جرئت بخشید و زمینه قیام برضد حکومت ظلم را فراهم ساخت.<ref>نگاه کنید به: مفید، الارشاد، ۱۳۷۲ش، ج۲، ص۱۱۷و ص۱۱۵.</ref> | ||
{{جعبه نقل قول| عنوان =حضرت زینب(س) خطاب به [[یزید بن معاویه|یزید]]| نقلقول = هر حیلهای داری به کار ببر. و از هر کوشش که توانی دست مدار. و دست دشمنی از آستین برآر. که به خدا این عار هرگز از تو شسته نشود. سپاس خدا را که پایان کار سادات جوانان بهشت را سعادت و آمرزش مقرر داشت و بهشت را برای آنان واجب انگاشت. از خدا میخواهم که پایه قدر آنان را والا و فضل فراوان خویش بایشان عطا فرماید که او مددکار تواناست.|تاریخ بایگانی|| منبع = <small>[[سیدجعفر شهیدی|شهیدی]]، [[زندگانی فاطمه زهرا (کتاب)|زندگانی حضرت فاطمه زهرا]]، ص۲۶۰.</small>| تراز = چپ| عرض = ۲۸۰px| اندازه خط = | {{جعبه نقل قول| عنوان =حضرت زینب(س) خطاب به [[یزید بن معاویه|یزید]]| نقلقول = هر حیلهای داری به کار ببر. و از هر کوشش که توانی دست مدار. و دست دشمنی از آستین برآر. که به خدا این عار هرگز از تو شسته نشود. سپاس خدا را که پایان کار سادات جوانان بهشت را سعادت و آمرزش مقرر داشت و بهشت را برای آنان واجب انگاشت. از خدا میخواهم که پایه قدر آنان را والا و فضل فراوان خویش بایشان عطا فرماید که او مددکار تواناست.|تاریخ بایگانی|| منبع = <small>[[سیدجعفر شهیدی|شهیدی]]، [[زندگانی فاطمه زهرا (کتاب)|زندگانی حضرت فاطمه زهرا]]، ص۲۶۰.</small>| تراز = چپ| عرض = ۲۸۰px| اندازه خط = ۱۴px| گیومه نقلقول =| تراز منبع = چپ}} | ||
===در شام=== | ===در شام=== | ||
{{جعبه نقل قول| عنوان =حضرت زینب(س) خطاب به یزید| نقلقول = به زودی آنکه تو را بر این مسند نشانده و گردن مسلمانان را زیر فرمان تو کشانده، خواهد دانست که زیانکار کیست و خوار و بییار چه کسی است. در آن روز، داور، خداو دادخواه، مصطفی و گواه برتو، دست و پاست. اماای دشمن و دشمن زاده خدا! من هم اکنون تو را خوار میدارم و سرزنش تو را به چیزی نمیشمارم، اما چه کنم که دیدهها گریان است و سینهها سوزان. و دردی که از کشته شدن [[امام حسین(ع)|حسین]] به دل داریم، بیدرمان. سپاه شیطان [یعنی [[عبیدالله بن زیاد]] و سپاهیان او]، ما را به جمع سفیهان [یعنی یزید و کسان او] میفرستند تا مال خدا را به پاداش هتک حرمت خدا بدو دهند. این دست جنایت است که به خون ما میآلایند. و گوشت ماست که زیر دندان میخایند. و پیکر پاک شهیدانست که گرگان بیابان از هم میربایند. اگر ما را به غنیمت میگیری، غرامت خود را میگیریم، در آن روز، جز کرده زشت، چیزی نداری.|تاریخ بایگانی|| منبع = <small>[[سیدجعفر شهیدی|شهیدی]]، [[زندگانی فاطمه زهرا (کتاب)|زندگانی حضرت فاطمه زهرا]]، ص۲۵۹.