۱۷٬۱۳۹
ویرایش
سید محمد فشارکی: تفاوت میان نسخه‌ها
بدون خلاصۀ ویرایش
Shamsoddin (بحث | مشارکتها) بدون خلاصۀ ویرایش |
Shamsoddin (بحث | مشارکتها) بدون خلاصۀ ویرایش |
||
| خط ۲۹: | خط ۲۹: | ||
| وبگاه رسمی = | | وبگاه رسمی = | ||
}} | }} | ||
'''سید محمد طباطبائی فشارکی''' ( | '''سید محمد طباطبائی فشارکی''' (۱۲۵۳–۱۳۱۸ق) از مجتهدان و مدرسان [[فقه]] و [[اصول فقه|اصول]] در [[حوزه علمیه نجف]] و [[حوزه علمیه سامرا|حوزه علمیه سامراء]] در قرن چهاردم هجری است. پس از رحلت [[سید محمدحسن شیرازی|میرزا محمدحسن شیرازی]]، علمای حوزه از وی خواستند [[مرجع تقلید|مرجعیت تقلید شیعه]] را بر عهده بگیرد اما او امتناع کرد و به تدریس پرداخت. او را مردی [[تقوا|پرهیزگار]] و بی‌اعتنا به دنیا معرفی کرده‌اند. عالمانی چون [[محمدتقی شیرازی|میرزا محمدتقی شیرازی]]، [[عبدالکریم حائری یزدی|عبدالکریم حائری]]، [[محمدرضا مسجدشاهی]] و [[آقا ضیاء عراقی]] در کلاس‌های درس او حاضر می‌شدند. وی از نزدیکان و شاگردان میرزا محمدحسن شیرازی بود و گفته‌شده نقش مهمی در صدور [[نهضت تنباکو|فتوای تنباکو]] از سوی میرزا داشته است. | ||
== جایگاه و شخصیت == | ==جایگاه و شخصیت== | ||
سید محمد فشارکی از فقیهان شیعه در قرن چهارده قمری است. او را استاد کبیر،<ref>مدرس تبریزی، ریحانة الادب، ج۴، ص۳۴۲.</ref> علامه<ref>قمی، الکنی و الألقاب، ۱۴۲۹ق، ص۶۸۹.</ref> و نابغه زمان خوانده‌اند.<ref>صدر، تکملة أمل الآمل، ۱۴۲۹ق، ج۵، ص۸۲.</ref> وی از مدرسان [[فقه]] و [[اصول فقه|اصول]] در [[نجف]] و [[سامرا]]<ref>صدر، تکملة أمل الآمل، ۱۴۲۹ق، ج۵، ص۸۲.</ref> | سید محمد فشارکی از فقیهان شیعه در قرن چهارده قمری است. او را استاد کبیر،<ref>مدرس تبریزی، ریحانة الادب، ج۴، ص۳۴۲.</ref> علامه<ref>قمی، الکنی و الألقاب، ۱۴۲۹ق، ص۶۸۹.</ref> و نابغه زمان خوانده‌اند.<ref>صدر، تکملة أمل الآمل، ۱۴۲۹ق، ج۵، ص۸۲.</ref> وی از مدرسان [[فقه]] و [[اصول فقه|اصول]] در [[نجف]] و [[سامرا]]<ref>صدر، تکملة أمل الآمل، ۱۴۲۹ق، ج۵، ص۸۲.</ref> | ||
سید محمد فشارکی ارتباط بسیار نزدیکی با میرزا محمدحسن شیرازی معروف به [[سید محمدحسن شیرازی|میرزای مجدد]] داشت. او را محرم اسرار میرزا می‌دانستند. میرزا او را بسیار گرامی می‌داشت و در مسائل مهم با وی مشورت می‌کرد و مدیریت [[حوزه علمیه سامرا]] را بدو سپرده بود.<ref>مسجدشاهی، وقایة الاذهان، ۱۴۱۳ق، ص۱۴۴.</ref> وی حتی جایگاه تدریس خود را به سید محمد واگذار کرد.<ref>جناب، رجال و مشاهیر اصفهان، اصفهان، ۱۳۸۵، ص۴۱۷.</ref> فشارکی که معتقد بود تحریم تنباکو اهمیت زیادی در حفظ عزت مسلمانان دارد، نقش مهمی در ترغیب میرزا در صدور [[نهضت تنباکو|فتوای تحریم تنباکو]] ایفا کرد.