پرش به محتوا

زیارت: تفاوت میان نسخه‌ها

خط ۳۱: خط ۳۱:
تاریخ‌نگاران مواردی را گزارش کرده‌اند که در آن برخی عالمان اهل سنت نیز به زیارت قبور برخی امامان شیعه رفته‌اند. برای نمونه ابن حِبّان، محدث اهل سنت در قرن سوم و چهارم هجری، گفته است که بارها به زیارت قبر علی بن موسی در مشهد می‌رفتم و با توسل به او مشکلاتم برطرف می‌شد.<ref>ابن حبان، الثقات، ۱۴۰۲ق، ج۸، ص۴۵۷.</ref> همچنین ابن حجر عسقلانی نقل کرده که ابوبکر محمد بن خُزَیْمه، فقیه، مفسر و محدث اهل سنت در قرن سوم و چهارم هجری، و ابوعلی ثقفی، از عالمان نیشابور، به همراه دیگرانی از اهل سنت به زیارت قبر امام رضا(ع) رفته‌اند.<ref>عسقلانی، تهذیب التهذیب، دار صادر، ج۷، ص۳۸۸.</ref> سَمْعانی، تاریخ‌نگار، محدث و فقیه شافعی قرن ششم هجری، نیز به زیارت قبر امام کاظم(ع) می‌رفته و به او متوسل می‌شده است.<ref>سمعانی، الانساب، ۱۳۸۲ق، ج۱۲، ص۴۷۹.</ref> از [[شافعی]]، از فقهای چهارگانه اهل‌سنت، نیز نقل شده که قبر او را «داروی شفابخش» توصیف کرده است.<ref>کعبی، الامام موسی بن الکاظم علیه السلام سیره و تاریخ، ۱۴۳۰ق، ص۲۱۶.</ref>
تاریخ‌نگاران مواردی را گزارش کرده‌اند که در آن برخی عالمان اهل سنت نیز به زیارت قبور برخی امامان شیعه رفته‌اند. برای نمونه ابن حِبّان، محدث اهل سنت در قرن سوم و چهارم هجری، گفته است که بارها به زیارت قبر علی بن موسی در مشهد می‌رفتم و با توسل به او مشکلاتم برطرف می‌شد.<ref>ابن حبان، الثقات، ۱۴۰۲ق، ج۸، ص۴۵۷.</ref> همچنین ابن حجر عسقلانی نقل کرده که ابوبکر محمد بن خُزَیْمه، فقیه، مفسر و محدث اهل سنت در قرن سوم و چهارم هجری، و ابوعلی ثقفی، از عالمان نیشابور، به همراه دیگرانی از اهل سنت به زیارت قبر امام رضا(ع) رفته‌اند.<ref>عسقلانی، تهذیب التهذیب، دار صادر، ج۷، ص۳۸۸.</ref> سَمْعانی، تاریخ‌نگار، محدث و فقیه شافعی قرن ششم هجری، نیز به زیارت قبر امام کاظم(ع) می‌رفته و به او متوسل می‌شده است.<ref>سمعانی، الانساب، ۱۳۸۲ق، ج۱۲، ص۴۷۹.</ref> از [[شافعی]]، از فقهای چهارگانه اهل‌سنت، نیز نقل شده که قبر او را «داروی شفابخش» توصیف کرده است.<ref>کعبی، الامام موسی بن الکاظم علیه السلام سیره و تاریخ، ۱۴۳۰ق، ص۲۱۶.</ref>
===زیارتنامه===
===زیارتنامه===
زیارتنامه، متنی است که به هنگام زیارت مرقد و قبور امامان شیعه(ع) خوانده می‌شود و حاوی سلام و درود فرستادن و ادای احترام به صاحبان این قبور است.<ref>محدثی، فرهنگ عاشورا، ۱۳۷۶ش، ص۲۱۱.</ref> اگرچه هر زائری می‌تواند از پیش خود و به زبان خودش برای احترام و متوسل شدن به این قبور چیزی بگوید؛ اما به خواندن این زیارتنامه‌ها که سند آن‌ها به خود امامان معصوم می‌رسد و در اصطلاح به آن‌ها «زیارت‌های مأثوره» گفته می‌شود، سفارش شده است.<ref>محدثی، فرهنگ عاشورا، ۱۳۷۶ش، ص۲۱۱.</ref>
زیارتنامه، متنی است که به هنگام زیارت مرقد و قبور امامان شیعه(ع) خوانده می‌شود و حاوی سلام و درود فرستادن و ادای احترام به صاحبان این قبور است.<ref>محدثی، فرهنگ عاشورا، ۱۳۷۶ش، ص۲۱۱.</ref> اگرچه هر زائری می‌تواند از پیش خود و به زبان خودش برای احترام و متوسل شدن به این قبور چیزی بگوید؛ اما به خواندن این زیارتنامه‌ها که سند آن‌ها به خود امامان معصوم می‌رسد و در اصطلاح به آن‌ها «زیارت‌های مأثوره» گفته می‌شود، سفارش شده است.<ref>محدثی، فرهنگ عاشورا، ۱۳۷۶ش، ص۲۱۱.</ref> گفته می‌شود برای امامزاده‌هایی همچون حضرت عباس(ع)، حضرت علی‌اکبر(ع) و حضرت معصومه(س) نیز زیارتامه مأثوره نقل شده است. این زیارتنامه‌ها مشتمل بر برخی مسائل اعتقادی همچون: توحید، نبوت، صفات خدا و مضامینی از قبیل شناخت امامان معصوم و فضایل و مقامات آنان، تولی و تبری، شفاعت و توسل و...است.<ref>محدثی، فرهنگ عاشورا، ۱۳۷۶ش، ص۲۱۱-۲۱۲.</ref>


==ادله مشروعیت==
==ادله مشروعیت==
Automoderated users، confirmed، protected، templateeditor
۵٬۵۴۴

ویرایش