</small>| تراز = چپ| عرض = ۲۸۰px| اندازه خط = | {{جعبه نقل قول| عنوان =حضرت زینب(س) خطاب به یزید| نقلقول = به زودی آنکه تو را بر این مسند نشانده و گردن مسلمانان را زیر فرمان تو کشانده، خواهد دانست که زیانکار کیست و خوار و بییار چه کسی است. در آن روز، داور، خداو دادخواه، مصطفی و گواه برتو، دست و پاست. اماای دشمن و دشمن زاده خدا! من هم اکنون تو را خوار میدارم و سرزنش تو را به چیزی نمیشمارم، اما چه کنم که دیدهها گریان است و سینهها سوزان. و دردی که از کشته شدن [[امام حسین(ع)|حسین]] به دل داریم، بیدرمان. سپاه شیطان [یعنی [[عبیدالله بن زیاد]] و سپاهیان او]، ما را به جمع سفیهان [یعنی یزید و کسان او] میفرستند تا مال خدا را به پاداش هتک حرمت خدا بدو دهند. این دست جنایت است که به خون ما میآلایند. و گوشت ماست که زیر دندان میخایند. و پیکر پاک شهیدانست که گرگان بیابان از هم میربایند. اگر ما را به غنیمت میگیری، غرامت خود را میگیریم، در آن روز، جز کرده زشت، چیزی نداری.|تاریخ بایگانی|| منبع = <small>[[سیدجعفر شهیدی|شهیدی]]، [[زندگانی فاطمه زهرا (کتاب)|زندگانی حضرت فاطمه زهرا]]، ص۲۵۹.</small>| تراز = چپ| عرض = ۲۸۰px| اندازه خط = ۱۴px| گیومه نقلقول =| تراز منبع = چپ}} | ||
{{اصلی|خطبه حضرت زینب در شام}} | {{اصلی|خطبه حضرت زینب در شام}} | ||
پس از [[واقعه کربلا]]، [[یزید]] از عبیدالله خواست تا کاروان اسیران را همراه سرهای شهیدان به [[شام]] بفرستد. خاندان امام حسین(ع) به سوی شام راهی شدند.<ref> هاشمی نژاد، درسی که حسین به انسانها آموخت، ۱۳۶۹ش، ص۳۲۶.</ref> موقعیت حکومت [[یزید]] هنگام ورود اسرا به شام بسیار محکم بود؛ شهری که مردم آن سالها بغض خاندان علی(ع) را داشتند؛ زیرا سالها تبلیغات دودمان [[ابوسفیان]] را شنیده بودند. به همین جهت «هنگام ورود اسرا به شام، مردم لباسهای نو برتن کردند و شهر را زینت دادند. شادمانی چنان مردم را فرا گرفته بود که گویا شام یکپارچه غرق در سرور بود.»<ref>محمّدی اشتهاردی، حضرت زینب فروغ تابان کوثر، ۱۳۷۹ش، ص۳۲۷-۳۲۸.</ref> اما خطابههای حضرت زینب و [[امام سجاد(ع)]] در شام، از یکسو دشمنی شامیان نسبت به [[اهل البیت(ع)]] را به محبت بدل نمود و از سوی دیگر، خشم عمومی را متوجه یزید ساخت و یزید مشاهده کرد که کشتن امام حسین(ع) به جای آنکه موقعیت او را بهتر کند، ضربههای کوبندهای بر پایههای حکومتش وارد آورد.{{مدرک}} | پس از [[واقعه کربلا]]، [[یزید]] از عبیدالله خواست تا کاروان اسیران را همراه سرهای شهیدان به [[شام]] بفرستد. خاندان امام حسین(ع) به سوی شام راهی شدند.<ref> هاشمی نژاد، درسی که حسین به انسانها آموخت، ۱۳۶۹ش، ص۳۲۶.