<ref>جمعی از پژوهشگران حوزه علمیه، گلشن ابرار، ۱۳۸۴ش، ج۴، ص۳۱۲.</ref> | سید محمد فشارکی ارتباط بسیار نزدیکی با میرزا محمدحسن شیرازی معروف به [[سید محمدحسن شیرازی|میرزای مجدد]] داشت. او را محرم اسرار میرزا می‌دانستند. میرزا او را بسیار گرامی می‌داشت و در مسائل مهم با وی مشورت می‌کرد و مدیریت [[حوزه علمیه سامرا]] را بدو سپرده بود.<ref>مسجدشاهی، وقایة الاذهان، ۱۴۱۳ق، ص۱۴۴.</ref> وی حتی جایگاه تدریس خود را به سید محمد واگذار کرد.<ref>جناب، رجال و مشاهیر اصفهان، اصفهان، ۱۳۸۵، ص۴۱۷.</ref> فشارکی که معتقد بود تحریم تنباکو اهمیت زیادی در حفظ عزت مسلمانان دارد، نقش مهمی در ترغیب میرزا در صدور [[نهضت تنباکو|فتوای تحریم تنباکو]] ایفا کرد.<ref>جمعی از پژوهشگران حوزه علمیه، گلشن ابرار، ۱۳۸۴ش، ج۴، ص۳۱۲.</ref> | ||
=== زندگی و درگذشت === | ===زندگی و درگذشت=== | ||
سید محمد طباطبائی فشارکی در [[سال ۱۲۵۳ هجری قمری| سال ۱۲۵۳ق]] روستای فشارک [[اصفهان]] متولد شد.<ref>حکیم، المفصل فی تاریخ النجف الأشرف، ۱۴۲۷ق، ج۹، ص۴۶.</ref> وی از سادات زواره اصفهان است.<ref>مسجدشاهی، وقایة الاذهان، ۱۴۱۳ق، ص۱۴۳.</ref> | سید محمد طباطبائی فشارکی در [[سال ۱۲۵۳ هجری قمری| سال ۱۲۵۳ق]] روستای فشارک [[اصفهان]] متولد شد.<ref>حکیم، المفصل فی تاریخ النجف الأشرف، ۱۴۲۷ق، ج۹، ص۴۶.</ref> وی از سادات زواره اصفهان است.<ref>مسجدشاهی، وقایة الاذهان، ۱۴۱۳ق، ص۱۴۳.</ref> | ||
او در شش سالگی پدرش، میرزا ابوالقاسم را از دست داد<ref>معلم حبیب آبادی، مکارم الآثار، ۱۳۶۴، ج۴، ص۱۴۳۶</ref> و در یازده‌سالگی همراه مادرش برای تحصیل علوم دینی به [[عراق]] رفت و در [[کربلا|شهر کربلا]] سکونت نمود و تحت تکفل برادر بزرگترش سید ابراهیم کبیر قرار گرفت.<ref>مسجدشاهی، وقایة الاذهان، ص۱۴۳.</ref> | او در شش سالگی پدرش، میرزا ابوالقاسم را از دست داد<ref>معلم حبیب آبادی، مکارم الآثار، ۱۳۶۴، ج۴، ص۱۴۳۶</ref> و در یازده‌سالگی همراه مادرش برای تحصیل علوم دینی به [[عراق]] رفت و در [[کربلا|شهر کربلا]] سکونت نمود و تحت تکفل برادر بزرگترش سید ابراهیم کبیر قرار گرفت.<ref>مسجدشاهی، وقایة الاذهان، ص۱۴۳.</ref> | ||
| خط ۴۴: | خط ۴۴: | ||
فشارکی چهار فرزند دارد که تحصیلات حوزوی دارند. سید محمدباقر بزرگترین پسر اوست که داماد [[محمدتقی شیرازی]] بود<ref>معلم حبیب آبادی، مکارم الآثار، ۱۳۶۴، ج۵، ص۱۵۳۶</ref> و در سال ۱۳۳۸ق درگذشت.<ref>صدر، تکملة أمل الآمل، ۱۴۲۹ق، ج۵، ص۸۲.</ref> دیگری سید علی‌اکبر بود که به [[تهران]] رفت و از علمای آن شهر گردید. سید ابوطالب و سید عباس دو فرزند دیگر فشارکی بود.<ref>مسجدشاهی، وقایة الاذهان، ۱۴۱۳ق، ص۱۴۵.