پرش به محتوا

بخت‌آزمایی: تفاوت میان نسخه‌ها

بدون خلاصۀ ویرایش
بدون خلاصۀ ویرایش
بدون خلاصۀ ویرایش
خط ۳: خط ۳:
برخی فقیهان چون [[امام خمینی]] و [[سید علی حسینی سیستانی|سید علی سیستانی]] بلیت‌های بخت‌آزمایی را مصداق [[قمار]] و [[حرام]] می‌دانند دلیل فقیهان بر حرمت عملیات بخت‌آزمایی برخی [[آیه|آیات قرآنی]] است که دلالت بر [[آیه تجارت|حرام بودن اکل مال به باطل]] و یا حرمت افعال قماری دارد. همچنین برخی سفیهانه و غرری برشمردن بخت‌آزمایی به حرام بودن آن حکم کرده‌اند. و در مقابل برخی دیگر با توجه به تفاوت بخت‌آزمایی با قمار و [[ازلام#قمار با ازلام|استسقام به ازلام]] معتقدند بلیت بخت‌آزمایی [[آلات قمار|آلت قمار]] نیست و پولی که در ازای آن پرداخت می‌شود صرفا حق شرکت در قرعه‌کشی است.
برخی فقیهان چون [[امام خمینی]] و [[سید علی حسینی سیستانی|سید علی سیستانی]] بلیت‌های بخت‌آزمایی را مصداق [[قمار]] و [[حرام]] می‌دانند دلیل فقیهان بر حرمت عملیات بخت‌آزمایی برخی [[آیه|آیات قرآنی]] است که دلالت بر [[آیه تجارت|حرام بودن اکل مال به باطل]] و یا حرمت افعال قماری دارد. همچنین برخی سفیهانه و غرری برشمردن بخت‌آزمایی به حرام بودن آن حکم کرده‌اند. و در مقابل برخی دیگر با توجه به تفاوت بخت‌آزمایی با قمار و [[ازلام#قمار با ازلام|استسقام به ازلام]] معتقدند بلیت بخت‌آزمایی [[آلات قمار|آلت قمار]] نیست و پولی که در ازای آن پرداخت می‌شود صرفا حق شرکت در قرعه‌کشی است.


==پیشینه و اهمیت بخت‌آزمایی==
==پیشینه و جایگاه بخت‌آزمایی==
[[پرونده:بلیت بخت‌آزمایی مربوط به سال 1346ش با عنوان اعانه ملی.jpg|بندانگشتی|بلیت بخت‌آزمایی مربوط به سال ۱۳۴۶ش با عنوان بخت‌آزمایی ملی]]
[[پرونده:بلیت بخت‌آزمایی مربوط به سال 1346ش با عنوان اعانه ملی.jpg|بندانگشتی|بلیت بخت‌آزمایی مربوط به سال ۱۳۴۶ش با عنوان بخت‌آزمایی ملی]]


