خطبه ۱۴۳ نهج البلاغه: تفاوت میان نسخه‌ها
بدون خلاصۀ ویرایش
Shamsoddin (بحث | مشارکتها) بدون خلاصۀ ویرایش |
Ma.rezapour (بحث | مشارکتها) بدون خلاصۀ ویرایش |
||
| خط ۱۸: | خط ۱۸: | ||
'''خطبه ۱۴۳ نهج البلاغه''' گفتاری از [[امام علی علیه‌السلام|امام علی(ع)]] که پس از [[استسقاء|نماز باران]] خوانده شده است.<ref>مغنیه، فی ظلال نهج البلاغة، ۱۴۰۰ق، ج۲، ص۳۱۵.</ref> امام در این خطبه توصیه می‌کند که مردم در زمان بی‌آبی، نزد خداوند [[استغاثه]] کنند<ref>موسوی، شرح نهج البلاغة، ۱۴۱۸ق، ج۲، ص۴۲۲.</ref> و به رحمت او پناه ببرند.<ref>جعفری، ترجمه و تفسیر نهج البلاغه، ۱۴۱۸ق، ج۲۴، ص۱۲۴.</ref> | '''خطبه ۱۴۳ نهج البلاغه''' گفتاری از [[امام علی علیه‌السلام|امام علی(ع)]] که پس از [[استسقاء|نماز باران]] خوانده شده است.<ref>مغنیه، فی ظلال نهج البلاغة، ۱۴۰۰ق، ج۲، ص۳۱۵.</ref> امام در این خطبه توصیه می‌کند که مردم در زمان بی‌آبی، نزد خداوند [[استغاثه]] کنند<ref>موسوی، شرح نهج البلاغة، ۱۴۱۸ق، ج۲، ص۴۲۲.</ref> و به رحمت او پناه ببرند.<ref>جعفری، ترجمه و تفسیر نهج البلاغه، ۱۴۱۸ق، ج۲۴، ص۱۲۴.</ref> | ||
از تعبیر «خدایا! ما به سوی تو آمدیم، از خانه‌ها که در آن بودیم ...» در این خطبه، استفاده شده که امام نماز باران را در فضای باز و بدون سقف خوانده است.<ref>مغنیه، فی ظلال نهج البلاغة، ۱۴۰۰ق، ج۲، ص۳۱۸.</ref> [[محمدباقر مجلسی|علامه مجلسی]] از این خطبه [[مستحب|مستحب بودن]] نماز باران در زیر آسمان را استفاده کرده است.<ref>مجلسی، بحار الأنوار، ۱۴۰۳ق، ج۸۸، ص۳۱۴.</ref> امام علی(ع) در ابتدای این خطبه بیان می‌دارد که زمین و آسمان مبدأ رزق نیستند؛ بلکه این دو در رساندن رزق به بندگان از خداوند اطاعت می‌کنند.<ref>ابن‌میثم بحرانی، اختیار مصباح السالکین، ۱۴۰۸ق، ص۳۰۳.</ref> امام در ادامه توضیح میدهد که خداوند در برابر اعمال ناشایست بندگان، آن‌ها را از نعمت‌ها محروم می‌کند.<ref>ابن‌میثم بحرانی، شرح نهج البلاغة، ۱۴۰۴ق، ج۳، ص۱۸۵.</ref> | |||
علی(ع) در این خطبه به مردم یادآوری می‌کند که باید تلاش کرد تا شایسته [[رحمت الهی|رحمت خداوند]] بود.<ref>ابن‌میثم بحرانی، شرح نهج البلاغة، ۱۴۰۴ق، ج۳، ص۱۸۶.</ref> امام راه خلاصی از این گرفتاری را چنین می‌گوید<ref>ابن‌میثم بحرانی، اختیار مصباح السالکین، ۱۴۰۸ق، ص۳۰۳.</ref> که خداوند [[توبه]] را سبب فراوانی روزی و رحمت بر خلق قرار داد.<ref>نهج البلاغة، تصحیح صبحی صالح، خطبه ۱۴۳، ص۱۹۹.</ref> برخی عالمان در ذیل این گفتار به این نکته تذکر داده‌اند که [[استغفار]] اگرچه سبب بخشش خداوند می‌شود، با این حال برای رزق باید تلاش نیز وجود داشته باشد.<ref>مغنیه، فی ظلال نهج البلاغة، ۱۴۰۰ق، ج۲، ص۳۱۶.</ref> | علی(ع) در این خطبه به مردم یادآوری می‌کند که باید تلاش کرد تا شایسته [[رحمت الهی|رحمت خداوند]] بود.<ref>ابن‌میثم بحرانی، شرح نهج البلاغة، ۱۴۰۴ق، ج۳، ص۱۸۶.</ref> امام راه خلاصی از این گرفتاری را چنین می‌گوید<ref>ابن‌میثم بحرانی، اختیار مصباح السالکین، ۱۴۰۸ق، ص۳۰۳.</ref> که خداوند [[توبه]] را سبب فراوانی روزی و رحمت بر خلق قرار داد.<ref>نهج البلاغة، تصحیح صبحی صالح، خطبه ۱۴۳، ص۱۹۹.</ref> برخی عالمان در ذیل این گفتار به این نکته تذکر داده‌اند که [[استغفار]] اگرچه سبب بخشش خداوند می‌شود، با این حال برای رزق باید تلاش نیز وجود داشته باشد.<ref>مغنیه، فی ظلال نهج البلاغة، ۱۴۰۰ق، ج۲، ص۳۱۶.</ref> | ||