</ref> | فشارکی چهار فرزند دارد که تحصیلات حوزوی دارند. سید محمدباقر بزرگترین پسر اوست که داماد [[محمدتقی شیرازی]] بود<ref>معلم حبیب آبادی، مکارم الآثار، ۱۳۶۴، ج۵، ص۱۵۳۶</ref> و در سال ۱۳۳۸ق درگذشت.<ref>صدر، تکملة أمل الآمل، ۱۴۲۹ق، ج۵، ص۸۲.</ref> دیگری سید علی‌اکبر بود که به [[تهران]] رفت و از علمای آن شهر گردید. سید ابوطالب و سید عباس دو فرزند دیگر فشارکی بود.<ref>مسجدشاهی، وقایة الاذهان، ۱۴۱۳ق، ص۱۴۵.</ref> | ||
== زندگی‌نامه علمی == | ==زندگی‌نامه علمی== | ||
فشارکی در یازده‌سالگی برای تحصیل علوم دینی به [[عراق]] رفت و در [[کربلا|شهر کربلا]] سکونت نمود و تحت تکفل برادر بزرگترش سید ابراهیم کبیر قرار گرفت و ادبیات و منطق را از او آموخت.<ref>مسجدشاهی، وقایة الاذهان، ص۱۴۳؛ انصاری قمی، اختران فقاهت، ج۱، ص۲۶۹.</ref> | فشارکی در یازده‌سالگی برای تحصیل علوم دینی به [[عراق]] رفت و در [[کربلا|شهر کربلا]] سکونت نمود و تحت تکفل برادر بزرگترش سید ابراهیم کبیر قرار گرفت و ادبیات و منطق را از او آموخت.<ref>مسجدشاهی، وقایة الاذهان، ص۱۴۳؛ انصاری قمی، اختران فقاهت، ج۱، ص۲۶۹.</ref> | ||
او به مدت ۲۲ سال در کربلا بود و در زمنیه فقه و اصول از محضر اساتیدی استفاده کرد که برخی از آنها: | او به مدت ۲۲ سال در کربلا بود و در زمنیه فقه و اصول از محضر اساتیدی استفاده کرد که برخی از آنها: | ||
* [[سید حسن طباطبایی حائری]] فرزند [[سید محمد طباطبایی مجاهد]]<ref>معلم حبیب آبادی، مکارم الآثار، ۱۳۶۴، ج۴، ص۱۴۳۶</ref> | *[[سید حسن طباطبایی حائری]] فرزند [[سید محمد طباطبایی مجاهد]]<ref>معلم حبیب آبادی، مکارم الآثار، ۱۳۶۴، ج۴، ص۱۴۳۶</ref> | ||
* [[محمدحسین فاضل اردکانی]] (درگذشت۱۳۰۵ق)<ref>حکیم، المفصل فی تاریخ النجف الأشرف، ۱۴۲۷ق، ج۹، ص۴۶.</ref> | *[[محمدحسین فاضل اردکانی]] (درگذشت۱۳۰۵ق)<ref>حکیم، المفصل فی تاریخ النجف الأشرف، ۱۴۲۷ق، ج۹، ص۴۶.</ref> | ||
* سید علی‌نقی طباطبائی (درگذشت۱۲۸۹ق) فرزند حاج آقا حسن طباطبائی<ref>حکیم، المفصل فی تاریخ النجف الأشرف، ۱۴۲۷ق، ج۹، ص۴۶.</ref> | *سید علی‌نقی طباطبائی (درگذشت۱۲۸۹ق) فرزند حاج آقا حسن طباطبائی<ref>حکیم، المفصل فی تاریخ النجف الأشرف، ۱۴۲۷ق، ج۹، ص۴۶.</ref> | ||
* [[شیخ زین العابدین گلپایگانی]] (درگذشت۱۲۷۹ق)<ref>انصاری قمی، اختران فقاهت، ج۱، ص۲۶۹.</ref> | *[[شیخ زین العابدین گلپایگانی]] (درگذشت۱۲۷۹ق)<ref>انصاری قمی، اختران فقاهت، ج۱، ص۲۶۹.</ref> | ||
