سوره نحل: تفاوت میان نسخه‌ها
←متن و ترجمه
بدون خلاصۀ ویرایش |
|||
| خط ۱۶: | خط ۱۶: | ||
[[تفسیر نمونه]] محتوای [[سوره]] نحل را در موارد زیر خلاصه کرده است: | [[تفسیر نمونه]] محتوای [[سوره]] نحل را در موارد زیر خلاصه کرده است: | ||
# بخش زیادی از سوره نحل درباره نعمت‌های [[خدا|خداوند]] است. این نعمت‌ها شامل باران، نور آفتاب، انواع گیاهان و میوه‌ها و مواد غذایی و چارپایان می‌شود. | #بخش زیادی از سوره نحل درباره نعمت‌های [[خدا|خداوند]] است. این نعمت‌ها شامل باران، نور آفتاب، انواع گیاهان و میوه‌ها و مواد غذایی و چارپایان می‌شود. | ||
# بیان دلایل [[توحید]] و عظمت خدا، سخن از [[معاد]] و تهدید [[شرک|مشرکان]] و مجرمان. | #بیان دلایل [[توحید]] و عظمت خدا، سخن از [[معاد]] و تهدید [[شرک|مشرکان]] و مجرمان. | ||
# بیان [[احکام عملی|احکام]] مختلفی همچون دستور به عدل و احسان و هجرت و [[جهاد]] و نهی از [[فحشا]] و مُنکر و ظلم و ستم و پیمان‌شکنی. همچنین به شکرگزاری از نعمت‌ها دعوت شده و [[ابراهیم (پیامبر)|حضرت ابراهیم]] بنده‌ای شکرگزار معرفی شده است. | #بیان [[احکام عملی|احکام]] مختلفی همچون دستور به عدل و احسان و هجرت و [[جهاد]] و نهی از [[فحشا]] و مُنکر و ظلم و ستم و پیمان‌شکنی. همچنین به شکرگزاری از نعمت‌ها دعوت شده و [[ابراهیم (پیامبر)|حضرت ابراهیم]] بنده‌ای شکرگزار معرفی شده است. | ||
# سخن از [[بدعت]]های [[شرک|مشرکان]] (تحریم پارهاى از حيوانات که در واقع [[حرام]] نبودند و استناد آن تحریم به [[خدا|خداوند]]) | #سخن از [[بدعت]]های [[شرک|مشرکان]] (تحریم پارهاى از حيوانات که در واقع [[حرام]] نبودند و استناد آن تحریم به [[خدا|خداوند]]) | ||
# بیم‌دادن به انسان از [[وسوسه شیطان]].<ref>مکارم شیرازی، تفسیرنمونه، ۱۳۷۴ش، ج۱۱، ص۱۴۷.</ref> | #بیم‌دادن به انسان از [[وسوسه شیطان]].<ref>مکارم شیرازی، تفسیرنمونه، ۱۳۷۴ش، ج۱۱، ص۱۴۷.</ref> | ||
[[تفسیر المیزان]] غرض سوره را بیان این واقعیت می داند که غلبه دین حق (دین توحیدی اسلام) قطعی است، زیرا [[الله]] یگانه معبود شایسته پرستش است که همه هستی را آفریده و تدبیر می کند و تمام نعمت‌ها از آنِ اوست و دین او تنها دینی است که باید بدان ملتزم و پایبند بود.<ref>طباطبایی، المیزان، ۱۳۹۱ق. ج۱۲، ص۲۰۳</ref> | [[تفسیر المیزان]] غرض سوره را بیان این واقعیت می داند که غلبه دین حق (دین توحیدی اسلام) قطعی است، زیرا [[الله]] یگانه معبود شایسته پرستش است که همه هستی را آفریده و تدبیر می کند و تمام نعمت‌ها از آنِ اوست و دین او تنها دینی است که باید بدان ملتزم و پایبند بود.<ref>طباطبایی، المیزان، ۱۳۹۱ق. ج۱۲، ص۲۰۳</ref> | ||