بخت‌آزمایی عملی است که در آن با نام‌نویسی و یا خرید بلیت برای به‌دست‌آوردن مال، شخص یا اشخاصی به‌وسیله قرعه‌کشی انتخاب می‌شوند.<ref>حلی، بحوث فقهیة، ۱۴۱۵ق، ص۴۹.</ref> پدیده بخت‌آزمایی در بسیاری از کشورهای جهان با عنوان لاتاری در حال انجام است.<ref>خبرگزاری مشرق، «صنعت «بخت آزمایی» چگونه فقیرترین افراد جامعه را دست به جیب می‌کند؟».</ref> به گفته برخی خبرگزاری‌ها بخت‌آزمایی از زمان قبل میلاد مسیح در کشور چین وجود داشته است.<ref>خبرگزاری مشرق، «صنعت «بخت آزمایی» چگونه فقیرترین افراد جامعه را دست به جیب می‌کند؟».</ref> [[حسین حلی]] فقیه شیعی در کتاب بحوث فقهی از روی دادن بخت‌آزمایی در [[ولایتعهدی امام رضا(ع)|ماجرای ولایتعهدی امام رضا(ع)]] در قرن دوم هجری و در [[حکومت فاطمیان مصر|حکومت فاطمیان مصر]] در قرن ششم خبر داده است.‌<ref>حلی، بحوث فقهیة، ۱۴۱۵ق، ص۵۱.</ref> به گفته او بخت‌آزمایی به دو صورت غیر مُعَوَّض و مُعَوَّض اجرا می‌شود. بخت آزمایی غیر معوض آن است که در برخی مراسمات به نام افراد قرعه‌کشی انجام می‌شود و اسم هرکس خارج شد جایزه‌ای به او تعلق می‌گیرد.<ref>حلی، بحوث فقهیة، ۱۴۱۵ق، ص۵۱.</ref> و بخت آزمایی معوض با خرید بلیت بخت‌آزمایی است.<ref>حلی، بحوث فقهیة، ۱۴۱۵ق، ص۵۲.</ref>
بخت‌آزمایی عملی است که در آن با نام‌نویسی و یا خرید بلیت برای به‌دست‌آوردن مال، شخص یا اشخاصی به‌وسیله قرعه‌کشی انتخاب می‌شوند.<ref>حلی، بحوث فقهیة، ۱۴۱۵ق، ص۴۹.</ref> پدیده بخت‌آزمایی در بسیاری از کشورهای جهان با عنوان لاتاری در حال انجام است.<ref>خبرگزاری مشرق، «صنعت «بخت آزمایی» چگونه فقیرترین افراد جامعه را دست به جیب می‌کند؟».</ref> به گفته برخی خبرگزاری‌ها بخت‌آزمایی از زمان قبل میلاد مسیح در کشور چین وجود داشته است.<ref>خبرگزاری مشرق، «صنعت «بخت آزمایی» چگونه فقیرترین افراد جامعه را دست به جیب می‌کند؟».</ref> [[حسین حلی]] فقیه شیعی در کتاب بحوث فقهی از روی دادن بخت‌آزمایی در [[ولایتعهدی امام رضا(ع)|ماجرای ولایتعهدی امام رضا(ع)]] در قرن دوم هجری و در [[حکومت فاطمیان مصر|حکومت فاطمیان مصر]] در قرن ششم خبر داده است.‌<ref>حلی، بحوث فقهیة، ۱۴۱۵ق، ص۵۱.</ref>