فشارکی در سال ۱۲۸۶ق به [[نجف]] رفت تا از محفل درس [[سید محمدحسن شیرازی]] استفاده کند.<ref>حکیم، المفصل فی تاریخ النجف الأشرف، ۱۴۲۷ق، ج۹، ص۴۶.</ref> او درس‌ها را با یار دیرین و برادر خانمش، میرزا محمدتقی شیرازی مباحثه می‌کرد.<ref>انصاری قمی، اختران فقاهت، ج۱، ص۲۷۱.</ref> | فشارکی در سال ۱۲۸۶ق به [[نجف]] رفت تا از محفل درس [[سید محمدحسن شیرازی]] استفاده کند.<ref>حکیم، المفصل فی تاریخ النجف الأشرف، ۱۴۲۷ق، ج۹، ص۴۶.</ref> او درس‌ها را با یار دیرین و برادر خانمش، میرزا محمدتقی شیرازی مباحثه می‌کرد.<ref>انصاری قمی، اختران فقاهت، ج۱، ص۲۷۱.</ref> | ||
| خط ۵۸: | خط ۵۸: | ||
وی با رحلت میرزای شیرازی در سال ۱۳۱۲ق به [[کربلا]] برگشت و در مدرسه حسن‌خان به تدریس [[درس خارج|خارج فقه]] و اصول پرداخت.<ref>انصاری قمی، اختران فقاهت، ج۱، ص۲۷۵.</ref> بعد از آن در سال ۱۳۱۴ق به [[نجف]] رفت و مورد حمایت [[محمدکاظم خراسانی|آخوند خراسانی]] قرار گرفت به این صورت که شاگردانش را به حضور در درس فشارکی تشویق می‌کرد و مبالغی برای او می‌فرستاد تا بین شاگردانش تقسیم کند.<ref>انصاری قمی، اختران فقاهت، ج۱، ص۲۷۵.</ref> | وی با رحلت میرزای شیرازی در سال ۱۳۱۲ق به [[کربلا]] برگشت و در مدرسه حسن‌خان به تدریس [[درس خارج|خارج فقه]] و اصول پرداخت.<ref>انصاری قمی، اختران فقاهت، ج۱، ص۲۷۵.</ref> بعد از آن در سال ۱۳۱۴ق به [[نجف]] رفت و مورد حمایت [[محمدکاظم خراسانی|آخوند خراسانی]] قرار گرفت به این صورت که شاگردانش را به حضور در درس فشارکی تشویق می‌کرد و مبالغی برای او می‌فرستاد تا بین شاگردانش تقسیم کند.<ref>انصاری قمی، اختران فقاهت، ج۱، ص۲۷۵.</ref> | ||
=== تالیفات === | ===تالیفات=== | ||
فشارکی دارای آثاری در زمینه فقه و اصول است که برخی از آنها با عنوان «الرسائل الفشارکیة» توسط مؤسسه [[جامعه مدرسین حوزه علمیه قم|جامعه مدرسین قم]] چاپ شده است.<ref>انصاری قمی، اختران فقاهت، ج۱، ص۲۶۹.</ref> سایر آثار او عبارتند از: | فشارکی دارای آثاری در زمینه فقه و اصول است که برخی از آنها با عنوان «الرسائل الفشارکیة» توسط مؤسسه [[جامعه مدرسین حوزه علمیه قم|جامعه مدرسین قم]] چاپ شده است.<ref>انصاری قمی، اختران فقاهت، ج۱، ص۲۶۹.</ref> سایر آثار او عبارتند از: | ||
{{ستون-شروع|۲}} | {{ستون-شروع|۲}} | ||
| خط ۷۲: | خط ۷۲: | ||
{{پایان}} | {{پایان}} | ||
=== شاگردان === | ===شاگردان=== | ||
شاگردان محفل درسی سید محمد فشارکی را تا سیصد نفر نوشته‌اند.<ref>شریف‌رازی، گنجینه دانشمندان، ج۱، ص۲۸۳.</ref> گفته‌اند چون از سامرا به نجف برگشت، بسیاری از شاگردان [[مجتهد|فقهای]] دیگر در کلاس او حاضر گشتند. غالب کلاس‌های او در مقبره [[سید محمدحسن شیرازی]] و [[مسجد هندی (نجف)|مسجد جامع هندی]] برگزار می‌شد.<ref>مسجدشاهی، وقایة الاذهان، ص۱۴۴.</ref>{{سخ}} | شاگردان محفل درسی سید محمد فشارکی را تا سیصد نفر نوشته‌اند.<ref>شریف‌رازی، گنجینه دانشمندان، ج۱، ص۲۸۳.</ref> گفته‌اند چون از سامرا به نجف برگشت، بسیاری از شاگردان [[مجتهد|فقهای]] دیگر در کلاس او حاضر گشتند. غالب کلاس‌های او در مقبره [[سید محمدحسن شیرازی]] و [[مسجد هندی (نجف)|مسجد جامع هندی]] برگزار می‌شد.<ref>مسجدشاهی، وقایة الاذهان، ص۱۴۴.</ref>{{سخ}} | ||