| خط ۶۹: | خط ۶۹: | ||
'''آیه دعوت''' | '''آیه دعوت''' | ||
{{نوشتار اصلی|آیه دعوت}} | {{نوشتار اصلی|آیه دعوت}} | ||
ادْعُ إِلَىٰ سَبِيلِ رَ‌بِّكَ بِالْحِكْمَةِ وَالْمَوْعِظَةِ الْحَسَنَةِ ۖ وَجَادِلْهُم بِالَّتِي هِيَ أَحْسَنُ... ۚ | ادْعُ إِلَىٰ سَبِيلِ رَ‌بِّكَ بِالْحِكْمَةِ وَالْمَوْعِظَةِ الْحَسَنَةِ ۖ وَجَادِلْهُم بِالَّتِي هِيَ أَحْسَنُ... ۚ | ||
ترجمه: با حكمت و اندرز نيكو به راه پروردگارت دعوت كن و با آنان به [شيوه‌اى] كه نيكوتر است مجادله نما... . (آیه ١٢٥) | ترجمه: با حكمت و اندرز نيكو به راه پروردگارت دعوت كن و با آنان به [شيوه‌اى] كه نيكوتر است مجادله نما... . (آیه ١٢٥) | ||
| خط ۸۳: | خط ۸۳: | ||
از [[امام باقر]](ع) نیز روايت شده هر كس سوره نحل را در هر ماه بخواند، در دنيا زيان نبيند و هفتاد نوع بلا - كه آسان‌ترين آنها جنون و جذام و پيسى است - از او دور خواهد شد و جاى او در [[بهشت عدن]] است كه در وسط [[بهشت|بهشت‌هاى]] ديگر قرار دارد.<ref>طبرسى، مجمع البیان، ۱۳۷۳ش، ج۶، ص۵۳۵.</ref> [[طبرسی]] در [[مکارم الاخلاق (کتاب)|مكارم الاخلاق]] برای تلاوت این سوره خواصی چون در امان ماندن از [[ابلیس]] و لشكریان و پیروانش نقل کرده است.<ref>طبرسی، مكارم الاخلاق، ۱۳۷۷ش، ص۳۶۴.</ref> | از [[امام باقر]](ع) نیز روايت شده هر كس سوره نحل را در هر ماه بخواند، در دنيا زيان نبيند و هفتاد نوع بلا - كه آسان‌ترين آنها جنون و جذام و پيسى است - از او دور خواهد شد و جاى او در [[بهشت عدن]] است كه در وسط [[بهشت|بهشت‌هاى]] ديگر قرار دارد.<ref>طبرسى، مجمع البیان، ۱۳۷۳ش، ج۶، ص۵۳۵.</ref> [[طبرسی]] در [[مکارم الاخلاق (کتاب)|مكارم الاخلاق]] برای تلاوت این سوره خواصی چون در امان ماندن از [[ابلیس]] و لشكریان و پیروانش نقل کرده است.<ref>طبرسی، مكارم الاخلاق، ۱۳۷۷ش، ص۳۶۴.</ref> | ||
== متن و ترجمه == | == متن و ترجمه سوره نحل == | ||
{{سوره ۰۱۶ با ترجمه}} | {{سوره ۰۱۶ با ترجمه}} | ||
{{سوره‌های قرآن|16|[[سوره حجر]]|[[سوره اسراء]]}} | {{سوره‌های قرآن|16|[[سوره حجر]]|[[سوره اسراء]]}} | ||
== پانویس == | ==پانویس== | ||
{{پانوشت}} | {{پانوشت}} | ||
== یادداشت == | ==یادداشت== | ||
{{یادداشت‌ها}} | {{یادداشت‌ها}} | ||