</ref> موقعیت حکومت [[یزید]] هنگام ورود اسرا به شام بسیار محکم بود؛ شهری که مردم آن سالها بغض خاندان علی(ع) را داشتند؛ زیرا سالها تبلیغات دودمان [[ابوسفیان]] را شنیده بودند. به همین جهت «هنگام ورود اسرا به شام، مردم لباسهای نو برتن کردند و شهر را زینت دادند. شادمانی چنان مردم را فرا گرفته بود که گویا شام یکپارچه غرق در سرور بود.»<ref>محمّدی اشتهاردی، حضرت زینب فروغ تابان کوثر، ۱۳۷۹ش، ص۳۲۷-۳۲۸.</ref> اما خطابههای حضرت زینب و [[امام سجاد(ع)]] در شام، از یکسو دشمنی شامیان نسبت به [[اهل البیت(ع)]] را به محبت بدل نمود و از سوی دیگر، خشم عمومی را متوجه یزید ساخت و یزید مشاهده کرد که کشتن امام حسین(ع) به جای آنکه موقعیت او را بهتر کند، ضربههای کوبندهای بر پایههای حکومتش وارد آورد.{{مدرک}} | ||
خط ۱۰۷: | خط ۱۰۷: | ||
==درگذشت== | ==درگذشت== | ||
[[پرونده:ایوان حرم حضرت زینب.jpg|بندانگشتی|[[حرم حضرت زینب (س)]] در [[سوریه]]]] | [[پرونده:ایوان حرم حضرت زینب.jpg|بندانگشتی|[[حرم حضرت زینب (س)]] در [[سوریه]]|337x337پیکسل]] | ||
[[پرونده:تصویری قدیمی از مقام و مسجد حضرت زینب.jpg|180px|بندانگشتی|تصویری قدیمی از [[مقام حضرت زینب (مصر)|مقام و مسجد حضرت زینب(س)]] در [[مصر]] مربوط به سال ۱۸۸۴م]] | [[پرونده:تصویری قدیمی از مقام و مسجد حضرت زینب.jpg|180px|بندانگشتی|تصویری قدیمی از [[مقام حضرت زینب (مصر)|مقام و مسجد حضرت زینب(س)]] در [[مصر]] مربوط به سال ۱۸۸۴م]] | ||
خط ۱۱۷: | خط ۱۱۷: | ||
#[[مصر]]: برخی از مورخان قبر زینب(س) را در مصر دانستهاند.<ref>قرشی، السیده زینب، ۱۴۲۲ق، ص۲۹۹.</ref> این بارگاه در [[قاهره]] در منطقه سیدة زینب قرار دارد و در سال ۱۱۷۳ هجری قمری بازسازی شده است. این مکان به [[مقام حضرت زینب]] و مسجد السیدة زینب مشهور است.<ref>کحّاله، أعلام النساء، ۲۰۰۸، ج۲، ص۹۹.</ref> | #[[مصر]]: برخی از مورخان قبر زینب(س) را در مصر دانستهاند.<ref>قرشی، السیده زینب، ۱۴۲۲ق، ص۲۹۹.</ref> این بارگاه در [[قاهره]] در منطقه سیدة زینب قرار دارد و در سال ۱۱۷۳ هجری قمری بازسازی شده است. این مکان به [[مقام حضرت زینب]] و مسجد السیدة زینب مشهور است.<ref>کحّاله، أعلام النساء، ۲۰۰۸، ج۲، ص۹۹.</ref> | ||
#[[قبرستان بقیع]]: [[سیدمحسن امین]] قبرستان بقیع در [[مدینه]] را محل [[دفن]] حضرت زینب(س) دانسته است.<ref>امین، اعیان الشیعة، ۱۴۰۶ق، ج۷، ص۱۴۰-۱۴۱.</ref> | #[[قبرستان بقیع]]: [[سیدمحسن امین]] قبرستان بقیع در [[مدینه]] را محل [[دفن]] حضرت زینب(س) دانسته است.<ref>امین، اعیان الشیعة، ۱۴۰۶ق، ج۷، ص۱۴۰-۱۴۱.</ref> | ||
==هجوم به حرم== | ==هجوم به حرم== | ||
خط ۲۲۶: | خط ۲۲۴: | ||
{{راویان زن شیعه}} | {{راویان زن شیعه}} | ||
{{شیعه-افقی}} | {{شیعه-افقی}} | ||
<onlyinclude>{{درجهبندی | <onlyinclude>{{درجهبندی | ||
| پیوند = <!--ندارد، ناقص، کامل-->کامل | | پیوند = <!--ندارد، ناقص، کامل-->کامل |