[[عبدالکریم حائری یزدی]] (درگذشت۱۳۵۵ق) مؤسس [[حوزه علمیه قم در دوره معاصر|حوزه علمیه قم]] مهم‌ترین شاگرد فشارکی محسوب می‌شود. حائری همراه فشارکی از نجف به سامرا رفت تا هم‌چنان از کلاس‌های او کسب علم کند.<ref>گروه علمی، موسوعه طبقات الفقهاء، ج۱۴(قسم اول)، ۱۴۱۸، ص۳۶۵.</ref> برخی دیگر از شاگردان فشارکی بدین قرار هستند: | [[عبدالکریم حائری یزدی]] (درگذشت۱۳۵۵ق) مؤسس [[حوزه علمیه قم در دوره معاصر|حوزه علمیه قم]] مهم‌ترین شاگرد فشارکی محسوب می‌شود. حائری همراه فشارکی از نجف به سامرا رفت تا هم‌چنان از کلاس‌های او کسب علم کند.<ref>گروه علمی، موسوعه طبقات الفقهاء، ج۱۴(قسم اول)، ۱۴۱۸، ص۳۶۵.</ref> برخی دیگر از شاگردان فشارکی بدین قرار هستند: | ||
| خط ۹۳: | خط ۹۳: | ||
{{پایان}} | {{پایان}} | ||
=== ویژگی‌های شخصیتی و اخلاقی === | ===ویژگی‌های شخصیتی و اخلاقی=== | ||
فشارکی را مردی باهیبت و به مقامات دنیوی بسیار بی‌اعتنا توصیف کرده‌اند.<ref>امین، اعیان الشیعه، ۱۴۰۳ق، ج۹، ۱۲۵.</ref> بسیار م[[تواضع]] و فروتن بود. در حیاط خانه‌اش روی زمین می‌نشست و به سوالات ابتدایی طلابی که تازه به حوزه آمده بودند، جواب می‌گفت.<ref>معلم حبیب آبادی، مکارم الآثار، ۱۳۶۴، ج۴، ص۱۴۳۶</ref> از لحاظ معیشتی بسیار تنگدست بود، اما در امور خیر مخصوصاً برپا نمودن [[سوگواری محرم|عزای امام حسین]] پیشقدم بود.<ref>صدر، تکملة أمل الآمل، ۱۴۲۹ق، ج۵، ص۸۲.</ref> چون درگذشت چیزی به [[ارث]] نگذاشت.<ref>جناب، رجال و مشاهیر اصفهان، اصفهان، ۱۳۸۵، ص۴۱۷.</ref>{{سخ}} | فشارکی را مردی باهیبت و به مقامات دنیوی بسیار بی‌اعتنا توصیف کرده‌اند.<ref>امین، اعیان الشیعه، ۱۴۰۳ق، ج۹، ۱۲۵.</ref> بسیار م[[تواضع]] و فروتن بود. در حیاط خانه‌اش روی زمین می‌نشست و به سوالات ابتدایی طلابی که تازه به حوزه آمده بودند، جواب می‌گفت.<ref>معلم حبیب آبادی، مکارم الآثار، ۱۳۶۴، ج۴، ص۱۴۳۶</ref> از لحاظ معیشتی بسیار تنگدست بود، اما در امور خیر مخصوصاً برپا نمودن [[سوگواری محرم|عزای امام حسین]] پیشقدم بود.<ref>صدر، تکملة أمل الآمل، ۱۴۲۹ق، ج۵، ص۸۲.</ref> چون درگذشت چیزی به [[ارث]] نگذاشت.<ref>جناب، رجال و مشاهیر اصفهان، اصفهان، ۱۳۸۵، ص۴۱۷.</ref>{{سخ}} | ||
