Automoderated users، confirmed، protected، templateeditor
۱٬۶۹۵
ویرایش
ولید بن عتبة بن ابی‌سفیان: تفاوت میان نسخه‌ها
←چرایی مدارا با امام حسین(ع): ویرایش جزیی
(←معرفی) |
(←چرایی مدارا با امام حسین(ع): ویرایش جزیی) |
||
| خط ۷۸: | خط ۷۸: | ||
گفته شده ولید تمایل نداشت اقداماتی جدی علیه [[امام حسین علیه‌السلام|امام حسین(ع)]] انجام دهد و در ازای این تعلل، از منصب خود برکنار شد.<ref>تقی‌زاده داوری، تصویر امامان شیعة در دایرة المعارف اسلام، ۱۳۸۵ش، ص۱۵۰.</ref> در اثنای گزارش [[ابومخنف]] که دیگران نیز به آن اشاره کرده‌اند<ref>طبری، تاریخ الطبری، ۱۳۸۷ق، ج۵، ص۳۴۰؛ ابن‌جوزی، المنتظم، ۱۴۱۲ق، ج۵، ص۳۲۲.</ref> ولید فردی عافیت‌طلب قلمداد شده است.<ref>ابومخنف کوفی، وقعة الطف، ۱۴۱۷ق، ص۸۱.</ref> گفته شده او از فتنه دوری می‌کرد به همین دلیل نمی‌خواست با امام حسین(ع) درگیر شود و هنگامی که امام(ع) از بیعت با یزید خودداری نمود وی را مجبور به [[بیعت]] نکرد و حتی مسیر حرکت امام به سوی مکه را بازگذاشت.<ref>مجلسی، زندگانی حضرت امام حسین(ع)، ۱۳۶۴ش، ج۲، ص۴۰۳.</ref> | گفته شده ولید تمایل نداشت اقداماتی جدی علیه [[امام حسین علیه‌السلام|امام حسین(ع)]] انجام دهد و در ازای این تعلل، از منصب خود برکنار شد.<ref>تقی‌زاده داوری، تصویر امامان شیعة در دایرة المعارف اسلام، ۱۳۸۵ش، ص۱۵۰.</ref> در اثنای گزارش [[ابومخنف]] که دیگران نیز به آن اشاره کرده‌اند<ref>طبری، تاریخ الطبری، ۱۳۸۷ق، ج۵، ص۳۴۰؛ ابن‌جوزی، المنتظم، ۱۴۱۲ق، ج۵، ص۳۲۲.</ref> ولید فردی عافیت‌طلب قلمداد شده است.<ref>ابومخنف کوفی، وقعة الطف، ۱۴۱۷ق، ص۸۱.</ref> گفته شده او از فتنه دوری می‌کرد به همین دلیل نمی‌خواست با امام حسین(ع) درگیر شود و هنگامی که امام(ع) از بیعت با یزید خودداری نمود وی را مجبور به [[بیعت]] نکرد و حتی مسیر حرکت امام به سوی مکه را بازگذاشت.<ref>مجلسی، زندگانی حضرت امام حسین(ع)، ۱۳۶۴ش، ج۲، ص۴۰۳.</ref> | ||
[[سید محسن امین]] نویسنده [[اعیان الشیعة (کتاب)|کتاب اعیان الشیعه]] معتقد است دلیل عدم برخورد او با امام، آگاهی نسبت به جایگاه امام بود و تنها به خاطر عافیت‌طلبی نبود.<ref>امین، أعیان الشیعة، ۱۴۰۳ق، ج۱، ص۵۸۸.</ref> اعتقاد ولید به شأن و منزلت بالای امام | [[سید محسن امین]] نویسنده [[اعیان الشیعة (کتاب)|کتاب اعیان الشیعه]] معتقد است دلیل عدم برخورد او با امام، آگاهی نسبت به جایگاه امام بود و تنها به خاطر عافیت‌طلبی نبود.<ref>امین، أعیان الشیعة، ۱۴۰۳ق، ج۱، ص۵۸۸.</ref> اعتقاد ولید به شأن و منزلت بالای امام در گفتارش با [[مروان بن حکم|مروان]] دیده می‌شود؛ چنانکه پس از مورد مؤاخذه قرار گرفتنش توسط مروان گفت که حاضر نیست در قبال در اختیار گرفتن کل دنیا، حسین(ع) را به [[شهادت]] برساند. او کشتن امام را سبب خسران در [[قیامت]] و عذاب دردناک عنوان کرد.<ref>امین، أعیان الشیعة، ۱۴۰۳ق، ج۱، ص۵۸۸؛ با کمی اختلاف: ابن‌اعثم الکوفی، الفتوح، ۱۴۱۱ق، ج۵، ص۱۴؛ طبری، تاریخ الطبری، ۱۳۸۷ق، ج۵، ص۳۴۰؛ شیخ مفید، الإرشاد، ۱۴۱۳ق، ج۲، ص۳۴؛ دینوری، الأخبار الطوال، ۱۳۶۸ش، ص۲۲۸.</ref> | ||
==مواجهه با سر امام حسین(ع)== | ==مواجهه با سر امام حسین(ع)== | ||