== منابع == | ==منابع== | ||
* قرآن کریم، ترجمه محمدمهدی فولادوند، تهران: دارالقرآن الکریم، ۱۴۱۸ق/۱۳۷۶ش. | *قرآن کریم، ترجمه محمدمهدی فولادوند، تهران: دارالقرآن الکریم، ۱۴۱۸ق/۱۳۷۶ش. | ||
* ایروانی، باقر، دروس تمهیدیه فی تفسیر آیات الاحکام، قم، دار الفقه، ۱۴۲۳ق. | *ایروانی، باقر، دروس تمهیدیه فی تفسیر آیات الاحکام، قم، دار الفقه، ۱۴۲۳ق. | ||
* دانشنامه قرآن و قرآن‌پژوهی، به کوشش بهاءالدین خرمشاهی، تهران، نشر ناهید، ۱۳۷۷ش. | *دانشنامه قرآن و قرآن‌پژوهی، به کوشش بهاءالدین خرمشاهی، تهران، نشر ناهید، ۱۳۷۷ش. | ||
* زمخشری، محمود بن عمر، الکشاف عن حقائق غوامض التنزیل و عیون الأقاویل فی وجوه التأویل، بیروت، دارالکتاب العربی، چاپ سوم، ۱۴۰۷ق. | *زمخشری، محمود بن عمر، الکشاف عن حقائق غوامض التنزیل و عیون الأقاویل فی وجوه التأویل، بیروت، دارالکتاب العربی، چاپ سوم، ۱۴۰۷ق. | ||
* طبرسی، حسن بن فضل، مکارم الاخلاق، قم، شریف رضی، ۱۳۷۷ش. | *طبرسی، حسن بن فضل، مکارم الاخلاق، قم، شریف رضی، ۱۳۷۷ش. | ||
* طبرسی، فضل بن حسن، مجمع البیان فی تفسیر القرآن، تحقیق و مقدمه محمد جواد بلاغی، انتشارات ناصر خسرو، تهران، ۱۳۷۳ش. | *طبرسی، فضل بن حسن، مجمع البیان فی تفسیر القرآن، تحقیق و مقدمه محمد جواد بلاغی، انتشارات ناصر خسرو، تهران، ۱۳۷۳ش. | ||
* قرائتی، محسن، تفسیر نور، تهران، مرکز فرهنگی درس‌هایی از قرآن، ۱۳۸۸ش. | *قرائتی، محسن، تفسیر نور، تهران، مرکز فرهنگی درس‌هایی از قرآن، ۱۳۸۸ش. | ||
* کلینی، محمد بن یعقوب، الکافی، تحقیق علی‌اکبر غفاری و محمد آخوندی، تهران، دارالکتب الإسلامیة، ۱۴۰۷ق. | *کلینی، محمد بن یعقوب، الکافی، تحقیق علی‌اکبر غفاری و محمد آخوندی، تهران، دارالکتب الإسلامیة، ۱۴۰۷ق. | ||
* معرفت، محمد هادی، تمهید فی علوم قرآن، ترجمه، ابومحمد وکیلی، قم، سازمان تبلیغات اسلامی، ج۱، ۱۳۷۱ش. | *معرفت، محمد هادی، تمهید فی علوم قرآن، ترجمه، ابومحمد وکیلی، قم، سازمان تبلیغات اسلامی، ج۱، ۱۳۷۱ش. | ||
* مكارم شيرازى، ناصر، تفسیر نمونه، تهران، دار الكتب الإسلامية، ۱۳۷۴ش. | *مكارم شيرازى، ناصر، تفسیر نمونه، تهران، دار الكتب الإسلامية، ۱۳۷۴ش. | ||
* مکارم شیرازی، ناصر، و احمد علی‌بابایی، برگزیده تفسیر نمونه، تهران،دار الکتب الاسلامیه، ۱۳۸۷ش. | *مکارم شیرازی، ناصر، و احمد علی‌بابایی، برگزیده تفسیر نمونه، تهران،دار الکتب الاسلامیه، ۱۳۸۷ش. | ||
==پیوند به بیرون== | ==پیوند به بیرون== | ||