[[سید حسن صدر]] که چندین سال با او معاشرت نزدیکی داشت، می‌نویسد وی در مسئله [[طهارت]] و [[نجس|نجاست]] بسیار حساس بود آن چنان‌که نام خدا و اسماء [[امامان شیعه]] را بر روی کاغذ نمی‌نوشت. مردی بسیار [[تقوا|پرهیزگار]] بود و هیچ‌گاه از او خطایی ندیدم.<ref>صدر، تکملة أمل الآمل، ۱۴۲۹ق، ج۵، ص۸۳.</ref> | [[سید حسن صدر]] که چندین سال با او معاشرت نزدیکی داشت، می‌نویسد وی در مسئله [[طهارت]] و [[نجس|نجاست]] بسیار حساس بود آن چنان‌که نام خدا و اسماء [[امامان شیعه]] را بر روی کاغذ نمی‌نوشت. مردی بسیار [[تقوا|پرهیزگار]] بود و هیچ‌گاه از او خطایی ندیدم.<ref>صدر، تکملة أمل الآمل، ۱۴۲۹ق، ج۵، ص۸۳.</ref> | ||
=== نپذیرفتن مرجعیت دینی === | ===نپذیرفتن مرجعیت دینی=== | ||
پس از رحلت [[سید محمدحسن شیرازی]] بزرگان [[حوزه علمیه]] از سید محمد فشارکی خواستند تا [[مرجع تقلید|مرجعیت دینی شیعیان]] را برعهده بگیرد. اما او چون معتقد بود ریاست دینی غیر از علم به فقه و اصول توانایی و دانش سیاسی می‌طلبد،<ref>صدر، تکملة أمل الآمل، ۱۴۲۹ق، ج۵، ص۸۲.</ref> نپذیرفت و پیشنهاد داد این امر مهم را به [[محمدتقی شیرازی]] بسپارند.<ref>حکیم، المفصل فی تاریخ النجف الأشرف، ۱۴۲۷ق، ج۹، ص۴۷.</ref> خود نیز به نجف برگشت و به تدریس فقه و اصول پرداخت.<ref>غروی، مع علماء النجف الأشرف، ۱۴۲۰ق، ج۲، ص۳۵۶.</ref> | پس از رحلت [[سید محمدحسن شیرازی]] بزرگان [[حوزه علمیه]] از سید محمد فشارکی خواستند تا [[مرجع تقلید|مرجعیت دینی شیعیان]] را برعهده بگیرد. اما او چون معتقد بود ریاست دینی غیر از علم به فقه و اصول توانایی و دانش سیاسی می‌طلبد،<ref>صدر، تکملة أمل الآمل، ۱۴۲۹ق، ج۵، ص۸۲.</ref> نپذیرفت و پیشنهاد داد این امر مهم را به [[محمدتقی شیرازی]] بسپارند.<ref>حکیم، المفصل فی تاریخ النجف الأشرف، ۱۴۲۷ق، ج۹، ص۴۷.</ref> خود نیز به نجف برگشت و به تدریس فقه و اصول پرداخت.<ref>غروی، مع علماء النجف الأشرف، ۱۴۲۰ق، ج۲، ص۳۵۶.</ref> | ||
=== توصیه به قرائت زیارت عاشورا در همه‌گیری وبا === | ===توصیه به قرائت زیارت عاشورا در همه‌گیری وبا=== | ||
[[عبدالکریم حائری یزدی]] نقل کرده‌است زمانی در شهر سامرا بیماری وبا شیوع پیدا کرد. سید محمد فشارکی به علما و مردم توصیه کرد تا ده روز [[زیارت عاشورا]] بخوانند و [[ثواب و عقاب|ثواب]] آن را به [[نرجس|مادر امام زمان(عج)]] اهدا کنند و او را واسطه قرار دهند تا [[خدا|خداوند]] این بیماری را از شیعیان دور کند. با عمل کردن مردم به این توصیه دیگر کسی از [[شیعه|شیعیان]] در اثر ابتلا به وبا از دنیا نرفت. وقتی [[اهل سنت و جماعت|اهل سنت]] شهر این واقعه را دیدند آنان نیز به خواندن زیارت روی آوردند تا از آن بیماری مصون گردند.<ref>شبیری زنجانی، جرعه‌ای از دریا، ۱۳۹۳ش، ج۳، ص۳۳۰.</ref>{{یاد| این قضیه به [[میرزای دوم]] نیز نسبت داده شده است. رک: جمعی از پژوهشگران حوزه علمیه، گلشن ابرار، ۱۳۸۴ش، ج۴، ص۳۱۴.