به گفته پژوهشگران در [[ایران]] نیز قبل از [[انقلاب اسلامی ایران|انقلاب]] این پدیده در قالب بلیت‌های بخت‌آزمایی با عناوینی چون اعانه ملی یا بخت‌آزمایی ملی انجام می‌شده است.<ref>سادات‌بیدگلی، بهشتی‌سرشت، برزن، «بلیت‌های بخت‌آزمایی در دوره پهلوی و واکنش مخالفین آنها»، ص۲۲۶-۲۲۷.</ref> گرچه گفته شده هزینه بلیت‌های بخت‌آزمایی در انجام امور اجتماعی مانند ساختن بیمارستان، مدارس و همچنین برخی آثار تاریخی چون آرامگاه سعدی و آرامگاه نادرشاه افشار استفاده شده؛ اما در [[حکومت پهلوی|زمان پهلوی]] به دلیل قماری دانستن آنها با موضع مخالف برخی علما و روحانیون مواجه شد و بعد از انقلاب فروش آنها متوقف گردید.<ref>سادات‌بیدگلی، بهشتی‌سرشت، برزن، «بلیت‌های بخت‌آزمایی در دوره پهلوی و واکنش مخالفین آنها»، ص۲۲۶-۲۲۷ و ۲۴۲.</ref> در دهه هفتاد شمسی شکل جدیدی از بلیت‌های بخت‌آزمایی تحت نظر سازمان بهزیستی با عنوان ارمغان بهزیستی در جهت تامین نیازهای کودکان بی‌سرپرست و سالمندان برای مدت کوتاهی منتشر شد. این بلیت‌ها نیز به دلایلی با واکنش علما مواجه شد.<ref>سادات‌بیدگلی، بهشتی‌سرشت، برزن، «بلیت‌های بخت‌آزمایی در دوره پهلوی و واکنش مخالفین آنها»، ص۲۴۵.</ref>
به گفته پژوهشگران در [[ایران]] نیز قبل از [[انقلاب اسلامی ایران|انقلاب]] این پدیده در قالب بلیت‌های بخت‌آزمایی با عناوینی چون اعانه ملی یا بخت‌آزمایی ملی انجام می‌شده است.<ref>سادات‌بیدگلی، بهشتی‌سرشت، برزن، «بلیت‌های بخت‌آزمایی در دوره پهلوی و واکنش مخالفین آنها»، ص۲۲۶-۲۲۷.</ref> گرچه گفته شده هزینه بلیت‌های بخت‌آزمایی در انجام امور اجتماعی مانند ساختن بیمارستان، مدارس و همچنین برخی آثار تاریخی چون آرامگاه سعدی و آرامگاه نادرشاه افشار استفاده شده؛ اما در [[حکومت پهلوی|زمان پهلوی]] به دلیل قماری دانستن آنها، با موضع مخالف برخی علما و روحانیون مواجه شد و بعد از انقلاب فروش آنها متوقف گردید.<ref>سادات‌بیدگلی، بهشتی‌سرشت، برزن، «بلیت‌های بخت‌آزمایی در دوره پهلوی و واکنش مخالفین آنها»، ص۲۲۶-۲۲۷ و ۲۴۲.</ref> در دهه هفتاد شمسی شکل جدیدی از بلیت‌های بخت‌آزمایی تحت نظر سازمان بهزیستی با عنوان ارمغان بهزیستی در جهت تامین نیازهای کودکان بی‌سرپرست و سالمندان برای مدت کوتاهی منتشر شد. این بلیت‌ها نیز به دلایلی با واکنش علما مواجه شد.<ref>سادات‌بیدگلی، بهشتی‌سرشت، برزن، «بلیت‌های بخت‌آزمایی در دوره پهلوی و واکنش مخالفین آنها»، ص۲۴۵.</ref>


به گفته پژوهشگران آنچه سبب توجه و اهمیت مسئله بخت‌آزمایی برای فقیهان است مبنابودن شانس و احتمال در کسب مال یا به تعبیر دیگر احتمال قماری‌بودن این فعالیت است.<ref>نظری علوم، اسفندیارپور، «نسبت‌سنجی فقهی حقوقی بخت‌آزمایی با قمار»، ص۱۴۸.</ref> همچنین برخی روشنفکران چون [[جلال آل‌احمد]] این بلیت‌ها را تقلیدی از فرهنگ غرب دانسته و مخالف آن بوده‌اند.<ref>سادات‌بیدگلی، بهشتی‌سرشت، برزن، «بلیت‌های بخت‌آزمایی در دوره پهلوی و واکنش مخالفین آنها»، ص۲۴۴و۲۴۷.</ref>
=== جایگاه ===
به گفته حسین حلی بخت‌آزمایی به دو صورت غیر مُعَوَّض و مُعَوَّض اجرا می‌شود.<ref>حلی، بحوث فقهیة، ۱۴۱۵ق، ص۵۲.</ref> بخت آزمایی غیر معوض آن است که در برخی مراسمات به نام افراد قرعه‌کشی انجام می‌شود و اسم هرکس خارج شد جایزه‌ای به او تعلق می‌گیرد.<ref>حلی، بحوث فقهیة، ۱۴۱۵ق، ص۵۱.</ref> و بخت آزمایی معوض با خرید بلیت بخت‌آزمایی است.<ref>حلی، بحوث فقهیة، ۱۴۱۵ق، ص۵۲.</ref> به گفته پژوهشگران آنچه سبب توجه و اهمیت مسئله بخت‌آزمایی برای فقیهان است مبنابودن شانس و احتمال در کسب مال یا به تعبیر دیگر احتمال قماری‌بودن خرید این بلیت‌ها است.<ref>نظری علوم، اسفندیارپور، «نسبت‌سنجی فقهی حقوقی بخت‌آزمایی با قمار»، ص۱۴۸.</ref> همچنین برخی روشنفکران چون [[جلال آل‌احمد]] این بلیت‌ها را تقلیدی از فرهنگ غرب دانسته و مخالف آن بوده‌اند.<ref>سادات‌بیدگلی، بهشتی‌سرشت، برزن، «بلیت‌های بخت‌آزمایی در دوره پهلوی و واکنش مخالفین آنها»، ص۲۴۴و۲۴۷.</ref>


==بلیت بخت‌آزمایی==
==بلیت بخت‌آزمایی==
خط ۲۰: خط ۲۱:


==حکم شرعی بخت‌آزمایی==
==حکم شرعی بخت‌آزمایی==
[[پرونده:تصویر متن استفتاء از برخی مراجع در مورد بلیت‌های بخت‌آزمایی.jpg|بندانگشتی|تصویر متن استفتاء از برخی مراجع در مورد بلیت‌های ارمغان بهزیستی]]فقیهان در یافتن حکم شرعیِ فرآیند بخت‌آزمایی به استنباط حکم شرعی خرید و فروش بلیت و حکم استفاده از جایزه‌ای که در قرعه‌کشی به‌دست آمده پرداخته‌اند.<ref>حلی، بحوث فقهیة، ۱۴۱۵ق، ص۵۲.</ref> به گفته پژوهشگران متغیرهای زیر در تعیین این حکم دخیل است:
[[پرونده:تصویر متن استفتاء از برخی مراجع در مورد بلیت‌های بخت‌آزمایی.jpg|بندانگشتی|تصویر متن استفتاء از برخی مراجع در مورد بلیت‌های ارمغان بهزیستی]]فقیهان در یافتن حکم شرعیِ فرآیند بخت‌آزمایی به دو موضوع پرداخته‌اند: 1.حکم شرعی خرید و فروش بلیت 2.حکم استفاده از جایزه‌ای که در قرعه‌کشی به‌دست آمده.<ref>حلی، بحوث فقهیة، ۱۴۱۵ق، ص۵۲.</ref> به گفته پژوهشگران متغیرهای زیر در تعیین این حکم دخیل است:
*نیت طرفین؛ مثلا کسب سود یا انگیزه‌های خیرخواهانه؛
*نیت طرفین؛ مثلا کسب سود یا انگیزه‌های خیرخواهانه؛
*جود و عدم وجود عِوض؛
*شیوه اجرای بخت‌آزمایی با توجه به شکل عقود مثلا در قالب [[قرض|عقد قرض]]، [[عقد بیع|بیع]] یا [[عقد وکالت|وکالت]]؛
*شیوه اجرای بخت‌آزمایی با توجه به شکل عقود مثلا در قالب [[قرض|عقد قرض]]، [[عقد بیع|بیع]] یا [[عقد وکالت|وکالت]]؛
*وجود یا عدم وجود [[شخص حقوقی]] به عنوان متولی؛ مثلا متولی قرعه دولت یا نماینده آن باشد و یا شرکت یا موسسه خصوصی.<ref>نظری علوم، اسفندیارپور، «نسبت‌سنجی فقهی حقوقی بخت‌آزمایی با قمار»، ص۱۵۰.</ref>
*وجود یا عدم وجود [[شخص حقوقی]] به عنوان متولی؛ مثلا متولی قرعه دولت یا نماینده آن باشد و یا شرکت یا موسسه خصوصی.<ref>نظری علوم، اسفندیارپور، «نسبت‌سنجی فقهی حقوقی بخت‌آزمایی با قمار»، ص۱۵۰.</ref>
خط ۳۲: خط ۳۲:


===دیدگاه موافقان بخت‌آزمایی===
===دیدگاه موافقان بخت‌آزمایی===
[[حسین حلی]] فقیه شیعی با رد استدلال به موارد مذکور معتقد است فرآیند بخت‌آزمایی جایز است.<ref>حلی، بحوث فقهیة، ۱۴۱۵ق، ص۷۳.</ref> به عنوان نمونه او بخت‌آزمایی را مصداقی برای [[ازلام#قمار با ازلام|استسقام به ازلام]] و یا  [[قمار]] نمی‌داند. او معتقد است بلیت‌های بخت‌آزمایی [[آلات قمار|آلت قمار]] نیست. همچنین باور دارد فرآیند بخت‌آزمایی متفاوت با فرآیند استسقام است؛ چرا که در این فرآیند پرداخت پول در مقابل قسمتی از جایزه نیست بلکه در قبال تهیه بلیت و حق شرکت در قرعه کشی است.<ref>حلی، بحوث فقهیة، ۱۴۱۵ق، ص۷۰-۷۳.</ref> برخی دیگر از فقیهان راه‌هایی برای صحیح‌شدن این کار ارائه داده‌اند از جمله آنها این است که پول باید در مقابل بلیت بدون قصد خرید آن پرداخت شود و در صورت برنده شدن برای حلال‌بودن استفاده از جایزه، اگر موسسه یا شرکت خصوصی است از مالک آن، و اگر دولتی است به عنوان [[مجهول المالک|مجهول‌المالک]] از حاکم شرع اجازه گرفته شود.<ref>زین‌الدین، كلمة التقوى، ۱۴۱۳ق، ج‌۴، ص۴۸۰.؛ خویی، منهاج الصالحين، ۱۴۱۰ق، ج‌۲، ص۱۲؛ جمعی از مولفان، فرهنگ فقه مطابق مذاهب اهل‌بیت(ع)، ۱۴۲۶ق، ج‌۲، ص۷۰‌.
[[حسین حلی]] فقیه شیعی با رد استدلال قائلان حرمت معتقد است فرآیند بخت‌آزمایی جایز است.<ref>حلی، بحوث فقهیة، ۱۴۱۵ق، ص۷۳.</ref> به عنوان نمونه او بخت‌آزمایی را مصداقی برای [[ازلام#قمار با ازلام|استسقام به ازلام]] و یا  [[قمار]] نمی‌داند. او معتقد است بلیت‌های بخت‌آزمایی [[آلات قمار|آلت قمار]] نیست. همچنین باور دارد فرآیند بخت‌آزمایی متفاوت با فرآیند استسقام است؛ چرا که در این فرآیند پرداخت پول در مقابل قسمتی از جایزه نیست بلکه در قبال تهیه بلیت و حق شرکت در قرعه کشی است.<ref>حلی، بحوث فقهیة، ۱۴۱۵ق، ص۷۰-۷۳.</ref> برخی دیگر از فقیهان راه‌هایی برای صحیح‌شدن این کار ارائه داده‌اند از جمله آنها این است که پول باید در مقابل بلیت بدون قصد خرید آن پرداخت شود و در صورت برنده شدن برای حلال‌بودن استفاده از جایزه، اگر موسسه یا شرکت خصوصی است از مالک آن، و اگر دولتی است به عنوان [[مجهول المالک|مجهول‌المالک]] از حاکم شرع اجازه گرفته شود.<ref>زین‌الدین، كلمة التقوى، ۱۴۱۳ق، ج‌۴، ص۴۸۰.؛ خویی، منهاج الصالحين، ۱۴۱۰ق، ج‌۲، ص۱۲؛ جمعی از مولفان، فرهنگ فقه مطابق مذاهب اهل‌بیت(ع)، ۱۴۲۶ق، ج‌۲، ص۷۰‌.
</ref>
</ref>


Automoderated users، confirmed، templateeditor
۲٬۸۴۸

ویرایش