}} | [[عبدالکریم حائری یزدی]] نقل کرده‌است زمانی در شهر سامرا بیماری وبا شیوع پیدا کرد. سید محمد فشارکی به علما و مردم توصیه کرد تا ده روز [[زیارت عاشورا]] بخوانند و [[ثواب و عقاب|ثواب]] آن را به [[نرجس|مادر امام زمان(عج)]] اهدا کنند و او را واسطه قرار دهند تا [[خدا|خداوند]] این بیماری را از شیعیان دور کند. با عمل کردن مردم به این توصیه دیگر کسی از [[شیعه|شیعیان]] در اثر ابتلا به وبا از دنیا نرفت. وقتی [[اهل سنت و جماعت|اهل سنت]] شهر این واقعه را دیدند آنان نیز به خواندن زیارت روی آوردند تا از آن بیماری مصون گردند.<ref>شبیری زنجانی، جرعه‌ای از دریا، ۱۳۹۳ش، ج۳، ص۳۳۰.</ref>{{یاد| این قضیه به [[میرزای دوم]] نیز نسبت داده شده است. رک: جمعی از پژوهشگران حوزه علمیه، گلشن ابرار، ۱۳۸۴ش، ج۴، ص۳۱۴.}} | ||
=== حل مشکل علمی از طریق غیرعادی === | ===حل مشکل علمی از طریق غیرعادی=== | ||
[[سید موسی شبیری زنجانی]] از [[فهرست مراجع تقلید شیعه|مراجع تقلید]]، در [[جرعه‌ای از دریا (کتاب)|کتاب جرعه‌ای از دریا]] با دو واسطه نقل کرده است که زمانی سید محمد فشارکی در یک مسئله علمی مشکلی پیش می‌آید. برای خلوت کردن به کنار رودخانه [[فرات]] می‌رود. در همان حال تفکر و تنهایی، مردی در لباس عرب از مشکل علمی‌اش می‌پرسد، اما سید بی‌اعتنایی می‌کند. آن مرد خودش مسئله علمی را بازگو می‌کند و محل اشکال و نیز اشتباهات فشارکی را بیان می‌کند. فشارکی تعجب کرده بلند می‌شود تا آن فرد را ببیند، اما هرچه می‌گردد دیگر پیدایش نمی‌کند.<ref>شبیری زنجانی، جرعه‌ای از دریا، ۱۳۹۳ش، ج۳، ص۳۲۸.</ref> | [[سید موسی شبیری زنجانی]] از [[فهرست مراجع تقلید شیعه|مراجع تقلید]]، در [[جرعه‌ای از دریا (کتاب)|کتاب جرعه‌ای از دریا]] با دو واسطه نقل کرده است که زمانی سید محمد فشارکی در یک مسئله علمی مشکلی پیش می‌آید. برای خلوت کردن به کنار رودخانه [[فرات]] می‌رود. در همان حال تفکر و تنهایی، مردی در لباس عرب از مشکل علمی‌اش می‌پرسد، اما سید بی‌اعتنایی می‌کند. آن مرد خودش مسئله علمی را بازگو می‌کند و محل اشکال و نیز اشتباهات فشارکی را بیان می‌کند. فشارکی تعجب کرده بلند می‌شود تا آن فرد را ببیند، اما هرچه می‌گردد دیگر پیدایش نمی‌کند.<ref>شبیری زنجانی، جرعه‌ای از دریا، ۱۳۹۳ش، ج۳، ص۳۲۸.</ref> | ||
== پانویس == | ==پانویس== | ||
{{پانوشت}} | {{پانوشت}} | ||
== یادداشت == | ==یادداشت== | ||
{{یادداشت‌ها}} | {{یادداشت‌ها}} | ||
== منابع == | ==منابع== | ||
{{منابع}} | {{منابع}} | ||
* [[آقابزرگ تهرانی]]، محمدمحسن، [[طبقات اعلام الشیعه]]، بیروت، دار إحیاء التراث العربی، چ۱، ۱۴۳۰ق. | * [[آقابزرگ تهرانی]]، محمدمحسن، [[طبقات اعلام الشیعه]]، بیروت، دار إحیاء التراث العربی، چ۱، ۱۴۳۰ق. | ||